Αποκρατικοποίηση "σημαία" αυτή της ΔΕΗ

Σε αποκρατικοποίηση «σημαία» που θα σηματοδοτήσει την προσπάθεια να επανέλθει η χώρα σε τροχιά ανάπτυξης και ταυτόχρονα θα δώσει το στίγμα της σύγκρουσης με ισχυρές συντεχνίες και συνδικάτα, ανέδειξε χθες στη δευτερολογία του την αποκρατικοποίηση της ΔΕΗ, ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς.
Απευθυνόμενος χαρακτηριστικά στον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ, Α. Τσίπρα, ο πρωθυπουργός σε υψηλούς τόνους ανέφερε: «Μιλάτε ως ασύδοτοι εκπρόσωποι συντεχνιών που πάσχουν να διασώσουν τα προνόμιά τους, σαν εκπρόσωποι των πάσης φύσεως Φωτόπουλων».
Το πάρτι των ανεύθυνων συντεχνιών τελείωσε, κατέληξε ο κ. Σαμαράς.
Νωρίτερα, ο ίδιος ο πρωθυπουργός, παρουσιάζοντας το κυβερνητικό πρόγραμμα και παρά τις πληροφορίες που ήθελαν  ειδικά για τη ΔΕΗ να υπάρχει διαφωνία μεταξύ των κυβερνητικών εταίρων, έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στην αποκρατικοποίηση της ΔΕΗ, η οποία όπως είπε «θα γίνει όχι αποσπασματικά αλλά στη βάση ενός συγκεκριμένου σχεδιασμού για την επιχείρηση και την αγορά ενέργειας».
Χωρίς να το κατονομάσει, ο πρωθυπουργός περιέγραψε για τη ΔΕΗ το περίφημο «ιταλικό μοντέλο», που ακολουθήθηκε στην περίπτωση των εταιρειών Enel και Eni και είχε τεράστια επιτυχία καθώς ισχυροποίησε τις δύο εταιρείες διεθνώς ενώ ταυτόχρονα απελευθέρωσε την εγχώρια αγορά της Ιταλίας.
Για να γίνει καλύτερα αντιληπτό το τι συνέβη στην περίπτωση της ιταλικής εταιρείας ηλεκτρισμού Enel, η τότε κραταιά «ιταλική ΔΕΗ» προχώρησε στην πώληση του 30% του παραγωγικού της δυναμικού σε άλλες εταιρείες. Από αυτή τη διαδικασία δημιουργήθηκαν άλλοι ισχυροί ιδιωτικοί πόλοι στην ιταλική αγορά όπως για παράδειγμα η γνωστή και στην Ελλάδα Edison, στην οποία εισήλθε ως βασικός μέτοχος η γαλλική EdF.
Για την Enel πάντως, η παραχώρηση παγίων εντός της Ιταλίας, συνδυάστηκε από μια επιθετική πολιτική της εταιρείας στο εξωτερικό, με αποτέλεσμα από μια «καλή ΔΕΗ» της Ιταλίας, η Enel να μετατραπεί σε μια εταιρεία με πολυεθνική παρουσία, που συγκαταλέγεται στο top – 5 των εταιρειών ηλεκτρισμού της Ευρώπης.
Δηλαδή οι στρατηγικοί στόχοι που επετεύχθησαν ήταν αφενός το άνοιγμα της ιταλικής αγοράς με την είσοδο νέων παικτών και επενδυτών, αφετέρου η ισχυροποίηση της Enel που υποκατέστησε τις «εγχώριες απώλειες» με διεθνείς επενδύσεις και την είσοδό της σε νέες αγορές.
Το μοντέλο αυτό λοιπόν ήταν που περιέγραψε ο πρωθυπουργός, τονίζοντας ότι η αποκρατικοποίηση της ΔΕΗ θα γίνει μέσω πώλησης των μονάδων της, «όχι αποσπασματικά αλλά στο πλαίσιο ενός ευρύτερου στρατηγικού σχεδιασμού για την επιχείρηση αλλά και για την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας».
Ένα ακόμη κομμάτι του «παζλ» της αποκρατικοποίησης, αφορά στη δέσμευση των νέων επενδυτών που θα προσέλθουν και οι οποίοι θα πρέπει να προχωρήσουν σε επενδύσεις και ανάπτυξη του τομέα στον οποίο θα δραστηριοποιηθούν.

Λιγνίτες

Στην περίπτωση της αγοράς ηλεκτρισμού μέχρι σήμερα το μεγαλύτερο εμπόδιο για το επί ίσοις όροις άνοιγμα της αγοράς ήταν η αδυναμία πρόσβασης τρίτων παραγωγών στο φθηνό μείγμα καυσίμου που διατηρεί η ΔΕΗ (λιγνίτες, νερά). Υπό συνθήκες άνισου ανταγωνισμού, δεν υπάρχει ουσιαστική απελευθέρωση και η ΔΕΗ διατηρεί κυρίαρχη θέση.
Σύμφωνα με τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης παραμένει ανοιχτό το ζήτημα της πώλησης μονάδων (λιγνιτικών και υδροηλεκτρικών) αλλά και της παραχώρησης της εκμετάλλευσης σε ιδιώτες ορυχείων λιγνίτη. Εκτός από το περίφημο ορυχείο της Βεύης (ακόμη βρίσκεται σε εκκρεμότητα ο σχετικός διαγωνισμός εκμίσθωσης) υπάρχει ενδεχόμενο να προχωρήσει το άνοιγμα και νέων ορυχείων κάτω από αυστηρούς περιβαλλοντικούς όρους και προδιαγραφές (εκτός από τη Βεύη, εντοπισμένα ορυχεία υπάρχουν στη Βεγόρα της Φλώρινας, την Ελασσόνα και τη Δράμα που είναι και το μεγαλύτερο κοίτασμα).
Εκεί πάντως που φαίνεται ότι αλλάζουν άρδην οι όροι της αποκρατικοποίησης είναι στα δίκτυα και στις θυγατρικές της ΔΕΗ ΑΔΜΗΕ (δίκτυα μεταφοράς) και ΔΕΔΔΗΕ (δίκτυα διανομής). Για τα δίκτυα η κυβέρνηση διακήρυξε την πρόθεσή της να παραμείνουν υπό δημόσιο έλεγχο.

 http://www.energypress.gr/