Μεγάλες Προσδοκίες και Μεγάλες Ψευδαισθήσεις

Όλοι οι αιολικοί ήταν εκεί, στην ημερίδα που με μεγάλα γράμματα έλεγε “Μεγάλες Προσδοκίες”, αλλά, αν συνέχιζε κανείς να διαβάζει και τα μικρά γράμματα, θα έβλεπε “να ενημερώσει για όσα διακυβεύονται από την υιοθέτηση ή μη φιλόδοξων στόχων για τις ΑΠΕ για το 2030 και να φέρει Πολιτεία και πολίτες προ των ευθυνών τους για την ακολουθούμενη πορεία καθυστέρησης της ανάπτυξης των ΑΠΕ στην Ελλάδα, σε σχέση με την επίτευξη των στόχων του 2020″. 

Στην πραγματικότητα λοιπόν πρόκειται για μια ημερίδα συσπείρωσης, για συλλογική “γκρίνια” των αιολικών, με την ευγενική χορηγία του Ζερβού, ενός ακόμα ανθρώπου των αιολικών που διαχειρίζεται δημόσιο χρήμα. Με την ανακοίνωση, τον περασμένο Ιανουάριο, των κλιματικών στόχων της Κομισιόν για το 2020-2030, είδαν το έδαφος να υποχωρεί κάτω απ’ τα πόδια τους, αφού ο εθνικός στόχος διείσδυσης των Φ/Β για το 2020 έχει ήδη επιτευχθεί και ο εθνικός στόχος που έχει μείνει πίσω, πολύ πίσω, είναι αυτός των αιολικών.

Οι “Μεγάλες Προσδοκίες” είναι έργο της Κλασσικής Λογοτεχνίας, γραμμένο απ’ τον Κάρολο Ντίκενς το 1861. Στο βιβλίο οι “Μεγάλες Προσδοκίες” είναι οι “Μεγάλες Ψευδαισθήσεις“. Ο Ντίκενς υποχρεώνει τον ήρωά του, μέσα από τη σκληρή εμπειρία, να δει καθαρά τον εαυτό του και τη ζωή του, να απαλλαγεί απ’ τις ονειροπολήσεις του. Για να βοηθήσουν λοιπόν τους αιολικούς να απαλλαγούν απ’ τις ονειροπολήσεις τους, ήταν στο πάνελ ο …

εκπρόσωπος της ΕΒΙΚΕΝ, ο ΑντιΠεριφερειάρχης Κυκλάδων/Νοτίου Αιγαίου κι ο Δήμαρχος Λήμνου. Όποιος βρει κάπου ρεπορτάζ για το τι πραγματικά είπαν για τη διείσδυση των αιολικών, αλλά και για τη “μικρή ΔΕΗ”, κερδίζει καδραρισμένη ανεμογεννήτρια, απ’ τις φωτογραφίες αυτών που θα έχουν περισσέψει επειδή δεν γίνονται όλες δεκτές στα νησιά. Μια έντιμη δημοσιογραφία καταγράφει και παρουσιάζει όλες τις απόψεις, δεν αποσιωπά κάποιες επιλεκτικά.  
Αν βέβαια η δημοσιογραφία βγάζει το ψωμί της απ’ τη μια άποψη, αυτήν θα προβάλει, κατανοητό, απλά παύει να είναι έγκυρη δημοσιογραφία και μετατρέπεται σε Γραφείο Τύπου.

Ψάξτε λοιπόν όσο θέλετε, δεν θα βρείτε πουθενά τον εκπρόσωπο της ΕΒΙΚΕΝ να λέει “εμείς θέλουμε πραγματικό ανταγωνισμό στην ηλεκτρική ενέργεια, δυο εταιρείες δεν είναι ανταγωνισμός, είναι ολιγοπώλιο, κι εμείς δεν θέλουμε ολιγοπώλιο”. Δεν θα βρείτε πουθενά τι είπε ο ΑντιΠεριφερειάρχης Κυκλάδων για ήπια ανάπτυξη των νησιών και να εξεταστούν μικρότερα έργα. Δεν θα βρείτε πουθενά, παρά μόνο στο Δήμο Λήμνου, αυτά που...

είπε ο Δήμαρχος: “Ο Δήμος Λήμνου με σχετική απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου αλλά και το σύνολο των τοπικών φορέων χωρίς καμία εξαίρεση έχουν ήδη τοποθετηθεί αρνητικά στην προοπτική υλοποίησης του φαραωνικού σχεδίου εγκατάστασης 123 ανεμογεννητριών στη Λήμνο“. Δεν θα δείτε πουθενά ότι όλοι καταφέρθηκαν κατά της κρατικής ενεργειακής πολιτικής, “που δεν κάνει αυτά που διδάσκονται στο μάνατζμεντ“. Και, ομολογουμένως με έκπληξη, είδαμε να αναφέρεται στο Econews ότι εκπρόσωπος εταιρείας που έχει άδεια εμπορίας ηλεκτρισμού τόνισε ότι “οι ΑΠΕ δεν μπορεί να γίνονται αυτοσκοπός, στόχος πρέπει να είναι η ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας και η αύξηση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων και, σε ένα βέλτιστο ενεργειακό μείγμα, θέση έχει και ο λιγνίτης”.

Τα χαιρετίσματά μας λοιπόν απ’ τις τοπικές κοινωνίες και την ΕΒΙΚΕΝ στο Μανιάτη και το Ζερβό. Μιλώντας το πρωί ο Μανιάτης, σε μια ακόμα πολιτική κωλοτούμπα, επέστρεψε στο σχέδιο ‘Άνεμος”: ανακοίνωσε ότι ενώ η Κομισιόν μιλάει για 27% ΑΠΕ μέχρι το 2030, η Ελλάδα κάνει ρελάνς κι ανεβάζει το στόχο στο 30% και οι σχετικές αποφάσεις θα ληφθούν μέσα στο προσεχές δίμηνο. Τι έχει το προσεχές δίμηνο; Έχει εκλογές και κίνδυνο πολιτικού ατυχήματος για το Μανιάτη, που τρέχει να τακτοποιήσει εκκρεμότητες. Μα καλά, δεν έκανε στις 10 Απριλίου η χώρα τη Μεγάλη Έξοδο στις αγορές; Ή μήπως, επειδή διαβάζουμε ότι οι αδίστακτοι έβγαλαν ομόλογα καλυμμένα με το αγγλικό κι όχι το ελληνικό δίκαιο, η Μεγάλη Έξοδος αποδειχθεί εξίσου καταστροφική με την Έξοδο του Μεσολογγίου, που έγινε ακριβώς ίδια μέρα, στις 10 Απριλίου 1826, πριν ακριβώς 188 χρόνια;

Βέβαια δεν περιμέναμε τίποτα καλύτερο απ’ το Μανιάτη, αφού έγκαιρα, πριν δυο μήνες, σας είχαμε ενημερώσει ότι “συσκέπτεται για το 2030 με τη μισή αίθουσα γεμάτη ΑΠΕτζήδες και ΜΚΟ!”

Απ’ την κεντρική εισήγηση του καθηγητή Κάπρου είδαμε ότι οι αιολικοί πανηγυρίζουν που η Κομισιόν κράτησε το στόχο μείωσης 30% των αερίων θερμοκηπίου για το 2030 κι ελπίζουν να δουν μετά το 2020 αύξηση των επενδύσεων. Όπως όμως ομολογούν, κατ’ ουσίαν όλες οι ελπίδες πια εξαντλούνται στην τεχνητή αύξηση των τιμών των δικαιωμάτων εκπομπών CO2, λόγω απόσυρσης δικαιωμάτων τα επόμενα χρόνια. Βέβαια η “αγορά”, στην οποία κατά τα λοιπά όλοι ομνύουν, έχει αποτιμήσει κατάλληλα τα δικαιώματα κι από τα επίπεδα των 25-30 ευρώ/τόννο CO2, που θα τα ήθελαν οι αιολικοί, είναι σήμερα γύρω στα 4. Ο μόνος λοιπόν τρόπος να αυξηθούν οι τιμές, είναι η συστηματική χειραγώγηση της αγοράς απ’ την Κομισιόν, με απόσυρση δικαιωμάτων. Στην ουσία θα πρόκειται για αδικαιολόγητη εμμονή στην ίδια λάθος πολιτική των προηγούμενων ετών, αλλά δεν είναι σπάνιο να εμμένουν οι πολιτικές γραφειοκρατίες σε μεγαλύτερες δόσεις του λάθους φάρμακου.

Ελπίζουν επίσης στη διασύνδεση των νησιών, για να μεγαλώσει τη αγορά ενέργειας. Όπως όμως ήδη διαβάσατε πιο πάνω, Κυκλάδες και Βόρειο Αιγαίο παρέστησαν στην ημερίδα κι έστειλαν τα “χαιρετίσματα στην εξουσία“.

Η “γκρίνια” όμως των αιολικών θα έχει σίγουρα και συνέχεια, και δεν θα είναι μόνο ελληνική, αφού, την ίδια μέρα που ο Μανιάτης μιλούσε για 30% ΑΠΕ κι ο Ζερβός χαρακτήριζε “κατώτερη των περιστάσεων” την πρόταση της Κομισιόν για τους κλιματικούς στόχους για το 2020-2030, η Κομισιόν στις Βρυξέλες είχε κακά μαντάτα για την “πράσινη παράνοια”: ο Επίτροπος Ανταγωνισμού Ισπανός Αλμούνια ανακοίνωσε τα νέα μέτρα επιτρεπόμενης κρατικής ενίσχυσης στον τομέα της ενέργειας και των ΑΠΕ(European Commission – IP/14/400, 09/04/2014. Το πλήρες κείμενο 71 σελίδων των νέων μέτρων είναι διαθέσιμο εδώ).

Φαίνεται ότι επιτέλους η Κομισιόν μαθαίνει απ’ τα λάθη και προσπαθεί να τα διορθώσει, ανακοινώνοντας –συμβολικά;- τα νέα μέτρα ακριβώς μια μέρα μετά την έγκριση απ’ τη Γερμανική κυβέρνηση του πακέτου μέτρων για αλλαγή του νόμου EEG. Όπως είδαμε μάλιστα στο EurActiv, η πρώτη “γκρίνια” για τα νέα μέτρα, από “επαγγελματία της κλιματικής αλλαγής” (αμερικανικό πολυεθνικό επενδυτικό κεφάλαιο), ήρθε σχεδόν ταυτόχρονα με την ανακοίνωση της Κομισιόν, αφού το σχετικό άρθρο έχει ώρα δημοσίευσης 14:49!

Ο Αλμούνια προέρχεται από μια χώρα που η φούσκα των ΑΠΕ γνώρισε τρελές δόξες και δεν μασάει τώρα τα λόγια του: απ’ την πρώτη παράγραφο τονίζει “The guidelines will support Member States in reaching their 2020 climate targets, while addressing the market distortions that may result from subsidies granted to renewable energy sources“. They also provide criteria on how Member States can relieve energy intensive companies that are particularly exposed to international competition from charges levied for the support of renewables”. “Οι κατευθυντήριες οδηγίες θα υποστηρίξουν τα Κράτη Μέλη στην επίτευξη των κλιματικών στόχων του 2020, ενώ ταυτόχρονα θα αντιμετωπίζουν τις στρεβλώσεις στην αγορά που μπορεί να προκύψουν από επιδοτήσεις που δόθηκαν στις ΑΠΕ“.

“The remarkable growth of renewable energy over recent years, partly induced by public support, has helped to make progress on environmental objectives but has also caused serious market distortions and increasing costs to consumers.” “Η αξιοσημείωτη ανάπτυξη των ΑΠΕ τα τελευταία χρόνια, που εν μέρει προκλήθηκε από κρατική ενίσχυση, βοήθησε στην πρόοδο των περιβαλλοντικών στόχων, αλλά έχει επίσης προκαλέσει σημαντικές στρεβλώσεις στην αγορά και αυξανόμενα κόστη στους καταναλωτές“.

Τα νέα μέτρα καλύπτουν την περίοδο απ’ την 1η Ιουλίου 2014 μέχρι τέλους του 2020 και η Κομισιόν βάζει ουσιαστικά, απ’ το 2016 τις ΑΠΕ να ανταγωνίζονται ισότιμα τις υπόλοιπες πηγές ενέργειας στην ελεύθερη αγορά, αφού προβλέπει “σταδιακή εισαγωγή διαγωνιστικών διαδικασιών για τη λήψη κρατικών ενισχύσεων“. Το 2015-16 θα γίνει πιλοτική εφαρμογή των διαγωνιστικών διαδικασιών για μέρος της ισχύος από νέα έργα ΑΠΕ. Τα μέτρα προβλέπουν τη σταδιακή κατάργηση του συστήματος εγγυημένων τιμών feed-in-tarrifs και την αντικατάσταση από σύστημα feed-in-premium, που εκθέτει τα νέα έργα στις διακυμάνσεις της αγοράς. Τα παλιά έργα δεν θίγονται απ’ το νέο καθεστώς και οι μικρές εγκαταστάσεις μπορούν να συνεχίσουν να εντάσσονται σε σύστημα εγγυημένων τιμών (ή άλλα ισοδύναμα μέτρα).

Προτείνεται ουδετερότητα ενισχύσεων για τις διάφορες ενεργειακές τεχνολογίες και διαχωρισμός τους σε “εφαρμοσμένες/ώριμες” και “λιγότερο εφαρμοσμένες/ανώριμες”, με διαφορετικές προβλέψεις κρατικής ενίσχυσης.

Τα μέτρα που ανακοινώθηκαν περιλαμβάνουν ειδική πρόβλεψη για τη μείωση του βάρους των ΑΠΕ στην ενεργοβόρα βιομηχανία, ώστε να μη θεωρείται κρατική ενίσχυση. Πρόκειται ασφαλώς για το συμβιβασμό που επιτεύχθηκε μεταξύ Κομισιόν και Γερμανίας, μετά την άρον-άρον επίσκεψη Γκάμπριελ στις Βρυξέλλες.

Προβλέπονται επίσης μέτρα ενίσχυσης των διασυνοριακών ηλεκτρικών διασυνδέσεων και δυνατότητα ενίσχυσης της ηλεκτροπαραγωγής όταν διαπιστώνεται έλλειψη επάρκειας ισχύος: αυτό θα επιτρέψει στα Κράτη Μέλη να εισάγουν “μηχανισμούς αποζημίωσης ισχύος” είτε για κατασκευή νέων εργοστασίων είτε για να μην κλείσουν υφιστάμενα εργοστάσια είτε για να ενθαρρύνουν τους καταναλωτές να μειώσουν την κατανάλωση τις ώρες αιχμής.

Τώρα λοιπόν θα δούμε “πόσα απίδια βάζει ο σάκος”: αιολικά και Φ/Β αναπτύχθηκαν παντού στην Ευρώπη χάρη στις εξωφρενικές επιδοτήσεις, τα feed-in-tarrifs και την προτεραιότητα απορρόφησης απ’ το δίκτυο της όποιας παραγόμενης ενέργειας, τώρα, χωρίς επιδοτήσεις, να δούμε ποιοί είναι αυτοί που επενδύουν για να πουλούν ενέργεια κι όχι για να εισπράττουν επιδοτήσεις. Οι εξελίξεις στις ΗΠΑ ούτως ή άλλως δείχνουν το δρόμο, που θα ακολουθήσουν οι ΑΠΕ και στην Ευρώπη, αργά ή γρήγορα …

   
http://greeklignite.blogspot.gr/2014/04/15-0.html