Ποιος ιδιώτης θα αναλάμβανε το κόστος του «κοινωνικού τιμολογίου»;
Θα μπορούσε μια κυβέρνηση να επιβάλλει σε ιδιώτη την παροχή δωρεάν ηλεκτρικού ρεύματος σε φτωχούς καταναλωτές;
Ποιος θα πληρώσει τελικά το «μάρμαρο»;
Τις τελευταίες ημέρες παρακολουθούμε μια σειρά τραγικά γεγονότα που αποκαλύπτουν την ενεργειακή φτώχεια χιλιάδων νοικοκυριών, σύμπτωμα της φτωχοποίησης ολοένα και περισσότερων τμημάτων του λαού μας. Οι μνημονιακές επιλογές που οδήγησαν τη χώρα και τους Έλληνες στην οικονομική εξαθλίωση και το μαρασμό, συνεχίζουν να δημιουργούν ανθρώπινα θύματα.
Εκτός από τους χιλιάδες αυτόχειρες, η εξοντωτική φορολόγηση και η μείωση μισθών και συντάξεων, προκαλεί νέα θύματα και αυξάνει τον κατάλογο των ανθρώπων που πληρώνουν με βαρύ τίμημα τις επιλογές των δανειστών – τοκογλύφων της πατρίδας μας.
Πέρυσι στην Καβάλα η οικογένεια ενός συναδέλφου μας έχασε τα τρία της παιδιά από πυρκαγιά που προκάλεσε η σόμπα πετρελαίου και δύο φοιτητές στη Λάρισα πλήρωσαν με την ίδια τους τη ζωή την ανάγκη να ζεσταθούν. Φέτος ένα μικρό κορίτσι ήταν το τραγικό θύμα της ανάλγητης – απάνθρωπης επέλασης των τοκογλύφων δανειστών και δήθεν εταίρων μας. Στη διάρκεια των τελευταίων δύο ετών, αρκετές φορές συνάδελφοι εργαζόμενοι τεχνικοί έκαναν επανασυνδέσεις (δείτε εδώ σχετικές φωτογραφίες) σε σπίτια ανθρώπων που είχαν απόλυτη ανάγκη. Αλλά όσο και αν ήταν σημαντικό αυτό για κάποιες οικογένειες, δεν θα μπορούσε να ανακουφίσει τα χιλιάδες νοικοκυριά που ζουν χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα. Και το πόσο απάνθρωπη είναι αυτή η τοκογλυφική επέλαση δεν χρειαζόταν να μας το πει ο Επίτροπος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συμβουλίου της Ευρώπης, Νιλς Μούιζνιεκς. Χιλιάδες Ελληνικές οικογένειες –εκατομμύρια Έλληνες και Ελληνίδες το ζουν καθημερινά, όπως καθημερινά η εγκληματική αναισθησία των τεχνοκρατών της τρόικα, δημιουργεί ανθρώπινα θύματα. Είναι τραγικό το γεγονός ότι σήμερα, 60 χρόνια μετά την έναρξη της τιτάνιας προσπάθειας της Δημόσιας Επιχείρησης Ηλεκτρισμού να μεταφέρει το ηλεκτρικό ρεύμα σε κάθε γωνιά της πατρίδας μας, να υπάρχουν σπίτια, νοικοκυριά χωρίς ηλεκτρικό.
Η απόφαση της κυβέρνησης να διαλύσει σε κομμάτια και να πουλήσει τη ΔΕΗ δεν είναι μόνον απαράδεκτη γιατί εκποιεί δημόσια περιουσία αλλά και επειδή η χώρα θα στερηθεί έναν βασικό μοχλό οικονομικής ανάπτυξης και άσκησης κοινωνικής πολιτικής.
Ποιος ιδιώτης θα αναλάμβανε τις πρωτοβουλίες (και το κόστος) που παίρνει η ΔΕΗ για να βοηθήσει τους χειμαζόμενους Έλληνες όπως τα ειδικά τιμολόγια και οι ρυθμίσεις ( διακανονισμοί ) για την πληρωμή των λογαριασμών;
Ποια ιδιωτική εταιρία θα αναλάμβανε το κόστος να αποκαταστήσει μια βλάβη σε έναν απομακρυσμένο οικισμό; ((δείτε εδώ φωτογραφίες από επισκευή βλάβης σε χωριό της Καρδίτσας και επισκευή κατεστραμμένου πυλώνα στην Εύβοια)
Μπροστά σε αυτά που κάνει η ΔΕΗ για περισσότερο από έξι δεκαετίες , η δήθεν Εταιρική Κοινωνική Ευθύνη των ιδιωτικών εταιριών είναι ψίχουλα ελεημοσύνης.
Αν όλα αυτά τα τελευταία χρόνια οι κυβερνήσεις είχαν επιτρέψει στη ΔΕΗ να αναπτυχθεί ( δεν της επέτρεπαν να δημιουργήσει μονάδες ΑΠΕ, της απαγόρευαν να φτιάξει νέες μονάδες ) θα ήταν πολύ πιο εύκολο να ασκήσει πιο ουσιαστικά και σε μεγαλύτερη έκταση τον κοινωνικό της ρόλο.
Δυστυχώς, παρά τα εξαγγελλόμενα κατά καιρούς, ο Μακροχρόνιος Ενεργειακός Σχεδιασμός -με βασικό πυλώνα τη ΔΕΗ- που θα θωρακίσει ενεργειακά τη χώρα, θα εγγυηθεί την ενεργειακή ασφάλεια της πατρίδας μας και θα δώσει τη δυνατότητα πρόσβασης στο ηλεκτρικό ρεύμα σε όλους τους Έλληνες, μένει στα χαρτιά.
Αντί της ανάπτυξης οι κυβερνώντες (ΠΑΣΟΚ και ΝΔ) διαμόρφωσαν ένα θεσμικό πλαίσιο που «στραγγάλισε» τη μεγαλύτερη δημόσια επιχείρηση και συνεχίζει να την «τραυματίζει», προς όφελος των ιδιωτών παραγωγών Η/Ε.
Από την απίστευτη ,για ελεύθερη και ανταγωνιστική οικονομία, πατέντα της Οριακής Τιμής Συστήματος (Ο.Τ.Σ.) και την «ιδιοφυή» επινόηση του Μηχανισμού Ανάκτησης Μεταβλητού Κόστους η ΔΕΗ χάνει κάθε χρόνο -και μάλιστα τα αποδίδει στους ιδιώτες παραγωγούς Η/Ε- ένα ποσό που κυμαίνεται από 200 έως 300 εκατομμύρια ευρώ. Μάλιστα πριν από έναν μήνα η Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας επέβαλε στη ΔΕΗ να πουλά «επί ζημία» ρεύμα στην επιχείρηση «Αλουμίνιον της Ελλάδας». Μια ζημιά που ξεπερνά τα 100 εκατομμύρια ευρώ.
Αν η ΔΕΗ δεν έχανε αυτά τα ιλιγγιώδη ποσά από αυτή την τεράστια οικονομική αιμορραγία, θα μπορούσε να κάνει πολλά περισσότερα επιβεβαιώνοντας (όπως το έχει κάνει πολλές φορές) τον ρόλο της ως επιχείρηση Κοινής Ωφέλειας.
Την ίδια στιγμή οι κυβερνώντες στη διάρκεια μόλις των τελευταίων ετών έχουν επιβάλει στους λογαριασμούς της ΔΕΗ απίστευτες χρεώσεις και φόρους υπέρ τρίτων. Έχουν επιφυλάξει στη ΔΕΗ το ρόλο του φοροεισπράκτορα. Αντί να της δώσουν την ευκαιρία να αναπτυχθεί και να συμβάλει στην οικονομική ανάπτυξη-μεγέθυνση της Εθνικής Οικονομίας της παραχώρησαν το ρόλο του χαρατζή (οι Οθωμανοί φοροεισπράκτορες) για τους δημοτικούς φόρους , το τέλος για την πάλαι ποτέ ΕΡΤ , το «χαράτσι» (ΕΕΤΗΔΕ) κ.α. Ακόμα και στην περίοδο της κρίσης επέβαλαν στους λογαριασμούς της ΔΕΗ το Δικαίωμα Εκτέλεσης Τελωνειακών Εργασιών (!!!).
Όσο για τις «αυξήσεις της ΔΕΗ» από τις 13 φορές που έγιναν αυξήσεις στους λογαριασμούς (δείτε εδώ το σχετικό δ.τ. της ΓΕΝΟΠ/ΔΕΗ στις 20/12/2011) η ίδια η ΔΕΗ ωφελήθηκε μόνον δύο φορές (!!!) οι υπόλοιπες έντεκα ήταν αυξήσεις ΦΠΑ (3 φορές), το τέλος για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (3 φορές) το οποίο αυξήθηκε σχεδόν 6.000% μέσα σε δύο χρόνια)!!!
Οι θιασώτες των ιδιωτικοποιήσεων και της εκποίησης δημόσιας περιουσίας πρέπει να γνωρίζουν ότι η ανάπτυξη των βασικών υποδομών αυτής της χώρας έγινε με τα χρήματα του Ελληνικού λαού και είναι ο ίδιος ο λαός και οι εργαζόμενοι στον Όμιλο ΔΕΗ που θα εμποδίσουν το «πλιάτσικο» που σχεδιάζουν οι τοκογλύφοι της τρόικας και οι εγχώριοι υποτακτικοί τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου