ΝΙΚΟΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ:Για να πουληθεί η ΔΕΗ έχει πολλούς κάβους ακόμη

Το να βγει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η πρώτη προϋπόθεση. Χρειάζεται όμως λαϊκό κίνημα για να στηρίξει συγκρουσιακές πολιτικές, γιατί η μετάβαση από τη μία πολιτική στην άλλη θα χρειαστεί συγκρούσεις

 

Της ΝΤΙΝΑΣ ΜΠΑΤΖΙΑ (http://www.enet.gr)

Φοβήθηκαν να με απολύσουν, μήπως είναι η σπίθα που θα ανάψει τη φωτιά. Και θα αποδεικνυόταν πως πράγματι είμαι εργαζόμενος, γι' αυτό και πήρα το χαρτί επίταξης, κι όχι τα ψέματα και τις αθλιότητες που έγραψαν

 
Μέσα από διαδρόμους δαιδαλώδεις, όσο και η 65άχρονη ιστορία της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού, εντοπίζουμε τελικά το γραφείο του Νίκου Φωτόπουλου, πρώην προέδρου στο πλέον ατσαλένιο σωματείο της χώρας, τη ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ. Ενα λιτό γραφείο, με τις φωτογραφίες του Βελουχιώτη και του Τσε που του «δίνουν δύναμη», στο κεντρικό κτήριο της ΔΕΗ στη Χαλκοκονδύλη. Ο προσφάτως παραιτηθείς από τη ΓΕΝΟΠ Νίκος Φωτόπουλος, ο οποίος παραμένει εκπρόσωπος των εργαζομένων στο Δ.Σ. της ΔΕΗ, καθώς και στην Ε.Ε. της ΓΣΕΕ, περιμένει, λέει, την ερχόμενη εβδομάδα και τα υπόλοιπα πορτρέτα για το γραφείο του: Μαρξ, Ενγκελς, Λένιν, Τρότσκι, Ρόζα Λούξεμπουργκ. Δηλώνει μαρξιστής και αριστερός και με προσήλωση στο δημόσιο χαρακτήρα των επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας, προτείνει απεργία διαρκείας, καλεί τον πρόεδρο...
της ΓΣΕΕ να παραιτηθεί, κατακεραυνώνει το ΠΑΣΟΚ, τη δικομματική κυβέρνηση και τα ιδιωτικά συμφέροντα, επισημαίνει την ανάγκη παλλαϊκού μετώπου από τα κάτω, αναγνωρίζει ως μοναδική ελπίδα για τη χώρα μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, προπάντων φωνάζει δυνατά πως δεν φοβάται και δεν θα κάνει πίσω.
Το πιο αμφιλεγόμενο πρόσωπο τον τελευταίο καιρό, για το οποίο αν μη τι άλλο φίλοι κι εχθροί αναγνωρίζουν το πάθος και τη μαχητικότητά του, μιλά στην «Ελευθεροτυπία» για όλους και για όλα.
- Η πιο «δική μας» δημόσια επιχείρηση, που έβαλε σε τροχό ανάπτυξης τη χώρα κι έδωσε φτηνό ρεύμα στον κόσμο, με όλα τα λάθη της βεβαίως, περνά σε χέρια ιδιωτών. Πώς χάθηκε αυτή η υπόθεση;
«Δεν έχει χαθεί τίποτε. Μπορεί το νομοσχέδιο να ψηφίστηκε, αλλά για να πουληθεί η ΔΕΗ θα περάσει πολλούς κάβους ακόμη. Είναι μια διαδικασία που θα κρατήσει καιρό, και κάθε φορά θα μας βρίσκουν μπροστά τους. Επειτα, είμαι σίγουρος ότι δεν θα προλάβουν, λόγω πολιτικών εξελίξεων, και τα σχέδιά τους θα μείνουν στα χαρτιά».
- Μιλάτε για μία κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ;
«Πιστεύω πως σύντομα ο λαός μας θα φέρει στην κυβέρνηση τον ΣΥΡΙΖΑ, που για μένα είναι έτσι κι αλλιώς η μοναδική ελπίδα για να γλιτώσουμε από αυτή τη βάρβαρη, αντεργατική, αντιλαϊκή, νεοφιλελεύθερη πολιτική».
- Πώς θα θέλατε τη ΔΕΗ; Λαϊκό μονοπώλιο; Ηδη υπάρχουν ιδιώτες, προ της εκποίησης.
«Ονειρεύομαι μια ΔΕΗ πραγματικά δημόσια, κι όχι υπηρέτρια των ιδιωτών που τη μετέτρεψαν. Δημόσια θα πει να δουλεύει για τα συμφέροντα του ελληνικού λαού. Οταν κόβει το ρεύμα σε πάνω από 320.000 ανθρώπους και δεν τολμά να το κάνει σε μεγαλοσχήμονες που χρωστάνε εκατομμύρια, τι δημόσια είναι; Αν θέλει η κυβέρνηση να επιχορηγεί τους επιχειρηματίες, να βρει άλλον τρόπο, όχι σε βάρος των φτωχών και των άνεργων. Και μην ξεχνάμε ότι ο καλύτερος τρόπος να ενισχύσεις την ελληνική βιομηχανία είναι να γυρίσεις πίσω τους μισθούς και τις συντάξεις που έκλεψες, για να τονωθεί η αγορά και να κρατηθούν οι θέσεις εργασίας».
- Θεσμικά ό,τι μπορούσε να γίνει, έγινε. Εσείς γιατί δεν καταφέρατε να πείσετε τον κόσμο να στηρίξει το αίτημα κατά της εκποίησης της ΔΕΗ, ώστε να μη φτάσουμε στην επιστράτευση 19.000 εργαζομένων;
 
«Φυσικά και τον πείσαμε, γι' αυτό και από την πρώτη στιγμή προτείναμε το δημοψήφισμα. Να πάμε με τα επιχειρήματά μας στον ελληνικό λαό, που είναι ο πραγματικός ιδιοκτήτης της ΔΕΗ. Το ότι η κυβέρνηση αρνήθηκε το δημοψήφισμα, δείχνει πόσο φοβήθηκε ότι η απάντηση θα ήταν συντριπτική: ΟΧΙ, κάτω τα χέρια από τη ΔΕΗ. Διότι ο ελληνικός λαός δεν δίνει σε αυτούς ούτε... τον πυρετό του, όχι τη ΔΕΗ».
- Το πολιτικό μέτωπο επετεύχθη λοιπόν, με τους πλέον των 120 βουλευτών που ζητούσαν δημοψήφισμα. Δεν κατορθώθηκε όμως ένα παλλαϊκό μέτωπο.
«Η λύση είναι η αλλαγή κυβέρνησης, με κατεύθυνση τους ανθρώπους και τις ανάγκες τους πάνω από τις ανάγκες των αγορών. Το να βγει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι η πρώτη προϋπόθεση. Χρειάζεται όμως λαϊκό κίνημα για να στηρίξει συγκρουσιακές πολιτικές, γιατί η μετάβαση από τη μία πολιτική στην άλλη θα χρειαστεί συγκρούσεις. Πρέπει να εντείνουμε το βηματισμό μας για να φτιαχτεί λαϊκό μέτωπο, με πορεία προς τον κόσμο, στις γειτονιές και τους εργασιακούς χώρους.
Το ότι ο κόσμος δεν κατεβαίνει στο δρόμο, έχει να κάνει με τον τρόπο οργάνωσης του αγώνα. Ο κόσμος σήμερα είναι τόσο χτυπημένος, δύσκολα κινείται, έχει χάσει και την εμπιστοσύνη του σε όσους τον εκπροσωπούμε. Και πώς να εμπιστευθεί, όταν την ώρα που του κλέβουν τη ζωή και τα όνειρά του, βλέπει σκόρπιες απεργιακές κινητοποιήσεις; Ασυντόνιστα, χωρίς διάρκεια. Στη ΓΣΕΕ αναφέρομαι βεβαίως. Είμαστε παντοδύναμοι οι εργαζόμενοι, αρκεί να είμαστε μαζί και να έχει ο αγώνας διάρκεια. Και το πιο σκληρό ατσάλι λιώνει, αρκεί να βαρέσουν δυνατά όλα τα σφυριά στο ίδιο αμόνι. Αλλά ξεκομμένες ντουφεκιές, τζάμπα μεροκάματα, δεν φέρνουν αποτέλεσμα. Και την ευθύνη την έχει η ΓΣΕΕ».
- Προτείνετε λοιπόν απεργία διαρκείας;
«Φυσικά, να μη λειτουργήσει τίποτα. Να δούμε τότε ποιος είναι πιο δυνατός. Ποιος θα νικούσε; Χωρίς εμάς δεν δουλεύει τίποτα».
- Καταλογίζετε ευθύνες στην ηγεσία της ΓΣΕΕ, γι' αυτό και ζητήσατε την παραίτηση του προέδρου της;
«Βεβαίως. Συνειδητά η ηγεσία της ΓΣΕΕ, με πρώτο τον κ. Παναγόπουλο, πρόδωσε τους αγώνες του εργατικού κινήματος. Δούλεψε για λογαριασμό της τρόικας. Και στην τελευταία ιστορία της ΓΕΝΟΠ: ήταν η πέμπτη συνεχόμενη επιστράτευση από αυτή την κυβέρνηση, που καταργεί δικαιώματα συνταγματικά κατοχυρωμένα, της απεργίας και του συνδικαλισμού, και ο κ. Παναγόπουλος ήταν απών, συνέχισε να κάθεται στο χωριό του και να κάνει διακοπές. Αν είχε καλέσει έκτακτη Ε.Ε., και τη Δευτέρα κιόλας προκήρυσσε απεργία διαρκείας, ούτε η ΓΕΝΟΠ θα ήταν μόνη της κι άλλη εξέλιξη θα είχε το θέμα. Ο κ. Παναγόπουλος μια χαρά την κάνει τη δουλειά του συστήματος, δεν ήθελε αντιδράσεις. Δεν υπάρχει ΓΣΕΕ. Την έχει βάλει η τρόικα στο τσεπάκι της. Είναι των εργοδοτών και του συστήματος και πρέπει να την ξανακάνουμε εργαλείο των εργατών».
- Δεν βλέπουμε πρώτη φορά τέτοια στάση από τη ΓΣΕΕ. Μήπως θυμάστε το πραξικόπημα Ραυτόπουλου; Ησασταν στο ΠΑΣΟΚ τότε...
«Δυστυχώς έχουν υπάρξει πολλές κακές στιγμές στην ιστορία του συνδικαλιστικού κινήματος. Αλλά η προεδρία Παναγόπουλου δεν έχει προηγούμενο. Εχει μεγαλύτερη ευθύνη κι από αυτή της κυβέρνησης. Δεν υπήρξε καμία νίκη. Πρόδωσε τους αγώνες. Απέτυχες, κύριε, παραιτήσου. Γι' αυτό ο κόσμος έχασε την εκτίμησή του, βλέπει και την αναποτελεσματικότητα, υπάρχει και η προπαγάνδα του συστήματος που κυριαρχεί ιδεολογικά, κι αισθάνεται αδύναμος. Ζούμε σε ταξική κοινωνία, υπάρχει πόλεμος και καθημερινά έχουμε πτώματα. Δείτε τις αυτοκτονίες πώς αυξήθηκαν. Χιλιάδες άνθρωποι που τους πετάνε σαν να είναι μπάζα και σκουπίδια. Μήπως τελικά δεν είναι αυτοκτονίες και είναι δολοφονίες; Μήπως υπάρχουν και ηθικοί αυτουργοί;».
- Ρίξατε το γάντι της απόλυσής σας, όμως η κυβέρνηση δεν το σήκωσε. Προφανώς για να μη χαρακτηριστείτε ήρωας. Βέβαια, αν σας απέλυαν θα φαινόταν ατρόμητη η κυβέρνηση, ενώπιον «απειλών και θεατρινισμών», όπως είπαν για σας.
«Η κυβέρνηση δεν ξεγελά πια για την παντοδυναμία της. Είναι μια αδύναμη κυβέρνηση, που ξέρει ότι τα ψωμιά της είναι λίγα και υλοποιεί τα τελευταία της συμβόλαια. Φοβήθηκαν να με απολύσουν, μήπως είναι η σπίθα που θα ανάψει τη φωτιά. Και θα αποδεικνυόταν πως πράγματι είμαι εργαζόμενος, γι' αυτό και πήρα το χαρτί επίταξης, κι όχι τα ψέματα και τις αθλιότητες που έγραψαν για ειδική άδεια κι ότι δεν έχω σχέση εργασίας με τη ΔΕΗ. Είμαι απεργός 26 χρόνια, σε κάθε απεργία μας. Και για τους θεατρινισμούς που είπαν για μένα, γιατί κατέθεσα το σκισμένο χαρτί της επίταξης στο μνημείο Ηρώων της Ηλεκτρικής, έχω να τους πω ότι ήταν μια συνειδητή πολιτική κίνηση. Να πάνε να βρουν πόσες φορές ακόμη προσκύνησα σ' αυτό το μνημείο. Κι όταν πέθανε ο Σάντος, που ανεβήκαμε 11 εναερίτες, όσοι και οι νεκροί της μάχης. Είμαι μαρξιστής κι αριστερός, προέρχομαι από οικογένεια βιομηχανικών εργατών, ζω με αριστερούς, κομμουνιστές, στο ίδιο σπίτι που παντρεύτηκα, με τον πεθερό μου που ήταν αντάρτης, και δεν έχω ξεχάσει πως τίποτα σ' αυτό τον τόπο δεν έγινε, παρά με θυσίες ανθρώπων, διώξεις, εξορίες, την ίδια τους τη ζωή έδωσαν. Κι αυτοί είναι που με οδηγούν».
- Πώς χωρέσατε στο ΠΑΣΟΚ, λοιπόν, 34 χρόνια; Θεωρείτε πως υπήρξε ποτέ στο ΠΑΣΟΚ κομμάτι που ανησυχούσε για το εργατικό κίνημα και το λαό;
«Υπήρξε. 16 χρόνων μπήκα στο ΠΑΣΟΚ, όπως και πολλοί άλλοι, για να κάνουμε τον κόσμο καλύτερο και δικαιότερο. Δεν συμφωνούσα με όλα, απόδειξη ότι με διέγραψαν το 1985 για τέσσερα χρόνια, όταν ήταν πρόεδρος ο ισχυρός Ανδρέας Παπανδρέου. Εμενα, καθώς με αλίευσαν οι τροτσκιστές με τη μέθοδο του εισοδισμού, και δούλευα για την τροτσκιστική οργάνωση, για το χτίσιμο της 4ης Διεθνούς στη χώρα μας».
- Πότε διαπιστώνετε πως δεν σας κάνει άλλο; Πότε έρχεται η ρήξη;
«Είναι γνωστό πως επί Σημίτη συγκρούστηκα, με τον Βενιζέλο επίσης. Οταν είδα τον Γιώργο Παπανδρέου στο Καστελόριζο, πήρα διαζύγιο. Η ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ είναι η πρώτη Ομοσπονδία που καταδίκασε αμέσως τις νέες πολιτικές. Κι αν και μου είχε γίνει πρόταση για γραμματέας Οργανωτικού, αμέσως μετά τις εκλογές του 2009...»
- Τότε που λεφτά υπήρχαν;
«Λεφτά υπήρχαν, αλλά όχι για τις δικές μας τσέπες, όπως έλεγε προεκλογικά, αλλά στα συμφέροντα. Δημόσια, λοιπόν, τους τα βρόντηξα. Πολύ πριν το πρώτο Μνημόνιο. Στο Σύνταγμα, το 2011, δεν ήμουν πλέον στο ΠΑΣΟΚ. Πάντως, αν ζούσε ο Ανδρέας Παπανδρέου, με όλα τα λάθη του, τέτοια εγκλήματα δεν θα έκανε. Το μοντέλο που επέλεξαν να βγάλουν τη χώρα από την κρίση πατάει πάνω σε πτώματα και θεοποιεί τις αγορές. Δεν μηδενίζω τη συνεισφορά του Ανδρέα, αλλά υπήρξε απογοήτευση, έχει ευθύνες».
- Μήπως βλέπετε τον κ. Τσίπρα ως νέο Ανδρέα Παπανδρέου;
«Οχι, με τίποτα. Αλλο ο Τσίπρας, άλλο ο Ανδρέας. Ο Αλέξης Τσίπρας είναι μια προσωπικότητα που σέβομαι κι εκτιμώ πολύ, τον εμπιστεύομαι, όχι μόνο από την ουσία των λόγων του, αλλά και από τη χροιά της φωνής του. Εδώ είμαστε, θα κριθεί, όπως κι ο καθένας μας, στην πράξη. Είναι η μοναδική ελπίδα για να μπορέσει η χώρα να γλιτώσει από τους υποτακτικούς της Μέρκελ, που ρίχνουν στην άβυσσο κάθε μέρα όλο και περισσότερους συνανθρώπους μας».
- Ποια είναι η σχέση σας με τον ΣΥΡΙΖΑ και του ΣΥΡΙΖΑ μαζί σας; Σας έχει γίνει πρόταση να συμμετέχετε στο ψηφοδέλτιο των εθνικών εκλογών; Και τι έχετε να πείτε στα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ που διατηρούν τις επιφυλάξεις τους για σας;
«Δεν μου έχει γίνει καμία πρόταση. Εγώ δεν μπορώ να μιλήσω για λογαριασμό του ΣΥΡΙΖΑ. Σε όσους έχουν επιφυλάξεις για το ποιος είμαι εγώ, θα πω μόνο πως ο καθένας μας έχει κριθεί και συνεχίζει να κρίνεται καθημερινά από τις πράξεις του. Θα δείξει η ζωή. Εμένα με καλύπτει η δήλωση του Αλέξη Τσίπρα για το πρόσωπό μου. Και να πω επίσης ότι δεν ψάχνω να βρω νέα κομματική ομπρέλα. Εχω όμως πολιτικό στίγμα. Σαν μαρξιστής κι αριστερός συνειδητά ψήφισα ΣΥΡΙΖΑ, αφού για μένα είναι η μοναδική επιλογή. Σέβομαι τις άλλες δυνάμεις, τον κόσμο της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, γιατί είναι μαχητές κι αγωνιστές, το λαό του ΚΚΕ. Αλλά στα βασικά ζητήματα θεωρώ πως η λύση έρχεται από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε να βολευτώ σε κόμμα ψάχνω. Οπως δεν το έκανα ούτε στο ΠΑΣΟΚ. Αν ήθελα να βολευτώ, άλλη θα ήταν η στάση μου απέναντι στα συμφέροντα, γιατί στο χώρο της ενέργειας τα εκατοντάδες εκατομμύρια κυκλοφορούν σαν σαΐτες».
- Μιλάτε για τα συμφέροντα τα οποία προφανώς δεν είναι ανώνυμα. Αντιστοίχως μιλούν για σας και σας προσάπτουν κατηγορίες για αργομισθίες, «εργατοπατέρας πρασινοφρουρός» στο μηχανισμό του ΠΑΣΟΚ, υπόδικος για την υπόθεση των χρημάτων που έπαιρνε η ΓΕΝΟΠ από τις ΕΣΣΕ.
«Τα έχω καταγγείλει τόσες πολλές φορές, έχω κάνει τόσες προσφυγές και μηνύσεις γι' αυτά... Τόσα ψέματα -και για βίλες και για μερσεντές και για χλιδάτα ταξίδια, για καταθέσεις... Να στείλω ένα μήνυμα θέλω μόνο: Βρε αλήτες, παπαγάλοι χρυσοπληρωμένοι του συστήματος, τι κάνετε; Δεν έχουμε οικογένειες εμείς; Που μας έχετε κάνει τη ζωή κόλαση; Αυτοί με πυρηνικά, εμείς με πέτρες, όπως στην Παλαιστίνη. Αλλά δεν κάνω πίσω. Δεν τους φοβάμαι. Θα έτρεμα αν είχα ακουμπήσει το δάχτυλο στο μέλι. Αργά ή γρήγορα θα το έβρισκαν το χρήμα. Ο έρωτας, ο βήχας και το χρήμα δεν κρύβονται. Ο πραγματικός λόγος της επίθεσης είναι γιατί τα συμφέροντα όλα αυτά τα χρόνια δεν κατάφεραν να μας βάλουν στο τσεπάκι τους. Εμείς φωνάξαμε πρώτοι για το σκάνδαλο Energa και Hellas Power, Μηλιώνη και Φλώρου. Δείξαμε ποιοι κατακλέβουν τους καταναλωτές, αφήνοντας και φέσια πίσω. Πήγαμε στον εισαγγελέα για το έγκλημα της Οριακής Τιμής του Συστήματος, δείξαμε πώς ζημιωνόταν η ΔΕΗ από την Αλουμίνιον Ελλάδος, το θέμα των ΑΠΕ. Μας συνέλαβαν όταν πήγαμε κι εμποδίσαμε να φύγουν τα χαράτσια προς τους φτωχούς συνανθρώπους μας, δώσαμε τις λίστες των μεγάλων που δεν πλήρωναν τα χαράτσια. Φυσικά δεν τα λένε αυτά. Και δεν περάσαμε από τα κότερα όλων αυτών που κονομάνε σε βάρος του ελληνικού λαού. Είσαι επικίνδυνος λοιπόν όταν μιλάς. Και τον επικίνδυνο πρέπει να τον λιώσουν, να τον τσακίσουν, να τον εμφανίσουν γραφικό, κλέφτη, απατεώνα, δήθεν ή θεατρίνο».
- Δεν φοβάστε ούτε για την οικογένειά σας;
«Με τίποτα δεν φοβάμαι και πίσω δεν κάνω. Τα δικά μου ινδάλματα είναι ο Τσε, ο Αρης, ο Ναπολέων Σουκατζίδης. Ούτε η οικογένειά μου φοβάται. Στενοχωριέται μόνο που βλέπουν τον άνθρωπό τους στα κανάλια να τον εμφανίζουν ως τέρας. Εγώ ανήκω σε εκείνη την κατηγορία ανθρώπων που πεθαίνουν, αλλά δεν παραδίδονται. Χωρίς μελό διάθεση. Εχω όμως τέσσερα βασικά ελαττώματα. Βλέπω, δεν μπορώ να κάνω ότι δεν είδα. Ακούω. Καταλαβαίνω. Ε, αφού βλέπω, ακούω και καταλαβαίνω, δεν γίνεται, μιλάω. Ξέρω ότι αυτό με βάζει σε μπελάδες, αλλά η κοινωνία πήγε μπροστά με ανθρώπους που τόλμησαν. Δεν τους φοβάμαι, δεν θα με λυγίσουν».