Επειδή έχουν βγεί μαχαίρια για την υπόθεση της συμπαραγωγής και της μονάδας της «Αλουμίνιον», θα σας γράψω όσα μου είπε για το θέμα μια «παλιά καραβάνα» του ενεργειακού χώρου. Αφού λοιπόν σημείωσε ότι «η φτώχεια φέρνει γκρίνια», δηλαδή ότι οι διαμάχες είναι χαρακτηριστικές του πόσο στριμωγμένος είναι ο κλάδος, μου έδωσε τα πέντε sos τα οποία σας μεταφέρω:
1. Είναι κεντρική πολιτική της Ε.Ε. η ενίσχυση της συμπαραγωγής, όπως και η ενίσχυση των ΑΠΕ. Και ήταν πράγματι υποχρέωση της χώρας μας να εναρμονιστεί με την ευρωπαϊκή νομοθεσία και να θεσπίσει την κατά προτεραιότητα απορρόφηση της ενέργειας που παράγεται από Σταθμούς Συμπαραγωγής Υψηλής Απόδοσης και με εγγυημένη τιμή. Αυτό έγινε με το ενεργειακό νομοσχέδιο. Όμως η κοινότητα δεν σου λέει και ποια πρέπει να είναι η τιμή αυτή. Στην πρώτη εκδοχή που παρουσίασε ο Παπακωνσταντίνου δεν προβλεπόταν καμία διαφοροποίηση για τις μικρές και τις μεγάλες μονάδες, με αποτέλεσμα να εξασφαλίζονται τρελά κέρδη για μονάδες όπως αυτή του Μυτιληναίου. Τελικά, μετά τις αντιδράσεις, υιοθετήθηκε διαφορετική (πιο ευνοϊκή) αντιμετώπιση για τους μικρούς σταθμούς συμπαραγωγής μέχρι 35 Μεγαβάτ και διαφορετική για τους μεγαλύτερης ισχύος. Σε κάθε περίπτωση όλες οι μονάδες συμπαραγωγής μπαίνουν κατά προτεραιότητα στο σύστημα και με εγγυημένη τιμή.
2. Είναι αναμφισβήτητο ότι ο Μυτιληναίος ωφελείται κατά πολύ από την ευνοϊκή αντιμετώπιση που επιφυλάσσει η ευρωπαϊκή και εθνική νομοθεσία στις μονάδες συμπαραγωγής. Γιαυτό άλλωστε έφτιαξε τη μονάδα της «Αλουμίνιον». Κατά πολλούς, πηγαίνοντας ένα βήμα παραπέρα, αυτή η παράμετρος ήταν βασική για να πάρει την απόφαση να αγοράσει την «Αλουμίνιον της Ελλάδος». Μιλάμε δηλαδή για μια επιχειρηματική επιλογή που φαίνεται ότι του «βγαίνει», ενώ δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο Όμιλος έχει επιδείξει διαχρονικά (με όλες τις κυβερνήσεις κατά το κοινώς λεγόμενο) ευελιξία και αξιοσημείωτη ικανότητα στο να προωθεί τα επιχειρηματικά του πλάνα. Αλλά δεν μπορεί να κατηγορηθεί ο Μυτιληναίος επειδή επενδύει σε μια προωθούμενη από την Ε.Ε. τεχνολογία. Είναι σαν να λέει κάποιος «γιατί να παίρνει αυξημένη τιμή αυτός που επενδύει σε φωτοβολταϊκά ή αιολικά;».
3. Είναι γεγονός ότι η ωφέλεια του Μυτιληναίου, ως ένα βαθμό, αποτελεί ζημιά για τους άλλους ανεξάρτητους ηλεκτροπαραγωγούς, καθώς θα μπαίνει η μονάδα του κατά προτεραιότητα και θα στερεί ώρες λειτουργίας στις υπόλοιπες μονάδες φυσικού αερίου. Αυτό σε μια περίοδο πολύ δύσκολη, κατά την οποία επενδύσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων είναι αναπόσβεστες και αναζητούν διεξόδους βιωσιμότητας, έχει τεράστια σημασία.
4. Ταυτόχρονα, την περίοδο αυτή θα πρέπει να «βγεί» από τη ΡΑΕ η εγγυημένη τιμή με την οποία θα απορροφάται το ρεύμα της «Αλουμίνιον». Από την τιμή αυτή παίζονται πολλά εκατομμύρια ευρώ. Συνεπώς οι μέρες είναι πολύ… πονηρές και βέβαια καθοριστικές για το μέλλον. Σε κάθε περίπτωση πάντως, ακόμα και με την κατώτερη τιμή που προβλέπει ο νόμος να «μπαίνει» η μονάδα του Μυτιληναίου, εξασφαλίζει μια πολύ αποδοτική και κερδοφόρα λειτουργία.
5. Υπάρχει ακόμα η υπόθεση του ειδικού τέλους ΑΠΕ. Πράγματι, όπως υποστηρίζουν οι παραγωγοί από ΑΠΕ, αν σε αυτό το ειδικό τέλος φορτωθούν και οι νέες απώλειες που θα έχει ο ΔΕΣΜΗΕ για να καλύψει την ενίσχυση προς τη συμπαραγωγή, τότε αυτό το τέλος θα πρέπει να φτάσει στα… ουράνια. Και ο καταναλωτής θα εξεγερθεί δίκαια, απέναντι σε οτιδήποτε «πράσινο». Βέβαια για να έχει κανείς πλήρη εικόνα όσον αφορά το θέμα αυτό, θα πρέπει να υπολογίσει ότι η Οριακή Τιμή που πιάνει σήμερα το σύστημα δεν είναι πραγματική, αλλά αποτέλεσμα των στρεβλώσεων της χονδρικής αγοράς ηλεκτρισμού. Σε κάθε περίπτωση πάντως, το σύστημα θα πρέπει να «βρει» αρκετά εκατομ. ευρώ το χρόνο ακόμα, για να ενισχυθεί η μονάδα της «Αλουμίνιον»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου