Το μοντέλο Nome όχι απλά είναι αποδεκτό από την τρόικα αλλά επιπρόσθετα οι εκπρόσωποι των δανειστών θεωρούν ότι αποτελεί μια πολύ καλή προσωρινή μεταβατική λύση μέχρι την πώληση των μονάδων της ΔΕΗ. Αυτό προκύπτει σύμφωνα με πληροφορίες του EnergyPress από τις επαφές που είχαν οι ιδιώτες ηλεκτροπαραγωγοί με την τρόικα και στις οποίες συζητήθηκαν τα θέματα της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας.
Οι ιδιώτες ηλεκτροπαραγωγοί από την πλευρά τους τονίζουν ότι θα πρέπει για να έχει επιτυχία η διαδικασία να προσεχθούν τρία σημεία: να είναι ελκυστική η τιμή της δημοπρασίας, που πρακτικά σημαίνει ότι η ΔΕΗ μπορεί να έχει ένα μικρό περιθώριο κέρδους πάνω από το κόστος της, να απευθύνεται σε συγκεκριμένες κατηγορίες αγοραστών που θα διασφαλίζουν ότι η ενέργεια θα κατευθύνεται στο τελικό καταναλωτή και όχι προς εξαγωγή και τρίτον να καθοριστεί ένα ποσοστό για τη δημιουργία καλαθιού καυσίμων, ούτως ώστε να διασφαλιστεί ότι οι αγοραστές της ενέργειας δε θα είναι ευκαιριακοί και ότι θα παραμείνουν διαχρονικά στην αγορά.
Οι ιδιώτες ηλεκτροπαραγωγοί θεωρούν ότι είναι απαραίτητο το μοντέλο Nome καθώς θεωρούν ότι θα πρέπει να ανοίξει η αγορά ηλεκτροπαραγωγής σε όλα τα καύσιμα: χθες παρουσιάστηκαν στοιχεία βάσει των οποίων συνεχίζονται οι στρεβλώσεις στη χονδρεμπορική αγορά, ενώ τα μέλη του ΕΣΑΗ θεωρούν ότι υπάρχει οργανωμένη προσπάθεια από την πλευρά του κυρίαρχου παίκτη, ώστε να «κλείσει» και η αγορά της παραγωγής, όπως συνέβη στην περίπτωση της λιανικής. «Εμείς δεν είμαστε εταιρείες προμήθειας, με μηδενικές επενδύσεις, έχουμε επενδύσει 2,5 δις και θα μείνουμε» ήταν το μήνυμα που έστειλαν οι εκπρόσωποι των επτά ιδιωτικών μονάδων που σήμερα είναι ενταγμένες στο σύστημα.
Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσιάστηκαν:
· καταρχάς, οι λιγνιτικές μονάδες χρησιμοποιούνται για τη χειραγώγηση της αγοράς: με βάση το 7μηνο του 2012, η διαφορά στη δήλωση των λιγνιτικών στον ΗΕΠ από την πραγματική παραγωγή φτάνει τις 213 χιλιάδες μεγαβατώρες ή αλλιώς 5% της συνολικής ζήτησης.
· Δεύτερον σύμφωνα με τα πραγματικά δεδομένα της αγοράς η ΟΤΣ θα έπρεπε να είναι 18 ευρώ η μεγαβατώρα υψηλότερη για το πρώτο επτάμηνο του 2012, εάν υπολογιζόταν με βάση τα πραγματικά δεδομένα
· Εάν καλυπτόταν η ζήτηση που ξεπερνάει τη λιγνιτική παραγωγή όχι από τις ιδιωτικές μονάδες αλλά από τις μονάδες αερίου της ΔΕΗ το επιπλέον κόστος για τη ΔΕΗ και τους καταναλωτές θα ήταν 280 εκατ. ευρώ ανά έτος
· Σήμερα το κόστος των μεταβατικών μηχανισμών είναι 270 εκατ. ευρώ ετησίως
Όπως είχε αποκαλύψει το EnergyPress, με τα επιχειρήματα αυτά οι ιδιώτες αμφισβητούν τον ισχυρισμό της ΔΕΗ ότι ο μηχανισμός μεταβλητού κόστους κοστίζει 270 εκατ. ευρώ και επσιημαίνουν ότι με την απουσία των μηχανισμών η αύξηση της ΟΤΣ θα ήταν πάνω από 20 ευρώ, δηλαδή η ΔΕΗ για αγορές από τον ΗΕΠ θα κατέβαλε πάνω από 360 εκατ. ευρώ, δηλαδή στην πραγματικότητα οι μηχανισμοί εξοικονομούν 90 εκατ. ευρώ ετησίως για τον κυρίαρχο παίκτη.
Σε κάθε περίπτωση οι ιδιώτες ξεκαθαρίζουν ότι αποτελεί αδιαπραγμάτευτη θέση ότι σε περίπτωση αλλαγής των μηχανισμών, να παραμείνουν ανέπαφα τα σημερινά έσοδα των μεταβατικών μηχανισμών, καθώς μέσω αυτών διασφαλίζεται το μίνιμουμ, δηλαδή η λειτουργία των μονάδων και όχι η κερδοφορία τους.
Διαπραγματευτείτε
Ένα ακόμη θέμα που τίθεται επιτακτικά από τον ΕΣΑΗ είναι αυτό της διαπραγμάτευσης για την τιμή του φυσικού αερίου. Η Ελλάδα μαζί με τη Βουλγαρία και την Τουρκία, φαίνεται ότι απολαμβάνει σήμερα τις υψηλότερες τιμές αερίου στην Ευρώπη με 44 ευρώ ανά μεγαβατώρα όταν στην Ισπανία είναι 34, τη Γερμανία 33,5 και στο hub της Ολλανδίας 28,8 ευρώ η μεγαβατώρα. Είναι αδιανόητο για τη χώρα να μην έχει ένα σχέδιο για να διαπραγματευτεί τη μείωση του κόστους του φυσικού αερίου από τους προμηθευτές της όπως έχει γίνει σε άλλες χώρες, υποστηρίζει ο ΕΣΑΗ που τονίζει ότι θα πρέπει να αποτελέσει εθνικό στόχο, η μείωση της τιμής του φυσικού αερίου στην Ελλάδα, ενόψει και της λήξης της σύμβασης προμήθειας με τη Ρωσία το 2016.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου