Αλλαγή ρότας της ενεργειακής πολιτικής της Ευρωπαϊκής
Ένωσης καταγράφεται και με επίσημο τρόπο τα τελευταία 24ωρα μετά το τελευταίο συμβούλιο κορυφής.
Η έμφαση μετατοπίζεται πλέον από τον μετριασμό των επιπτώσεων στο περιβάλλον στην προώθηση της ανταγωνιστικότητας, της απασχόλησης και της ανάπτυξης.
Και σε μια οικονομική περιφέρεια που χαρακτηρίζεται από το υψηλό κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας και του φυσικού αέριου, αυτό σημαίνει μεταξύ άλλων και περιορισμό των φορολογικών επιβαρύνσεων και διεύρυνση των πηγών προμήθειας ενεργειακών πόρων. Σημαίνει, παράλληλα, και την επίσημη απομάκρυνση από την πολιτική επιδοτήσεων των τιμών αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές. Η μετάλλαξη αυτή των ευρωπαϊκών προτεραιοτήτων είναι εκ πρώτης όψεως αυτονόητη –και προαναγγελθείσα– δεδομένης της δυσμενούς οικονομικής συγκυρίας. Ωστόσο, αποτελεί, κυρίως, καρπό των συστηματικών και έντονων πιέσεων των ενώσεων εργοδοσίας και των μεγάλων βιομηχανικών λόμπι, που βλέπουν ολοένα και μεγαλύτερο ποσοστό των λειτουργικών τους εξόδων να αφορά την ενέργεια. Το ζήτημα έχει έλθει στο προσκήνιο και στην Ελλάδα, με πολλούς επιχειρηματίες να εκφράζουν δημόσια τη δυσαρέσκειά τους για το κόστος αυτό. Μάλιστα, συναντήσεις με επιχειρηματίες για το θέμα έχει πραγματοποιήσει και ο πρωθυπουργός.
Το θέμα αποκτά τώρα νέα δυναμική σε μια περίοδο που η Αθήνα επιχειρεί να αποκρατικοποιήσει τη ΔΕΠΑ, αλλά και τη ΔΕΗ, να πουλήσει τα μερίδια που ελέγχει στα ΕΛΠΕ και να προσελκύσει στρατηγικούς επενδυτές στα δίκτυα διανομής ηλεκτρισμού και αερίου.
Σε πανευρωπαϊκό επίπεδο σημειώνεται, σε αυτήν την κατεύθυνση, το δείπνο του Μαρτίου, στο Βερολίνο, της Αγκελα Μέρκελ και των Φρανσουά Ολάντ και Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόσο με κλειστή ομάδα μεγαλοβιομηχάνων, εκπροσώπων του λόμπι «European Round Table of Industrialists», με αντικείμενο τη στρατηγική στήριξης της απασχόλησης από τις επιχειρήσεις. Ανάλογες πιέσεις έχει ασκήσει και ο BusinessEurope, οργανισμός που εκπροσωπεί 41 ευρωπαϊκές ενώσεις βιομηχάνων και εργοδοτών από 35 χώρες της Ενωσης.
Η λογική του επιχειρήματος είναι απλή: Για να στηριχθεί σε καιρό ύφεσης η απασχόληση πρέπει να μειωθεί κάποιο άλλο κόστος. Και αυτό που δεσπόζει είναι το ενεργειακό. Θα επιχειρηθεί έτσι να διαμορφωθούν χαμηλότερα τιμολόγια μεσοπρόθεσμα τόσο με διαρθρωτικές αλλαγές όσο και με αναμόρφωση του φορολογικού καθεστώτος όπου αυτό είναι εφικτό. Για την Ελλάδα η μείωση του φόρου κατανάλωσης στο φυσικό αέριο παραμένει βασικό ζητούμενο.
Καθημερινή
Και σε μια οικονομική περιφέρεια που χαρακτηρίζεται από το υψηλό κόστος της ηλεκτρικής ενέργειας και του φυσικού αέριου, αυτό σημαίνει μεταξύ άλλων και περιορισμό των φορολογικών επιβαρύνσεων και διεύρυνση των πηγών προμήθειας ενεργειακών πόρων. Σημαίνει, παράλληλα, και την επίσημη απομάκρυνση από την πολιτική επιδοτήσεων των τιμών αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές. Η μετάλλαξη αυτή των ευρωπαϊκών προτεραιοτήτων είναι εκ πρώτης όψεως αυτονόητη –και προαναγγελθείσα– δεδομένης της δυσμενούς οικονομικής συγκυρίας. Ωστόσο, αποτελεί, κυρίως, καρπό των συστηματικών και έντονων πιέσεων των ενώσεων εργοδοσίας και των μεγάλων βιομηχανικών λόμπι, που βλέπουν ολοένα και μεγαλύτερο ποσοστό των λειτουργικών τους εξόδων να αφορά την ενέργεια. Το ζήτημα έχει έλθει στο προσκήνιο και στην Ελλάδα, με πολλούς επιχειρηματίες να εκφράζουν δημόσια τη δυσαρέσκειά τους για το κόστος αυτό. Μάλιστα, συναντήσεις με επιχειρηματίες για το θέμα έχει πραγματοποιήσει και ο πρωθυπουργός.
Το θέμα αποκτά τώρα νέα δυναμική σε μια περίοδο που η Αθήνα επιχειρεί να αποκρατικοποιήσει τη ΔΕΠΑ, αλλά και τη ΔΕΗ, να πουλήσει τα μερίδια που ελέγχει στα ΕΛΠΕ και να προσελκύσει στρατηγικούς επενδυτές στα δίκτυα διανομής ηλεκτρισμού και αερίου.
Σε πανευρωπαϊκό επίπεδο σημειώνεται, σε αυτήν την κατεύθυνση, το δείπνο του Μαρτίου, στο Βερολίνο, της Αγκελα Μέρκελ και των Φρανσουά Ολάντ και Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόσο με κλειστή ομάδα μεγαλοβιομηχάνων, εκπροσώπων του λόμπι «European Round Table of Industrialists», με αντικείμενο τη στρατηγική στήριξης της απασχόλησης από τις επιχειρήσεις. Ανάλογες πιέσεις έχει ασκήσει και ο BusinessEurope, οργανισμός που εκπροσωπεί 41 ευρωπαϊκές ενώσεις βιομηχάνων και εργοδοτών από 35 χώρες της Ενωσης.
Η λογική του επιχειρήματος είναι απλή: Για να στηριχθεί σε καιρό ύφεσης η απασχόληση πρέπει να μειωθεί κάποιο άλλο κόστος. Και αυτό που δεσπόζει είναι το ενεργειακό. Θα επιχειρηθεί έτσι να διαμορφωθούν χαμηλότερα τιμολόγια μεσοπρόθεσμα τόσο με διαρθρωτικές αλλαγές όσο και με αναμόρφωση του φορολογικού καθεστώτος όπου αυτό είναι εφικτό. Για την Ελλάδα η μείωση του φόρου κατανάλωσης στο φυσικό αέριο παραμένει βασικό ζητούμενο.
Καθημερινή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου