Ανταγωνιστικά τιμολόγια για νοικοκυριά και φθηνότερο ενεργειακό κόστος για τις επιχειρήσεις, επενδύσεις εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ σε δίκτυα μεταφοράς και σταθμούς παραγωγής, καθώς και εξοικονόμηση δισεκατομμυρίων ευρώ για το Δημόσιο είναι ορισμένα από τα οφέλη, τα οποία έχουν αρχίσει δειλά δειλά να φαίνονται στην αγορά κυρίως από τότε που δραστηριοποιήθηκαν οι πρώτες ιδιωτικές μονάδες παραγωγής.
Η κυβέρνηση προχωρά τις διαδικασίες για την προκήρυξη στο πρώτο δίμηνο του 2014 διεθνούς διαγωνισμού εισόδου στρατηγικού επενδυτή στο 34% του ΑΔΜΗΕ, με το 66% να περνά από τη ΔΕΗ στο Δημόσιο. Επίσης δρομολογεί σε συνεργασία με την Κομισιόν το «σπάσιμο» της ΔΕΗ προκειμένου να ξεκινήσει η πώληση της μικρής εταιρείας με «καλάθι» λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών σταθμών, ώστε να υπάρξει πρόσβαση στη φθηνή πρώτη ύλη ενέργειας και στους ιδιώτες.
Το χρονοδιάγραμμα των κινήσεων συζητήθηκε την περασμένη εβδομάδα σε ευρεία σύσκεψη υπό τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά και τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Ευάγγελο Βενιζέλο και τη συμμετοχή της ηγεσίας του ΥΠΕΚΑ, ενώ το θέμα του ανοίγματος της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας ετέθη και στις επαφές του Ευρωπαίου επιτρόπου για την ενέργεια Γκίντερ Ετινγκερ, ο οποίος βρέθηκε την Παρασκευή στην Αθήνα.
Τα οφέλη από το άνοιγμα της αγοράς
1. Εξοικονόμηση 200 εκατ. τον χρόνο
Από το 2009, που ξεκίνησαν τη λειτουργία τους οι ιδιωτικές μονάδες παραγωγής ρεύματος, εκτοπίστηκαν από την αγορά οι δαπανηρές μονάδες πετρελαίου. Σχεδόν μηδενίσθηκε η παραγωγή των περίπου 3,5 εκατ. Μεγαβατωρών ετησίως, πράγμα που σημαίνει ότι επιτεύχθηκε τεράστια μείωση της δαπάνης κατά πάνω από 200 εκατ. ευρώ ετησίως. Από την άλλη πλευρά η ΔΕΗ, έχοντας από το 2006 μια μελέτη (Booz&Co) η οποία κατέληγε ότι εφαρμόζοντας βέλτιστες πρακτικές θα μπορούσε να μειώσει το κόστος της κατά 744 εκατ. ευρώ ανά έτος, οκτώ χρόνια μετά δεν κατάφερε να διαμορφώσει ένα εφαρμόσιμο επιχειρηματικό σχέδιο για να πετύχει την εξοικονόμηση, που θα βελτίωνε όχι μόνο την κερδοφορία της αλλά και την ανταγωνιστικότητα της εγχώριας βιομηχανίας που ψυχορραγεί. Η μόνη μείωση κόστους που πέτυχε αφορά στο μισθολογικό της κόστος.
Για τα νοικοκυριά
2. Το σπιράλ μείωσης των τιμών
Από την 1η Ιουλίου 2013, οπότε κι απελευθερώθηκαν τα τιμολόγια λιανικής, το μοναδικό ανάχωμα στις αυξήσεις της ΔΕΗ θα αποτελεί ο ανταγωνισμός. Τώρα η κυβέρνηση δεν έχει το δικαίωμα της παρέμβασης για να συγκρατεί τις ανατιμήσεις. Βέβαια, όσο δεν λειτουργεί ο ανταγωνισμός τόσο η ΔΕΗ θα έχει τη δυνατότητα των μεγάλων αυξήσεων. Αυτό έγινε φανερό και στα τιμολόγια υψηλής τάσης, όπου ελλείψει ανταγωνισμού, πρότεινε στους πελάτες της τιμολόγια παράλογα υψηλά, ανοίγοντας μια διένεξη που κρατά μέχρι σήμερα. Η αποκρατικοποίηση της ΔΕΗ θα οδηγήσει στην εκχώρηση μεριδίου της αγοράς σε άλλους «παίκτες», οι οποίοι θα πρέπει να είναι κι αυτοί καθετοποιημένοι έτσι ώστε να διαμορφώσουν ανταγωνιστικά τιμολόγια ηλεκτρικού ρεύματος προς τους καταναλωτές. Για να γίνει αυτό θα πρέπει να αποκτήσουν πρόσβαση στον λιγνίτη και στο νερό, τις φθηνότερες πηγές ενέργειας που έχει στη διάθεσή της η χώρα.
3. Διασύνδεση των νησιών
Αρχισαν, έστω και με καθυστερήσεις, να κινούνται οι διαδικασίες για την διασύνδεση του ηπειρωτικού συστήματος ηλεκτροδότησης με το δίκτυο των νησιών. Η απουσία πραγματικά ανεξάρτητου ιδιοκτήτη και διαχειριστή συστήματος είχε ως αποτέλεσμα την καθυστέρηση των επενδύσεων στην ανάπτυξη των απαραίτητων υποδομών μεταφοράς και κυρίως των διασυνδέσεων των νησιών.
Μόνο τα νησιά κοστίζουν στους Ελληνες καταναλωτές επιπλέον 700 εκατ. ευρώ τον χρόνο, χρήματα τα οποία τα πληρώνουν μέσω των ΥΚΩ (Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας). Η διαφορά για την ακριβότερη ηλεκτροπαραγωγή από πετρελαϊκές μονάδες στην Κρήτη σε σχέση με το ηπειρωτικό σύστημα στοιχίζει 300 εκατ. ευρώ τον χρόνο.
4. Χαμηλό κόστος στις επιχειρήσεις
Ο ελάχιστος ανταγωνισμός που υπάρχει αυτήν τη στιγμή στην αγορά δέχτηκε να αρθούν μέτρα στήριξης που τώρα λαμβάνονται σε όλη την ΕΕ υπέρ των ιδιωτικών μονάδων παρότι είχε λάβει τη δέσμευση για τη διατήρησή τους μέχρι την πρόσβασή τους στον λιγνίτη και στο νερό. Κάτι που απαιτούν οι κοινοτικοί κανονισμοί.
Ετσι, οι ιδιωτικές μονάδες (παραγωγής ρεύματος από φυσικό αέριο) δέχτηκαν αποφάσεις που δίνουν χώρο στις φθηνότερες λιγντικές μονάδες της ΔΕΗ προκειμένου να ελαφρυνθεί το κόστος ενέργειας της βιομηχανίας.
Ομως η ΔΕΗ δεν αύξησε την παραγωγή των λιγνιτικών της μονάδων αλλά των μονάδων φυσικού αερίου και οι περισσότερες εκ των οποίων είναι λιγότερο αποδοτικές από αυτές των ανταγωνιστών της. Εδειξε λοιπόν η ΔΕΗ ότι δεν την ενδιαφέρει η μείωση του κόστους αλλά ο εκτοπισμός του ανταγωνισμού.Συνεπώς, το «σπάσιμο» της κυριαρχίας της ΔΕΗ θα επιφέρει χαμηλότερο κόστος για τις επιχειρήσεις.
Η ευρωπαϊκή εμπειρία
5. Κερδίζουν όλοι με το μοίρασμα της πίτας
Η καλύτερη επιλογή και για την ίδια τη ΔΕΗ δεν είναι να προσπαθεί να εκτοπίσει τον ανταγωνισμό από την εγχώρια αγορά, αλλά να συγκεντρώσει κεφάλαια από την παραχώρηση μεριδίου αγοράς σε τρίτους και με τα κεφάλαια αυτά να αναπτυχθεί και πέρα από την ελληνική αγορά. Αυτό έκαναν όλες οι πρώην μονοπωλιακές εταιρείες στις χώρες της ΕΕ όταν άνοιξε η αγορά ενέργειας. Με τον τρόπο αυτό θα αυξηθεί ο ανταγωνισμός στην ελληνική αγορά με όφελος για καταναλωτές, νοικοκυριά και βιομηχανία, αλλά και η ευελιξία κινήσεων της ΔΕΗ και καθορισμού της πολιτικής της θα αυξηθεί καθώς δεν θα υπόκειται σε όλες αυτές τις ρυθμίσεις για τον έλεγχο της υπερδεσπόζουσας θέσης της, ενώ θα μπορεί να έχει έσοδα και από τις αγορές του εξωτερικού.
(Έθνος)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου