Του Γιώργου Μπίτζα*
Mία από τις χειρότερες περιόδους στην ιστορία της περνά η μεγαλύτερη επιχείρηση της χώρας, η ΔΕΗ.
Κάθε μέρα που περνά για το μέλλον και την προοπτική της ΔΕΗ, ορθώνονται τείχη ψηλά εξαιτίας των συσσωρευμένων χρεών από λογαριασμούς ρεύματος που οφείλουν ομάδες καταναλωτών. Δηλαδή, αυτοί που δεν έχουν λόγω της οικονομικής κρίσης να πληρώσουν αλλά και αυτοί που έχουν και δεν πληρώνουν, όπως
είναι οι βιομηχανίες και οι κατέχοντες τον πλούτο της χώρας.
Πρόκειται για μία ωρολογιακή βόμβα ανεξόφλητων λογαριασμών ύψους 1,7 δισ., που διευρύνεται καθημερινά και, αν εκραγεί, δεν θα συμπαρασύρει μόνο τη ΔΕΗ, αλλά το σύνολο του ενεργειακού τομέα στη χώρα, αν ληφθεί υπόψη ότι από τις εισπράξεις των οφειλετών πρέπει στη συνέχεια η ΔΕΗ να εξοφλήσει τις υποχρεώσεις της στον ΑΔΜΗΕ και αλλού.
Έτσι, λοιπόν, ο κατάλογος των 1,7 δισ. περιλαμβάνει καταναλωτές όλων των κατηγοριών όπως: ηλεκτροβόρες βιομηχανίες 421 εκατ. ευρώ, 304 εκατ. ευρώ από εμπορικές επιχειρήσεις, 102 εκατ. ευρώ ευπαθείς ομάδες, 184 εκατ. ευρώ οφειλές Δημοσίου κ.ά., 453 εκατ. ευρωοφειλές από λογαριασμούς όλων των κατηγοριών καθώς και 254 εκατ. ευρώ οφειλές που δεν εξοφλήθηκαν και ενσωματώθηκαν στον δεύτερο λογαριασμό.
Η συσσώρευση των οφειλών είναι αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης που ξεκίνησε με επιβολή του ΕΕΤΗΔΕ, φτάνοντας στο 1,3 δισ. ευρώ το 2013 και, παρά τον διαχωρισμό του από τους λογαριασμούς ρεύματος, έφτασε στο ποσό των 1,7 δισ. ευρώ.
Μέρος του προβλήματος, εκτός των απλών καταναλωτών που προηγούμενα αναφέραμε, είναι οι βαριές και ενεργοβόρες βιομηχανίες, όπως η Αλουμίνιον της Ελλάδος η οποία εντελώς προκλητικά αρνείται να ανταποκριθεί στις οφειλές της. Έτσι, λοιπόν, τα χρέη έφτασαν τα 80 εκατ. ευρώ, ενώ είναι πολύ πιθανόν να καταλήξουν και αυτά στις ζημιές, όπως τα προηγούμενα 109 εκατ. ευρώ, χωρίς να λαμβάνονται μέτρα. Γιατί άραγε;
Επιπλέον, οι διαδοχικές δικαστικές αποφάσεις που επιβάλλουν στη ΔΕΗ να επιστρέψει χρήματα για αυξήσεις των τιμολογίων που είχε κάνει το 2008 στις βιομηχανίες όχι μόνο δημιουργούν πονοκέφαλο, αλλά τίθενται και αναπάντητα ερωτήματα για το πώς οργανώνεται η υπερασπιστική γραμμή της επιχείρησης.
Πιο συγκεκριμένα, καλείται η επιχείρηση να επιστρέψει 21,3 εκατ. ευρώ στην Αλουμίνιον της Ελλάδος μετά την προσφυγή της στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, όπου έγινε δεκτό το αίτημά της, ότι δηλαδή δεν πρόκειται για κρατική ενίσχυση όσον αφορά το προνομιακό τιμολόγιο που της προσέφερε η ΔΕΗ. Καθώς επίσης και η απόφαση του πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, που υποχρεώνει τη ΔΕΗ να επιστραφεί στη Χαλυβουργία Ελλάδος το ποσό 4,4 εκατ. ευρώ νομιμοτόκως.
Συνακόλουθα προκύπτει το ερώτημα: πού οδηγείται η μεγαλύτερη επιχείρηση της χώρας
* Όταν μία επιχείρηση, όπως είναι η ΔΕΗ, δέχεται αλλεπάλληλες νομικές ήττες λες και πρόκειται για κάποιο τυχαίο οργανισμό;
* Όταν τα χρέη προκαλούν οικονομικό στραγγαλισμό;
* Όταν η ίδια η πολιτεία επιβάλλει να πουλάει η ΔΕΗ το ρεύμα κάτω του κόστους, για να κερδοφορεί η ιδιωτική πρωτοβουλία και η βιομηχανία της χώρας;
Διερωτόμαστε τι σηματοδοτούν αυτά τα δεδομένα και ποιες θα είναι οι βλαπτικές συνέπειες για τη ΔΕΗ. Μήπως υπάρχει ένα οργανωμένο σχέδιο για την πλήρη απαξίωση και τη χρεοκοπία της με ό,τι αυτό σημαίνει για την ενεργειακή ασφάλεια αλλά και για το μέλλον της ΔΕΗ και το δικό μας;
Το ερώτημα που προκύπτει είναι να μας απαντήσουν γιατί δεν λειτουργούν οι προβλεπόμενες διαδικασίες για την είσπραξη των χρεών. Γιατί κόβεται τόσο εύκολα το ρεύμα στον απλό και ανήμπορο καταναλωτή, ενώ κλείνουν τα μάτια στους μεγαλοοφειλέτες αλλά και στα πολιτικά κόμματα που χρωστούν; Ποιος θα απαντήσει για όλα αυτά; Το σίγουρο είναι ότι αν δεν αναστραφεί η διαμορφωθείσα κατάσταση, το μέλλον της ΔΕΗ όχι μόνο είναι ζοφερό, αλλά αδιέξοδο και με ημερομηνία λήξης. Γι' αυτό απαιτείται άμεσα να ληφθούν πρωτοβουλίες, ώστε να σταματήσει ο κατήφορος, ενώ καλούνται τα υπηρεσιακά στελέχη και η διοίκηση της ΔΕΗ να υπερασπιστούν την επιχείρηση, αλλά και να συγκρουστούν τώρα με κυβερνητικά και άλλα κέντρα αποφάσεων που σχεδιάζουν τη χρεοκοπία και τη διάλυση της ΔΕΗ πριν να είναι αργά για όλους.
«Ου γαρ μέλλει ενεχώρει έτι»
*Ο Γιώργος Μπίτζας είναι πρόεδρος της ΕΔΟΠ/ΔΕΗ
http://www.avgi.gr/article/4737264/pou-odigoun-ti-dei-
Mία από τις χειρότερες περιόδους στην ιστορία της περνά η μεγαλύτερη επιχείρηση της χώρας, η ΔΕΗ.
Κάθε μέρα που περνά για το μέλλον και την προοπτική της ΔΕΗ, ορθώνονται τείχη ψηλά εξαιτίας των συσσωρευμένων χρεών από λογαριασμούς ρεύματος που οφείλουν ομάδες καταναλωτών. Δηλαδή, αυτοί που δεν έχουν λόγω της οικονομικής κρίσης να πληρώσουν αλλά και αυτοί που έχουν και δεν πληρώνουν, όπως
είναι οι βιομηχανίες και οι κατέχοντες τον πλούτο της χώρας.
Πρόκειται για μία ωρολογιακή βόμβα ανεξόφλητων λογαριασμών ύψους 1,7 δισ., που διευρύνεται καθημερινά και, αν εκραγεί, δεν θα συμπαρασύρει μόνο τη ΔΕΗ, αλλά το σύνολο του ενεργειακού τομέα στη χώρα, αν ληφθεί υπόψη ότι από τις εισπράξεις των οφειλετών πρέπει στη συνέχεια η ΔΕΗ να εξοφλήσει τις υποχρεώσεις της στον ΑΔΜΗΕ και αλλού.
Έτσι, λοιπόν, ο κατάλογος των 1,7 δισ. περιλαμβάνει καταναλωτές όλων των κατηγοριών όπως: ηλεκτροβόρες βιομηχανίες 421 εκατ. ευρώ, 304 εκατ. ευρώ από εμπορικές επιχειρήσεις, 102 εκατ. ευρώ ευπαθείς ομάδες, 184 εκατ. ευρώ οφειλές Δημοσίου κ.ά., 453 εκατ. ευρωοφειλές από λογαριασμούς όλων των κατηγοριών καθώς και 254 εκατ. ευρώ οφειλές που δεν εξοφλήθηκαν και ενσωματώθηκαν στον δεύτερο λογαριασμό.
Η συσσώρευση των οφειλών είναι αποτέλεσμα της οικονομικής κρίσης που ξεκίνησε με επιβολή του ΕΕΤΗΔΕ, φτάνοντας στο 1,3 δισ. ευρώ το 2013 και, παρά τον διαχωρισμό του από τους λογαριασμούς ρεύματος, έφτασε στο ποσό των 1,7 δισ. ευρώ.
Μέρος του προβλήματος, εκτός των απλών καταναλωτών που προηγούμενα αναφέραμε, είναι οι βαριές και ενεργοβόρες βιομηχανίες, όπως η Αλουμίνιον της Ελλάδος η οποία εντελώς προκλητικά αρνείται να ανταποκριθεί στις οφειλές της. Έτσι, λοιπόν, τα χρέη έφτασαν τα 80 εκατ. ευρώ, ενώ είναι πολύ πιθανόν να καταλήξουν και αυτά στις ζημιές, όπως τα προηγούμενα 109 εκατ. ευρώ, χωρίς να λαμβάνονται μέτρα. Γιατί άραγε;
Επιπλέον, οι διαδοχικές δικαστικές αποφάσεις που επιβάλλουν στη ΔΕΗ να επιστρέψει χρήματα για αυξήσεις των τιμολογίων που είχε κάνει το 2008 στις βιομηχανίες όχι μόνο δημιουργούν πονοκέφαλο, αλλά τίθενται και αναπάντητα ερωτήματα για το πώς οργανώνεται η υπερασπιστική γραμμή της επιχείρησης.
Πιο συγκεκριμένα, καλείται η επιχείρηση να επιστρέψει 21,3 εκατ. ευρώ στην Αλουμίνιον της Ελλάδος μετά την προσφυγή της στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, όπου έγινε δεκτό το αίτημά της, ότι δηλαδή δεν πρόκειται για κρατική ενίσχυση όσον αφορά το προνομιακό τιμολόγιο που της προσέφερε η ΔΕΗ. Καθώς επίσης και η απόφαση του πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, που υποχρεώνει τη ΔΕΗ να επιστραφεί στη Χαλυβουργία Ελλάδος το ποσό 4,4 εκατ. ευρώ νομιμοτόκως.
Συνακόλουθα προκύπτει το ερώτημα: πού οδηγείται η μεγαλύτερη επιχείρηση της χώρας
* Όταν μία επιχείρηση, όπως είναι η ΔΕΗ, δέχεται αλλεπάλληλες νομικές ήττες λες και πρόκειται για κάποιο τυχαίο οργανισμό;
* Όταν τα χρέη προκαλούν οικονομικό στραγγαλισμό;
* Όταν η ίδια η πολιτεία επιβάλλει να πουλάει η ΔΕΗ το ρεύμα κάτω του κόστους, για να κερδοφορεί η ιδιωτική πρωτοβουλία και η βιομηχανία της χώρας;
Διερωτόμαστε τι σηματοδοτούν αυτά τα δεδομένα και ποιες θα είναι οι βλαπτικές συνέπειες για τη ΔΕΗ. Μήπως υπάρχει ένα οργανωμένο σχέδιο για την πλήρη απαξίωση και τη χρεοκοπία της με ό,τι αυτό σημαίνει για την ενεργειακή ασφάλεια αλλά και για το μέλλον της ΔΕΗ και το δικό μας;
Το ερώτημα που προκύπτει είναι να μας απαντήσουν γιατί δεν λειτουργούν οι προβλεπόμενες διαδικασίες για την είσπραξη των χρεών. Γιατί κόβεται τόσο εύκολα το ρεύμα στον απλό και ανήμπορο καταναλωτή, ενώ κλείνουν τα μάτια στους μεγαλοοφειλέτες αλλά και στα πολιτικά κόμματα που χρωστούν; Ποιος θα απαντήσει για όλα αυτά; Το σίγουρο είναι ότι αν δεν αναστραφεί η διαμορφωθείσα κατάσταση, το μέλλον της ΔΕΗ όχι μόνο είναι ζοφερό, αλλά αδιέξοδο και με ημερομηνία λήξης. Γι' αυτό απαιτείται άμεσα να ληφθούν πρωτοβουλίες, ώστε να σταματήσει ο κατήφορος, ενώ καλούνται τα υπηρεσιακά στελέχη και η διοίκηση της ΔΕΗ να υπερασπιστούν την επιχείρηση, αλλά και να συγκρουστούν τώρα με κυβερνητικά και άλλα κέντρα αποφάσεων που σχεδιάζουν τη χρεοκοπία και τη διάλυση της ΔΕΗ πριν να είναι αργά για όλους.
«Ου γαρ μέλλει ενεχώρει έτι»
*Ο Γιώργος Μπίτζας είναι πρόεδρος της ΕΔΟΠ/ΔΕΗ
http://www.avgi.gr/article/4737264/pou-odigoun-ti-dei-
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου