Το ενδιαφέρον των ξένων ομίλων είναι αυτό που θα κρίνει το μοντέλο ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ, και το αν η πώληση της "μικρής ΔΕΗ" θα προηγηθεί του στρατηγικού επενδυτή ή θα συμβεί το αντίθετο.
Η άποψη αυτή που διαφοροποιείται από το «επίσημο» σχέδιο που τρέχει την περίοδο αυτή η κυβέρνηση (πρώτα μικρή ΔΕΗ, μετά στρατηγικός επενδυτής), προέρχεται από κορυφαίο στέλεχος της ενεργειακής αγοράς, και βασίζεται στο σκεπτικό ότι περισσότερα έσοδα -και πολύ πιο γρήγορα- θα εισπράξει το Δημόσιο από την εξεύρεση επενδυτή για το 17% της ΔΕΗ, παρά από τη πώληση του μικρού πακέτου.
Σύμφωνα με την παραπάνω άποψη, που συμμερίζονται και άλλα στελέχη της αγοράς, ο ακολουθούμενος σχεδιασμός είναι λάθος για ένα πολύ απλό λόγο : Την πολυπλοκότητα του εγχειρήματος της μικρής ΔΕΗ, το οποίο πήρε 2-3 χρόνια στην πολύ πιο οργανωμένη Ιταλία, χωρίς να αποκλείεται στην ανοργάνωτη Ελλάδα να απαιτήσει ακόμη περισσότερο, κάτι που αποτελεί και το μεγαλύτερο φόβο του ΥΠΕΚΑ.
Τα αγκάθια…
Στα χαρτιά, η μεταβίβαση μονάδων της μητρικής στο χαρτοφυλάκιο μιας νέας εταιρείας μοιάζει εύκολη, στην πράξη ωστόσο δεν είναι καθόλου. Περίπλοκο είναι το πως θα αποσχιστεί ποσοστό 20% της εμπορίας, εάν το κριτήριο θα είναι η γεωγραφική περιοχή (π.χ. Βόρεια Ελλάδα απ’ όπου και οι μονάδες της μικρής ΔΕΗ) ή με βάση τη κατηγοριοποίηση των πελατών, και αν αυτή θα αφορά οικιακούς, εμπορικούς ή βιομηχανικούς. Περίπλοκο επίσης είναι το πώς θα γίνει απόσχιση αυτών των περιουσιακών στοιχείων (σσ : διότι κάτι τέτοιο θα επηρεάσει την αποπληρωμή των δανείων της ΔΕΗ καθώς οι συμβάσεις είναι συνδεδεμένες με τα περιουσιακά στοιχεία της εταιρείας), τι θα
γίνει με το ασφαλιστικό των εργαζομένων, με τις παραχωρήσεις εδαφών και τις απαλλοτριώσεις, κλπ.
Μπροστά σε αυτές τις δυσκολίες, στελέχη με γνώση της ΔΕΗ, δεν αποκλείουν ο διαγωνισμός όχι μόνο να μην ξεκινήσει το δ’ 3μηνο του 2013 –όπως προβλέπει το χρονοδιάγραμμα του ΤΑΙΠΕΔ- αλλά να μεταφερθεί για το α’ 6μηνο του 2014 ή και ακόμη πιο μετά.
Το εναλλακτικό σχέδιο
Εκείνο που προτείνεται λοιπόν, είναι το εξής : Πρώτον να οριστικοποιηθούν επακριβώς τα περιουσιακά στοιχεία που θα περιέλθουν στη μικρή ΔΕΗ. Δεύτερον, να «αφαιρεθούν» αυτά από την σημερινή αξία της μητρικής εταιρείας, ώστε να ξέρει από πριν ο υποψήφιος επενδυτής τι πωλείται. Και τρίτον να προκηρυχθεί στο δ’ 3μηνο του έτους ο διαγωνισμός για το 17% της ΔΕΗ (χωρίς σε αυτήν να συμπεριλαμβάνονται οι μονάδες, οι υπηρεσίες και οι εργαζόμενοι της «μικρής ΔΕΗ»). Ούτως ή άλλως ενδιαφέρον από στρατηγικό επενδυτή για το 17% υπάρχει από την EDF καθώς και από άλλες ευρωπαϊκές εταιρείες.
Παράγοντες της ενεργειακής αγοράς θεωρούν ότι σε περίπτωση που προηγηθεί η διαδικασία εξεύρεσης στρατηγικού επενδυτή, το θετικό για το Δημόσιο είναι ότι επειδή ο διαγωνισμός είναι απλός, έχει πολλές πιθανότητες να τελεσφορήσει, και το αργότερο σε ένα χρόνο να υπάρχει αποτέλεσμα. Αντίθετα αν προηγηθεί η πώληση του μικρού πακέτου, είναι πιθανό μετά από δύο χρόνια να μην υπάρχει αποτέλεσμα, και η τρόικα να ρωτά και πάλι την τότε ελληνική κυβέρνηση «τι έχετε κάνει στο μέτωπο ΔΕΗ».
Το ενδιαφέρον και το τίμημα
Τους προβληματισμούς αυτούς συμμερίζονται το τελευταίο διάστημα, όσο έρχονται αντιμέτωποι με τα δύσκολα, τόσο η κυβέρνηση όσο και το ΤΑΙΠΕΔ. Η κυβέρνηση για την ώρα πάντως δείχνει να τρέχει το μοντέλο πρώτα μικρή ΔΕΗ, μετά στρατηγικός επενδυτής.
Ωστόσο τα πάντα εκτιμούν παράγοντες του ενεργειακού χώρου θα κριθούν από το πόσο ισχυρό ξένο ενδιαφέρον θα εκδηλωθεί στους αμέσως επόμενους μήνες υπέρ της μιας ή της άλλης εναλλακτικής. Κι αυτό καθώς το μέχρι τώρα ενδιαφέρον ξένων ομίλων είναι ακαδημαϊκό. Θα γίνει πιο συγκεκριμένο όταν θα ξέρουν τι θα αγοράσουν, πως και πότε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου