Γ.ΑΔΑΜΙΔΗΣ:Η 39η επέτειος ΠΑΣΟΚ

Η 39^η επέτειος από την ίδρυση του ΠΑΣΟΚ,

βρήκε το κόμμα που δημιούργησε ο Ανδρέας Παπανδρέου συρρικνωμένο. Το βρήκε σαφώς περιορισμένο στις δυνάμεις του, να καταγράφει στις δημοσκοπήσεις ποσοστά που ανέρχονται σε μόλις 7%, με τα κορυφαία στελέχη του την ίδια ώρα να μην μπορούν να συμφωνήσουν ούτε στα αυτονόητα.

Είναι προφανές ότι από την μεταπολίτευση και μετά, την μεγαλύτερη ευθύνη για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στην Ελλάδα την έχουν οι κυβερνήσεις της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι τα κόμματα της «παραδοσιακής», λεγόμενης Αριστεράς και το Συνδικαλιστικό κίνημα είναι άμοιροι ευθυνών.

Κάθε ένας σκεπτόμενος πολίτης αυτής της χώρας, ανεξαρτήτως του πολιτικού του φρονήματος, δεν νομίζω ούτε για μια στιγμή να πιστεύει ότι η Ελλάδα μέχρι τον Νοέμβριο του 2009 ήταν μια χώρα της οποίας η οικονομία ήταν ισχυρή –όπως ψευδώς υποστήριζε ο κ. Καραμανλής- και πως μόλις σε τέσσερις μήνες κατέρρευσε από τους χειρισμούς της κυβέρνησης του Γ.Α.Π.

Φυσικά και δεν ισχυρίζομαι πως δεν έγιναν λάθη ή πως δεν υπήρξαν μελανά σημεία. Έγιναν, και μάλιστα υπήρξαν και πολλά και σοβαρά. Ενδεικτικότερο αυτών είναι οι χειρισμοί που οδήγησαν στη σημερινή εξαθλίωση και που συνεχίζουν να ωθούν τη χώρα και τους πολίτες της στα άκρα.  

Σημαντικότερο ίσως όλων, ήταν ότι το ΠΑΣΟΚ των «κηπουρών» ανέλαβε συνολικά την ευθύνη και δεν υιοθετήθηκαν προτάσεις -για την υποτιθέμενη διάσωση της χώρας- προς έγκριση του μνημονίου από διευρυμένη κοινοβουλευτική πλειοψηφία (για να καταγραφεί και η θέση της Νέας Δημοκρατίας) επειδή οι «κηπουροί» δεν ήθελαν να βάλουν σε περιπέτεια την Υπουργική τους καρέκλα και προτιμούσαν να ψηφίζουν τα μνημόνια το ένα μετά το άλλο είτε τα … διάβαζαν είτε όχι.

Το αποτέλεσμα όλων αυτών είναι γνωστό και δεν είναι άλλο από την τρόπο, με τον οποίο στις διπλές εκλογές του 2012 ο λαός επέλεξε να τιμωρήσει μόνο το ΠΑΣΟΚ. Επέλεξε να στείλει στο σπίτι τους όλους αυτούς που –τόσο σε κεντρικό όσο και σε τοπικό επίπεδο- του κουνούσαν το δάχτυλό τους.

Είναι αυτοί οι ίδιοι που σήμερα, δίχως μάλιστα ίχνος αυτοκριτικής, τρέχουν  να καταλάβουν στασίδι στην προοπτική κυβέρνησης από μια αναχρονιστική «Αριστερά» του κ. Τσίπρα, μήπως και ξαναβρεθούν σε υπουργική καρέκλα. Κάποιοι άλλοι δε, δημιούργησαν και δημιουργούν το δικό τους πολιτικό φορέα για να επιτευχθεί η μεγάλη κεντροαριστερά.

Δυστυχώς όλες αυτές οι κινήσεις θυμίζουν την κατακερματισμένη Κεντροαριστερά της περιόδου 1956 - 1964 (όπου την πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα την καθόριζε το Παλάτι και η Αμερική ενώ σήμερα την καθορίζει η Τρόικα) και που λίγα χρόνια αργότερα οδήγησε, με μια μικρή παρένθεση Γεωργίου Παπανδρέου, στη δικτατορία των Συνταγματαρχών. Τότε πραξικοπηματικά.

Σήμερα η Χρυσή Αυγή (και είναι τραγικό αυτό) έχει φθάσει στο σημείο να απειλεί τον ίδιο το θεσμό της Δημοκρατίας, μέσα από τον ίδιο της το «ναό», ήτοι το Ελληνικό Κοινοβούλιο.

Εν μέσω όλων αυτών, ίσως και μάλλον θα πρέπει ο σημερινός πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ να καταλάβει ότι δυστυχώς γι΄ αυτόν –αλλά πρωτίστως για το ίδιο το ΠΑΣΟΚ και τη μεγάλη δημοκρατική παράταξη- δεν μπορεί να την συσπειρώσει ούτε και να την εμπνεύσει, δίνοντας την ώθηση και στη συνέχεια τη δυναμική που απαιτείται.

Είναι ώρα να κάνει κι αυτός την αυτοκριτική του, να λάβει τις σωστές αποφάσεις και να προβεί –εν τέλει- σε ενέργειες που θα ανταποκρίνονται και θα συνάδουν με την Ιστορική Διακήρυξη της 3^ης του Σεπτέμβρη του 1974. «Για την Ελλάδα που ανήκει στους Έλληνες».   

Γεώργιος Αδαμίδης

                                                              

                                                                Μέλος ΠΑΣΟΚ