Η ΔΕΗ και η νύχτα

Του Τάσου Τσακίρογλου

Το σοκ που βιώνουμε τις τελευταίες μέρες με τις ειδήσεις για τη διακοπή ηλεκτροδότησης χιλιάδων νοικοκυριών και τους θανάτους που έχουν προκληθεί από την αγωνιώδη προσπάθεια των ανθρώπων να ζεσταθούν μέσα στον χειμώνα έχει, πέραν του προφανούς, και ένα συμβολικό περιεχόμενο. 

Η «κυβέρνηση των αριθμών», υπό την καθοδήγηση της τρόικας, βυθίζει σε πολλαπλό σκοτάδι τη χώρα και τους κατοίκους της. Μια βαθιά, παγωμένη και σκοτεινή νύχτα απλώνεται πάνω από την Ελλάδα, σκορπίζοντας φόβο, απελπισία και τρομακτικούς εφιάλτες.

 Η ΔΕΗ, κατ’ εντολήν της κυβέρνησης, προχώρησε σε χιλιάδες διακοπές ηλεκτροδότησης και αύξησε το ρεύμα μόνο τον τελευταίο χρόνο κατά 18%, ενώ η προοπτική ιδιωτικοποίησής της κάνει τον καθένα να αντιληφθεί τι έπεται. Ποιος ιδιώτης θα δεχτεί να χρηματοδοτεί Κοινωνικά Οικιακά Τιμολόγια ή θα δώσει δωρεάν ρεύμα σε φτωχούς πολίτες; Μιλώντας προ μηνών με ευρωβουλευτή από την Πορτογαλία, μου έλεγε ότι μόνο στη Λισαβόνα η ιδιωτικοποιημένη εταιρεία ύδρευσης κάνει περί τις δέκα χιλιάδες διακοπές νερού τον μήνα. Αυτό είναι ένα πραγματικό επίτευγμα των νεοφιλελεύθερων και αγοραίων κυβερνήσεων της ηπείρου: έφεραν τον Τρίτο Κόσμο στην Ευρώπη. Ανθρωποι χωρίς ρεύμα, χωρίς νερό, χωρίς περίθαλψη, χωρίς φαγητό, χωρίς στέγη. Ανθρώπινες σκιές που κυκλοφορούν μέσα στο σκοτάδι της «δημοσιονομικής προσαρμογής».

Αλλά και χωρίς ελπίδα. Και αυτό είναι το πραγματικό σκοτάδι. Η αίσθηση μιας μακριάς νύχτας χωρίς φως στον ορίζοντα. Οπως λέει ο ψυχίατρος Στέλιος Στυλιανίδης, «η ελπίδα είναι το αντίδοτο στον φόβο». Με το «δόγμα του σοκ» που μοιάζει με το ξαφνικό «δάγκωμα του φιδιού», με τις μαζικές επιθέσεις σε κάθε έννοια κοινωνικού αγαθού και αλληλεγγύης, οι μνημονιακές κυβερνήσεις επιχειρούν να μας ναρκώσουν, ώστε ήρεμα και παθητικά να δεχτούμε τη μοίρα μας.

Η ιδεολογία της ΤΙΝΑ (There Is No Alternative – Δεν υπάρχει εναλλακτική), που διαχέουν καθημερινά και με δαιμονικό τρόπο τα «ενσωματωμένα»-συστημικά ΜΜΕ, είναι το δηλητήριο που μολύνει και αποδιοργανώνει τον νου και την ψυχή μας. Η πνευματική χαύνωση, το αίσθημα ανημποριάς και ματαιότητας που πλημμυρίζει την ατμόσφαιρα εξασφαλίζουν τον πολύτιμο και αναγκαίο χρόνο στους κυβερνώντες για να αλλάξουν με ανεπίστρεπτο τρόπο το κοινωνικό μας περιβάλλον, έτσι που, όταν κάποια στιγμή θα αφυπνιστούμε, θα βρισκόμαστε όντως «στην έρημο του πραγματικού», χωρίς καν να υπάρχει, όπως στην ταινία «Matrix», ο κινηματογραφικός αρχηγός των ανταρτών Μορφέας για να μας το ανακοινώσει.

 Οι δαίμονες αγαπούν τη νύχτα, τα τέρατα είναι παιδιά της. Και όσο περισσότερο διαρκεί το σκοτάδι τόσο περισσότερες τερατογενέσεις θα βλέπουμε. «Η ελπίδα είναι το αντίδοτο στον φόβο». Και αυτό το αντίδοτο πρέπει να αγγίξει την καρδιά και το μυαλό μας. Χρειαζόμαστε ανατρεπτικά σχέδια, πρωτότυπες σκέψεις, βούληση για ζωή και προπαντός αλληλεγγύη. «Together we stand, divided we fall» (Μαζί μπορούμε να σταθούμε όρθιοι, χωρισμένοι θα πέσουμε) τραγουδούν οι Pink Floyd, ενάντια σε ένα σύστημα στο οποίο κυριαρχεί το δόγμα «Ο καθένας για τον εαυτό του».

Πηγή: http://www.efsyn.gr