Το συνέδριο, με τίτλο «Από την Κρίση στην Ανάπτυξη: Σε Αναζήτηση Νέων
Αναπτυξιακών Μοντέλων για την Ελλάδα και...
τον Ευρωπαϊκό Νότο», συνδιοργανώθηκε από το Ίδρυμα Μεσογειακών Μελετών και το Ίδρυμα Friedrich Ebert.
Σύμφωνα με τον υπουργό, η ενέργεια αποτελεί βασικό μοχλό ανεξαρτησίας ή εξάρτησης όσον αφορά στην ύπαρξη των κρατών. Προς αυτήν την κατεύθυνση η Ελλάδα κινείται σε δύο βασικές κατευθύνσεις: 1) τη διαμόρφωση, την ένταξη ενεργειακών υποδομών σε έργα Κοινού Ευρωπαϊκού Ενδιαφέροντος για να αναβαθμίσει τη δική της γεωπολιτική θέση και να αποκτήσει έναν ιδιαίτερο ρόλο σε ζητήματα ενεργειακής ασφάλειας της Ε.Ε. και 2) την αξιοποίηση του ορυκτού της πλούτου.
Όπως χαρακτηριστικά σημείωσε ο κ. Μανιάτης, «Η ενέργεια λοιπόν, είναι ο βασικός μοχλός ανεξαρτησίας, ή εξάρτησης όλων των κοινωνιών, όλων των οικονομιών και ασφαλώς και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Άρα, μια Ευρώπη ενεργειακά εξαρτημένη από τρίτες χώρες, είναι μια Ευρώπη η οποία έχει περιορισμούς στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής. Κατά συνέπεια, είναι μια Ευρώπη η οποία οφείλει στον εαυτό της να αναπτύξει τις ενδογενείς, τις εγχώριες, τις δικές της πηγές παραγωγής ενέργειας. Δηλαδή, Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και Ορυκτός Πλούτος, άρα Υδρογονάνθρακες.
Η Ελλάδα κινείται σε δύο βασικές κατευθύνσεις. Η πρώτη κατεύθυνση είναι μέσα από τη διαμόρφωση, την ένταξη ενεργειακών υποδομών σε έργα Κοινού Ευρωπαϊκού Ενδιαφέροντος να αναβαθμίσει τη δική της γεωπολιτική θέση και να αποκτήσει έναν ιδιαίτερο ρόλο σε ζητήματα ενεργειακής ασφάλειας της Ε.Ε.
Και ο δεύτερος μοχλός, είναι η αξιοποίηση του Ορυκτού Πλούτου που μας έχει χαρίσει η Φύση.
Για το πρώτο ζήτημα, της ανάπτυξης των ενεργειακών υποδομών ώστε η χώρα να έχει πια απολύτως διακριτό ρόλο στο ενεργειακό γίγνεσθαι της Ε.Ε. επιτρέψτε μου να αναφέρω σε τίτλους δύο πολύ σημαντικές δράσεις:
Δράση πρώτη ο αγωγός TAP. Ο αγωγός που θα μεταφέρει φυσικό αέριο σπό την Κασπία, μέσω Ελλάδας και Αλβανίας προς Ιταλία και τις υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε. Είναι ένας αγωγός πολύ σπουδαίος, θεωρείται από τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας ως «ο αγωγός της δεκαετίας» και παρά το γεγονός ότι η χωρητικότητά του δεν είναι εντυπωσιακή, μιλάμε για 10 δισ. κυβικά μέτρα τον χρόνο τα οποία υπό προϋποθέσεις μπορούν να γίνουν 20, παρόλα αυτά σηματοδοτεί κάτι σπουδαίο. Το άνοιγμα μιας νέας πηγής τροφοδοσίας της ένωσης από τα νότιά της, που δεν υπήρχε μέχρι τώρα. Και γι΄ αυτό ο αγωγός TAP έχει ουσιαστική και συμβολική σημασία τέτοια, που δεν μπορεί παρά να αποτελεί μια μεγάλη εθνική προτεραιότητα και ως τέτοια την αντιμετωπίζουμε.
Προσθέτω εδώ και κάτι εξαιρετικά ενδιαφέρον, που δεν έχει αποκτήσει ιδιαίτερη δημοσιότητα. Έχουμε ξεκινήσει πολύ προσεκτικά και διακριτικά να διαμορφώνουμε έναν νέο αγωγό μεταφοράς φυσικού αερίου από την Ελλάδα προς την υπόλοιπη Ευρώπη. Δεν έχει αποκτήσει ακόμη όνομα και στα ενεργειακά η πρώτη δουλειά που κάνουν οι χώρες, αυτοί που προωθούν μια δράση, είναι να δίνουν ένα όνομα για να έχει αυτή η δράση τη δική της γοητεία. Τον ονομάζουμε, αρκετοί από μας, ABC, δηλαδή “Aegean - Baltic Corridor”. Διάδρομος Αιγαίου - Βαλτικής. Τι είναι αυτό με απλά λόγια ; Είναι η προσπάθεια επτά χωρών, Ελλάδα-Βουλγαρία-Ρουμανία-Πολωνία-Τσεχία-Σλοβακία-Ουγγαρία, να συνδέσουμε τα εθνικά συστήματα μεταφοράς φυσικού αερίου που έχουμε με τους ελλείποντες ιντερκονέκτορες, ώστε πολύ σύντομα και χωρίς πολύ μεγάλη δαπάνη να διαμορφώσουμε ένα νέο άξονα, έναν νέο «οδηγό», από τον νότο της Ευρώπης μέχρι την Βαλτική, ο οποίος θα μεταφέρει φυσικό αέριο εκκινώντας από τον Ελληνο-Βουλγαρικό IGB. Από τον αγωγό δηλαδή, ο οποίος το 2016 θα είναι πραγματικότητα και θα ενώσει ως ένας νέος διασυνδετήριος, το δίκτυο φυσικού αερίου της Ελλάδας με την Βουλγαρία, ήδη προχωρά η Βουλγαρία με την Ρουμανία και έπονται οι υπόλοιπες χώρες.
Κατά συνέπεια, είμαστε σε μια πολύ ενδιαφέρουσα γεωπολιτική συγκυρία στα ζητήματα της ενέργειας. Σε αυτό να προσθέσουμε το γεγονός ότι, ήδη έχουμε εντάξει στα έργα Κοινού Ευρωπαϊκού Ενδιαφέροντος σημαντικές ενεργειακές υποδομές. Αύξηση κατά 80% της χωρητικότητας της Ρεβυθούσας, ως μιας μονάδας αεριοποίησης υγροποιημένου φυσικού αερίου που μπορεί να τροφοδοτήσει όχι μόνο το εθνικό σύστημα φυσικού αερίου, αλλά και γειτονικές χώρες. Οσονούπω, ο εργολάβος ξεκινά τις εργασίες.
Παράλληλα, έχουμε εντάξει δύο πλωτές μονάδες αεριοποίησης υγροποιημένου φυσικού αερίου στη βόρειο Ελλάδα. Δεν ξέρω αν θα γίνουν και οι δύο, αλλά τουλάχιστον η μια θα υλοποιηθεί. Ώστε εντός της θαλάσσης να δημιουργηθούν δύο πυλώνες που θα τροφοδοτούν έως και με 5 bcm τον χρόνο το εθνικό σύστημα, κυρίως όμως τους βορειότερους γείτονές μας με υγροποιημένο φυσικό αέριο, ιδιαίτερα για τις χώρες που δεν έχουν δυνατότητα να έχουν τέτοιες μονάδες.
Έχουμε εντάξει συμπιεστές φυσικού αερίου που θα μας επιτρέπουν να έχουμε διπλασιασμό της χωρητικότητας των αγωγών, υποδομές για αγωγούς αντίστροφης ροής ώστε όχι μόνο να δέχεται η Ελλάδα αλλά και να μπορεί να στείλει φυσικό αέριο, και ασφαλώς έχουμε και τον αγωγό EastMed, ο οποίος φιλοδοξούμε να μεταφέρει φυσικό αέριο από τα Ισραηλο-Κυπριακά κοιτάσματα -και ελπίζουμε και από τα Ελληνικά- μέσω Κρήτης και Ηπειρωτικής Ελλάδας προς την υπόλοιπη Ευρώπη.
Κλείνω με τα πετρέλαια και θέλω να είμαι συνοπτικός γιατί δεν θέλω να συζητώ συνεχώς για τους Υδρογονάνθρακες, νομίζω ότι έχουν πάρει πια τον δρόμο τους. Επιτρέψτε μου σε αυτό το Συνέδριο να καταθέσω αυτό που, κατά την προσωπική μου άποψη, συνιστά κάτι καινούργιο. Με τις έρευνες Υδρογονανθράκων έχουμε δημιουργήσει μια νέα αγορά. Το ερώτημα δεν είναι πότε θα μπει το πρώτο γεωτρύπανο. Αυτή είναι η εύκολη ερώτηση. Ούτε πόσα χρήματα θα εισπράξουμε. Άλλωστε, σε αυτά τα ζητήματα οι απαντήσεις δεν μπορούν να δοθούν με πολύ μεγάλη ακρίβεια. Τι μπορεί να δοθεί με πολύ μεγάλη ακρίβεια; Αυτό που έχουμε καταφέρει μέχρι τώρα.
Πρώτον. Δημιουργούμε πια, μια νέα αγορά. Που σημαίνει, θέσεις εργασίας, παραγωγή πλούτου, ελκυστικότητα της χώρας σε επενδύσεις.
Δεύτερον. Δημιουργούμε πλέον ένα θεσμικό πλαίσιο ανάπτυξης της αγοράς αυτής. Σε αυτό το σημείο να σας αναφέρω ότι πριν από τρεις εβδομάδες αποστείλαμε για προσυμβατικό έλεγχο στο Ελεγκτικό Συνέδριο τις τρεις πρώτες μεγάλες συμβάσεις που θα υπογράψει το Ελληνικό Δημόσιο με τους προτιμητέους αναδόχους για τα τρια πρώτα «οικόπεδα» που έχουμε βγάλει σε διαγωνισμό, σε Πατραϊκό, Κατάκολο και Ιωάννινα. Αναμένουμε το πράσινο φως από το Ελεγκτικό Συνέδριο και αμέσως μετά η χώρα θα υπογράψει τις πρώτες τρεις συμβάσεις για άμεση αξιοποίηση και εκμετάλλευση Υδρογονανθράκων.
Και έχουμε πράξει και κάτι επιπλέον, το οποίο ίσως είναι το πιο σπουδαίο απ’ όλα. Έχουμε δώσει μια τεράστια, νέα προοπτική στα Πανεπιστήμια, τα Ερευνητικά Ινστιτούτα και τη νέα γενιά της πατρίδας μας. Εξηγούμαι: είχαμε τη χαρά πριν από 15 ημέρες να χρηματοδοτήσουμε, με πόρους από το Πράσινο Ταμείο, τα δύο πρώτα μεταπτυχιακά που ξεκινούν στην Ελλάδα σε θέματα αξιοποίησης Υδρογονανθράκων. Το πρώτο το ξεκινά το Τμήμα Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου Κρήτης και το δεύτερο το ξεκινούν ταυτόχρονα πέντε Ακαδημαϊκά Ιδρύματα της χώρας, Καποδιστριακό-Αριστοτέλειο-Μετσόβειο-Δημοκρίτειο και η Πάτρα. Μαθαίνω ότι ετοιμάζεται να κινηθεί σε αυτή την κατεύθυνση και το Πανεπιστήμιο Πειραιά. Βρισκόμαστε λοιπόν στο σημείο, όπου ο Ορυκτός Πλούτος της χώρας ανασχεδιάζει τα προπτυχιακά και μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών σχεδόν όλων των Πανεπιστημίων της χώρας, δημιουργεί θέσεις εργασίας υψηλής εξειδίκευσης για τη νέα γενιά και στην πραγματικότητα μας επιτρέπει να λέμε ότι η αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου δεν θα γίνει μόνο με επενδύσεις από το εξωτερικό ή με αλλοδαπούς εμπειρογνώμονες, αλλά κυρίως με την αξιοποίηση της τεχνογνωσίας Ελλήνων επιστημόνων, Αυτό θεωρώ ότι συνιστά μια πολύ σπουδαία βάση αισιοδοξίας για το μέλλον αυτού του τόπου».
http://www.energypress.gr/news/Maniaths:-H-Ellada-apokta-diakrito-rolo-sto-eyrwpaiko-energeiako-gignesthai
τον Ευρωπαϊκό Νότο», συνδιοργανώθηκε από το Ίδρυμα Μεσογειακών Μελετών και το Ίδρυμα Friedrich Ebert.
Σύμφωνα με τον υπουργό, η ενέργεια αποτελεί βασικό μοχλό ανεξαρτησίας ή εξάρτησης όσον αφορά στην ύπαρξη των κρατών. Προς αυτήν την κατεύθυνση η Ελλάδα κινείται σε δύο βασικές κατευθύνσεις: 1) τη διαμόρφωση, την ένταξη ενεργειακών υποδομών σε έργα Κοινού Ευρωπαϊκού Ενδιαφέροντος για να αναβαθμίσει τη δική της γεωπολιτική θέση και να αποκτήσει έναν ιδιαίτερο ρόλο σε ζητήματα ενεργειακής ασφάλειας της Ε.Ε. και 2) την αξιοποίηση του ορυκτού της πλούτου.
Όπως χαρακτηριστικά σημείωσε ο κ. Μανιάτης, «Η ενέργεια λοιπόν, είναι ο βασικός μοχλός ανεξαρτησίας, ή εξάρτησης όλων των κοινωνιών, όλων των οικονομιών και ασφαλώς και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Άρα, μια Ευρώπη ενεργειακά εξαρτημένη από τρίτες χώρες, είναι μια Ευρώπη η οποία έχει περιορισμούς στην άσκηση εξωτερικής πολιτικής. Κατά συνέπεια, είναι μια Ευρώπη η οποία οφείλει στον εαυτό της να αναπτύξει τις ενδογενείς, τις εγχώριες, τις δικές της πηγές παραγωγής ενέργειας. Δηλαδή, Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και Ορυκτός Πλούτος, άρα Υδρογονάνθρακες.
Η Ελλάδα κινείται σε δύο βασικές κατευθύνσεις. Η πρώτη κατεύθυνση είναι μέσα από τη διαμόρφωση, την ένταξη ενεργειακών υποδομών σε έργα Κοινού Ευρωπαϊκού Ενδιαφέροντος να αναβαθμίσει τη δική της γεωπολιτική θέση και να αποκτήσει έναν ιδιαίτερο ρόλο σε ζητήματα ενεργειακής ασφάλειας της Ε.Ε.
Και ο δεύτερος μοχλός, είναι η αξιοποίηση του Ορυκτού Πλούτου που μας έχει χαρίσει η Φύση.
Για το πρώτο ζήτημα, της ανάπτυξης των ενεργειακών υποδομών ώστε η χώρα να έχει πια απολύτως διακριτό ρόλο στο ενεργειακό γίγνεσθαι της Ε.Ε. επιτρέψτε μου να αναφέρω σε τίτλους δύο πολύ σημαντικές δράσεις:
Δράση πρώτη ο αγωγός TAP. Ο αγωγός που θα μεταφέρει φυσικό αέριο σπό την Κασπία, μέσω Ελλάδας και Αλβανίας προς Ιταλία και τις υπόλοιπες χώρες της Ε.Ε. Είναι ένας αγωγός πολύ σπουδαίος, θεωρείται από τον Διεθνή Οργανισμό Ενέργειας ως «ο αγωγός της δεκαετίας» και παρά το γεγονός ότι η χωρητικότητά του δεν είναι εντυπωσιακή, μιλάμε για 10 δισ. κυβικά μέτρα τον χρόνο τα οποία υπό προϋποθέσεις μπορούν να γίνουν 20, παρόλα αυτά σηματοδοτεί κάτι σπουδαίο. Το άνοιγμα μιας νέας πηγής τροφοδοσίας της ένωσης από τα νότιά της, που δεν υπήρχε μέχρι τώρα. Και γι΄ αυτό ο αγωγός TAP έχει ουσιαστική και συμβολική σημασία τέτοια, που δεν μπορεί παρά να αποτελεί μια μεγάλη εθνική προτεραιότητα και ως τέτοια την αντιμετωπίζουμε.
Προσθέτω εδώ και κάτι εξαιρετικά ενδιαφέρον, που δεν έχει αποκτήσει ιδιαίτερη δημοσιότητα. Έχουμε ξεκινήσει πολύ προσεκτικά και διακριτικά να διαμορφώνουμε έναν νέο αγωγό μεταφοράς φυσικού αερίου από την Ελλάδα προς την υπόλοιπη Ευρώπη. Δεν έχει αποκτήσει ακόμη όνομα και στα ενεργειακά η πρώτη δουλειά που κάνουν οι χώρες, αυτοί που προωθούν μια δράση, είναι να δίνουν ένα όνομα για να έχει αυτή η δράση τη δική της γοητεία. Τον ονομάζουμε, αρκετοί από μας, ABC, δηλαδή “Aegean - Baltic Corridor”. Διάδρομος Αιγαίου - Βαλτικής. Τι είναι αυτό με απλά λόγια ; Είναι η προσπάθεια επτά χωρών, Ελλάδα-Βουλγαρία-Ρουμανία-Πολωνία-Τσεχία-Σλοβακία-Ουγγαρία, να συνδέσουμε τα εθνικά συστήματα μεταφοράς φυσικού αερίου που έχουμε με τους ελλείποντες ιντερκονέκτορες, ώστε πολύ σύντομα και χωρίς πολύ μεγάλη δαπάνη να διαμορφώσουμε ένα νέο άξονα, έναν νέο «οδηγό», από τον νότο της Ευρώπης μέχρι την Βαλτική, ο οποίος θα μεταφέρει φυσικό αέριο εκκινώντας από τον Ελληνο-Βουλγαρικό IGB. Από τον αγωγό δηλαδή, ο οποίος το 2016 θα είναι πραγματικότητα και θα ενώσει ως ένας νέος διασυνδετήριος, το δίκτυο φυσικού αερίου της Ελλάδας με την Βουλγαρία, ήδη προχωρά η Βουλγαρία με την Ρουμανία και έπονται οι υπόλοιπες χώρες.
Κατά συνέπεια, είμαστε σε μια πολύ ενδιαφέρουσα γεωπολιτική συγκυρία στα ζητήματα της ενέργειας. Σε αυτό να προσθέσουμε το γεγονός ότι, ήδη έχουμε εντάξει στα έργα Κοινού Ευρωπαϊκού Ενδιαφέροντος σημαντικές ενεργειακές υποδομές. Αύξηση κατά 80% της χωρητικότητας της Ρεβυθούσας, ως μιας μονάδας αεριοποίησης υγροποιημένου φυσικού αερίου που μπορεί να τροφοδοτήσει όχι μόνο το εθνικό σύστημα φυσικού αερίου, αλλά και γειτονικές χώρες. Οσονούπω, ο εργολάβος ξεκινά τις εργασίες.
Παράλληλα, έχουμε εντάξει δύο πλωτές μονάδες αεριοποίησης υγροποιημένου φυσικού αερίου στη βόρειο Ελλάδα. Δεν ξέρω αν θα γίνουν και οι δύο, αλλά τουλάχιστον η μια θα υλοποιηθεί. Ώστε εντός της θαλάσσης να δημιουργηθούν δύο πυλώνες που θα τροφοδοτούν έως και με 5 bcm τον χρόνο το εθνικό σύστημα, κυρίως όμως τους βορειότερους γείτονές μας με υγροποιημένο φυσικό αέριο, ιδιαίτερα για τις χώρες που δεν έχουν δυνατότητα να έχουν τέτοιες μονάδες.
Έχουμε εντάξει συμπιεστές φυσικού αερίου που θα μας επιτρέπουν να έχουμε διπλασιασμό της χωρητικότητας των αγωγών, υποδομές για αγωγούς αντίστροφης ροής ώστε όχι μόνο να δέχεται η Ελλάδα αλλά και να μπορεί να στείλει φυσικό αέριο, και ασφαλώς έχουμε και τον αγωγό EastMed, ο οποίος φιλοδοξούμε να μεταφέρει φυσικό αέριο από τα Ισραηλο-Κυπριακά κοιτάσματα -και ελπίζουμε και από τα Ελληνικά- μέσω Κρήτης και Ηπειρωτικής Ελλάδας προς την υπόλοιπη Ευρώπη.
Κλείνω με τα πετρέλαια και θέλω να είμαι συνοπτικός γιατί δεν θέλω να συζητώ συνεχώς για τους Υδρογονάνθρακες, νομίζω ότι έχουν πάρει πια τον δρόμο τους. Επιτρέψτε μου σε αυτό το Συνέδριο να καταθέσω αυτό που, κατά την προσωπική μου άποψη, συνιστά κάτι καινούργιο. Με τις έρευνες Υδρογονανθράκων έχουμε δημιουργήσει μια νέα αγορά. Το ερώτημα δεν είναι πότε θα μπει το πρώτο γεωτρύπανο. Αυτή είναι η εύκολη ερώτηση. Ούτε πόσα χρήματα θα εισπράξουμε. Άλλωστε, σε αυτά τα ζητήματα οι απαντήσεις δεν μπορούν να δοθούν με πολύ μεγάλη ακρίβεια. Τι μπορεί να δοθεί με πολύ μεγάλη ακρίβεια; Αυτό που έχουμε καταφέρει μέχρι τώρα.
Πρώτον. Δημιουργούμε πια, μια νέα αγορά. Που σημαίνει, θέσεις εργασίας, παραγωγή πλούτου, ελκυστικότητα της χώρας σε επενδύσεις.
Δεύτερον. Δημιουργούμε πλέον ένα θεσμικό πλαίσιο ανάπτυξης της αγοράς αυτής. Σε αυτό το σημείο να σας αναφέρω ότι πριν από τρεις εβδομάδες αποστείλαμε για προσυμβατικό έλεγχο στο Ελεγκτικό Συνέδριο τις τρεις πρώτες μεγάλες συμβάσεις που θα υπογράψει το Ελληνικό Δημόσιο με τους προτιμητέους αναδόχους για τα τρια πρώτα «οικόπεδα» που έχουμε βγάλει σε διαγωνισμό, σε Πατραϊκό, Κατάκολο και Ιωάννινα. Αναμένουμε το πράσινο φως από το Ελεγκτικό Συνέδριο και αμέσως μετά η χώρα θα υπογράψει τις πρώτες τρεις συμβάσεις για άμεση αξιοποίηση και εκμετάλλευση Υδρογονανθράκων.
Και έχουμε πράξει και κάτι επιπλέον, το οποίο ίσως είναι το πιο σπουδαίο απ’ όλα. Έχουμε δώσει μια τεράστια, νέα προοπτική στα Πανεπιστήμια, τα Ερευνητικά Ινστιτούτα και τη νέα γενιά της πατρίδας μας. Εξηγούμαι: είχαμε τη χαρά πριν από 15 ημέρες να χρηματοδοτήσουμε, με πόρους από το Πράσινο Ταμείο, τα δύο πρώτα μεταπτυχιακά που ξεκινούν στην Ελλάδα σε θέματα αξιοποίησης Υδρογονανθράκων. Το πρώτο το ξεκινά το Τμήμα Ορυκτών Πόρων του Πολυτεχνείου Κρήτης και το δεύτερο το ξεκινούν ταυτόχρονα πέντε Ακαδημαϊκά Ιδρύματα της χώρας, Καποδιστριακό-Αριστοτέλειο-Μετσόβειο-Δημοκρίτειο και η Πάτρα. Μαθαίνω ότι ετοιμάζεται να κινηθεί σε αυτή την κατεύθυνση και το Πανεπιστήμιο Πειραιά. Βρισκόμαστε λοιπόν στο σημείο, όπου ο Ορυκτός Πλούτος της χώρας ανασχεδιάζει τα προπτυχιακά και μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών σχεδόν όλων των Πανεπιστημίων της χώρας, δημιουργεί θέσεις εργασίας υψηλής εξειδίκευσης για τη νέα γενιά και στην πραγματικότητα μας επιτρέπει να λέμε ότι η αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου δεν θα γίνει μόνο με επενδύσεις από το εξωτερικό ή με αλλοδαπούς εμπειρογνώμονες, αλλά κυρίως με την αξιοποίηση της τεχνογνωσίας Ελλήνων επιστημόνων, Αυτό θεωρώ ότι συνιστά μια πολύ σπουδαία βάση αισιοδοξίας για το μέλλον αυτού του τόπου».
http://www.energypress.gr/news/Maniaths:-H-Ellada-apokta-diakrito-rolo-sto-eyrwpaiko-energeiako-gignesthai
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου