Προς τον ιδιοκτησιακό διαχωρισμό του ΑΔΜΗΕ από τη ΔΕΗ, ώστε να πάψει να είναι 100%
θυγατρική της, και εν συνεχεία να εισέλθουν σε αυτόν ιδιωτικά κεφάλαια
προκειμένου να επενδύσουν στα δίκτυα ηλεκτρισμού, προσανατολίζεται η
κυβέρνηση, όπως προκύπτει και από τις χθεσινές δηλώσεις του κυβερνητικού
εκπροσώπου Σίμου Κεδίγοκλου.
Αυτό σημαίνει ότι τα δίκτυα θα παραμείνουν υπό δημόσιο έλεγχο, με την κυβέρνηση να διατηρεί στον ΑΔΜΗΕ πιθανώς την καταστατική μειοψηφία, δηλαδή το 34%, από το 51% που ελέγχει σήμερα.
Υπενθυμίζουμε ότι ο ΑΔΜΗΕ ως 100% σήμερα θυγατρική της ΔΕΗ, έχει την ίδια ακριβώς μετοχική σύνθεση με τη μητρική του εταιρεία : κατά 51% ανήκει στο Δημόσιο και κατά 49% σε ιδιώτες.
Επομένως, αν η κυβέρνηση διατηρήσει την καταστατική μειοψηφία του 34% στον ΑΔΜΗΕ, σημαίνει ότι το 17% (όπως ακριβώς συνέβη και με τη ΔΕΗ), θα μεταφερθεί στο Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων.
Κυβερνητικές πηγές διευκρίνιζαν χθες ότι όλες μαζί οι παραπάνω αλλαγές θα ανακοινωθούν «πακέτο» με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, προς το τέλος του έτους. Πριν από οποιαδήποτε κίνηση θα γίνει ιδιοκτησιακός διαχωρισμός του ΑΔΜΗΕ από τη ΔΕΗ, ώστε να ξεκαθαρίσει το τοπίο, και εν συνεχεία να δρομολογηθούν κινήσεις πώλησης κάποιου ποσοστού τους.
«Το μόνο που προβλέπεται είναι ο ιδιοκτησιακός διαχωρισμός των δικτύων από τη ΔΕΗ, να παύσει δηλαδή, ο ΑΔΜΗΕ να είναι θυγατρική εταιρεία της ΔΕΗ. Τα δίκτυα θα παραμείνουν υπό δημόσιο έλεγχο, όπως έχει υπογραμμίσει ο Πρωθυπουργός κ. Αντώνης Σαμαράς στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης», δήλωσε χαρακτηριστικά χθες ο κ. Κεδίκογλου.
Το συζητούν από το 2010…
Το θέμα δεν είναι καινούργιο. Τον Ιούλιο του 2011, μιλώντας στη Βουλή κατά τη συζήτηση για το ενεργειακό νομοσχέδιο γύρω από την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, ο πρώην ΥΠΕΚΑ Γ. Παπακωσταντίνου είχε αναφέρει ότι η κυβέρνηση επέλεξε τελικά το μοντέλο ΙΤΟ (Independent Transmission Operator), δηλαδή μιας 100% θυγατρικής της ΔΕΗ στην οποία θα περάσει η κυριότητα και η ευθύνη των δικτύων μεταφοράς, με το σκεπτικό ότι «η επιλογή του μοντέλου αυτού είναι μεταβατική, και ο στόχος είναι να γίνει στη συνέχεια το βήμα του ιδιοκτησιακού διαχωρισμού, διατηρώντας τον έλεγχο των δικτύων στο κράτος». Υπενθυμίζουμε ότι τότε, η ΝΔ ως αντιπολίτευση είχε διαφωνήσει με την επιλογή ΙΤΟ, θεωρώντας τη «μια λύση δειλή, και αναποτελεσματική».
Και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ανέκαθεν θεωρούσε ότι το καλύτερο μοντέλο για την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρισμού είναι αυτό του ιδιοκτησιακού διαχωρισμού των δικτύων. Άλλωστε καθιστά πιο εύκολη τη χρηματοδότησή τους με ευρωπαϊκά κονδύλια.
Το ιστορικό
Το 2010 η ελληνική κυβέρνηση, με την τότε ΥΠΕΚΑ Τίνα Μπιρμπίλη, ξεκίνησε τις διεργασίες για να εναρμονισθεί με την κοινοτική οδηγία (2009/72) για το 3ο ενεργειακό πακέτο. Τρεις ήταν οι δυνατότητες επιλογής : Τα δίκτυα να μεταφερθούν είτε σε έναν Ανεξάρτητο Διαχειριστή Συστήματος (ISO), είτε σε έναν Ανεξάρτητο Διαχειριστή Μεταφοράς (ITO), ήταν να πάμε στην τρίτη και πιο «καθαρή» λύση, αυτή του ιδιοκτησιακού διαχωρισμού.
Τι έλεγε η αγορά
Τελικά, επί θητείας στο ΥΠΕΚΑ του Γ. Παπακωσταντίνου επελέγη ο ITO, μια μεσοβέζικη λύση, που έγινε δεκτή με καχυποψία από όλους τους παίκτες της αγοράς (τόσο τους συμβατικούς όσο και των ΑΠΕ) με το σκεπτικό ότι ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος ο διαχειριστής να εξυπηρετεί τα συμφέροντα του ιδιοκτήτη του δικτύου, δηλαδή της ΔΕΗ, και να μην αντιμετωπίζει ισότιμα όλους του παίκτες.
Στελέχη της αγοράς ΑΠΕ μάλιστα, εξέφραζαν τότε τους φόβους τους ότι υπάρχει κίνδυνος, παραδείγματος χάριν, ο διαχειριστής «να δεσμεύει ηλεκτρική ισχύ υπέρ των θερμικών σταθμών, δηλαδή του ιδιοκτήτη του δικτύου, παραβιάζοντας την προτεραιότητα των ΑΠΕ για την είσοδός τους στο σύστημα, όπως αυτή προβλέπεται από τη Κοινοτική Οδηγία».
Το βέβαιο είναι ότι το μοντέλο του ιδιοκτησιακού διαχωρισμού αποτελεί την πλέον ξεκάθαρη λύση, καθώς εξαλείφει το ενδεχόμενο σύγκρουσης συμφερόντων κατά την άσκηση της δραστηριότητας της διαχείρισης των δικτύων, ενώ συνεπάγεται την οριστική επίλυση χρόνιων οργανωτικών προβλημάτων συντονισμού των δραστηριοτήτων μεταξύ ΑΔΜΗΕ και ΔΕΗ.
Και το κυριότερο, ότι ανοίγει ο δρόμος για να προσελκύσει επενδυτές, όπως για παράδειγμα η κρατική εταιρεία της Κίνας, State Grid Corporation of China (SGCC). Ήδη από το καλοκαίρι του 2011, η συγκεκριμένη εταιρεία σε επαφές της με την διοίκηση της ΔΕΗ είχε εκδηλώσει το ενδιαφέρον της, το οποίο και παραμένει, σύμφωνα με τις πληροφορίες.
http://www.energypress.gr/
Αυτό σημαίνει ότι τα δίκτυα θα παραμείνουν υπό δημόσιο έλεγχο, με την κυβέρνηση να διατηρεί στον ΑΔΜΗΕ πιθανώς την καταστατική μειοψηφία, δηλαδή το 34%, από το 51% που ελέγχει σήμερα.
Υπενθυμίζουμε ότι ο ΑΔΜΗΕ ως 100% σήμερα θυγατρική της ΔΕΗ, έχει την ίδια ακριβώς μετοχική σύνθεση με τη μητρική του εταιρεία : κατά 51% ανήκει στο Δημόσιο και κατά 49% σε ιδιώτες.
Επομένως, αν η κυβέρνηση διατηρήσει την καταστατική μειοψηφία του 34% στον ΑΔΜΗΕ, σημαίνει ότι το 17% (όπως ακριβώς συνέβη και με τη ΔΕΗ), θα μεταφερθεί στο Ταμείο Ιδιωτικοποιήσεων.
Κυβερνητικές πηγές διευκρίνιζαν χθες ότι όλες μαζί οι παραπάνω αλλαγές θα ανακοινωθούν «πακέτο» με την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, προς το τέλος του έτους. Πριν από οποιαδήποτε κίνηση θα γίνει ιδιοκτησιακός διαχωρισμός του ΑΔΜΗΕ από τη ΔΕΗ, ώστε να ξεκαθαρίσει το τοπίο, και εν συνεχεία να δρομολογηθούν κινήσεις πώλησης κάποιου ποσοστού τους.
«Το μόνο που προβλέπεται είναι ο ιδιοκτησιακός διαχωρισμός των δικτύων από τη ΔΕΗ, να παύσει δηλαδή, ο ΑΔΜΗΕ να είναι θυγατρική εταιρεία της ΔΕΗ. Τα δίκτυα θα παραμείνουν υπό δημόσιο έλεγχο, όπως έχει υπογραμμίσει ο Πρωθυπουργός κ. Αντώνης Σαμαράς στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης», δήλωσε χαρακτηριστικά χθες ο κ. Κεδίκογλου.
Το συζητούν από το 2010…
Το θέμα δεν είναι καινούργιο. Τον Ιούλιο του 2011, μιλώντας στη Βουλή κατά τη συζήτηση για το ενεργειακό νομοσχέδιο γύρω από την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, ο πρώην ΥΠΕΚΑ Γ. Παπακωσταντίνου είχε αναφέρει ότι η κυβέρνηση επέλεξε τελικά το μοντέλο ΙΤΟ (Independent Transmission Operator), δηλαδή μιας 100% θυγατρικής της ΔΕΗ στην οποία θα περάσει η κυριότητα και η ευθύνη των δικτύων μεταφοράς, με το σκεπτικό ότι «η επιλογή του μοντέλου αυτού είναι μεταβατική, και ο στόχος είναι να γίνει στη συνέχεια το βήμα του ιδιοκτησιακού διαχωρισμού, διατηρώντας τον έλεγχο των δικτύων στο κράτος». Υπενθυμίζουμε ότι τότε, η ΝΔ ως αντιπολίτευση είχε διαφωνήσει με την επιλογή ΙΤΟ, θεωρώντας τη «μια λύση δειλή, και αναποτελεσματική».
Και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ανέκαθεν θεωρούσε ότι το καλύτερο μοντέλο για την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρισμού είναι αυτό του ιδιοκτησιακού διαχωρισμού των δικτύων. Άλλωστε καθιστά πιο εύκολη τη χρηματοδότησή τους με ευρωπαϊκά κονδύλια.
Το ιστορικό
Το 2010 η ελληνική κυβέρνηση, με την τότε ΥΠΕΚΑ Τίνα Μπιρμπίλη, ξεκίνησε τις διεργασίες για να εναρμονισθεί με την κοινοτική οδηγία (2009/72) για το 3ο ενεργειακό πακέτο. Τρεις ήταν οι δυνατότητες επιλογής : Τα δίκτυα να μεταφερθούν είτε σε έναν Ανεξάρτητο Διαχειριστή Συστήματος (ISO), είτε σε έναν Ανεξάρτητο Διαχειριστή Μεταφοράς (ITO), ήταν να πάμε στην τρίτη και πιο «καθαρή» λύση, αυτή του ιδιοκτησιακού διαχωρισμού.
Τι έλεγε η αγορά
Τελικά, επί θητείας στο ΥΠΕΚΑ του Γ. Παπακωσταντίνου επελέγη ο ITO, μια μεσοβέζικη λύση, που έγινε δεκτή με καχυποψία από όλους τους παίκτες της αγοράς (τόσο τους συμβατικούς όσο και των ΑΠΕ) με το σκεπτικό ότι ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος ο διαχειριστής να εξυπηρετεί τα συμφέροντα του ιδιοκτήτη του δικτύου, δηλαδή της ΔΕΗ, και να μην αντιμετωπίζει ισότιμα όλους του παίκτες.
Στελέχη της αγοράς ΑΠΕ μάλιστα, εξέφραζαν τότε τους φόβους τους ότι υπάρχει κίνδυνος, παραδείγματος χάριν, ο διαχειριστής «να δεσμεύει ηλεκτρική ισχύ υπέρ των θερμικών σταθμών, δηλαδή του ιδιοκτήτη του δικτύου, παραβιάζοντας την προτεραιότητα των ΑΠΕ για την είσοδός τους στο σύστημα, όπως αυτή προβλέπεται από τη Κοινοτική Οδηγία».
Το βέβαιο είναι ότι το μοντέλο του ιδιοκτησιακού διαχωρισμού αποτελεί την πλέον ξεκάθαρη λύση, καθώς εξαλείφει το ενδεχόμενο σύγκρουσης συμφερόντων κατά την άσκηση της δραστηριότητας της διαχείρισης των δικτύων, ενώ συνεπάγεται την οριστική επίλυση χρόνιων οργανωτικών προβλημάτων συντονισμού των δραστηριοτήτων μεταξύ ΑΔΜΗΕ και ΔΕΗ.
Και το κυριότερο, ότι ανοίγει ο δρόμος για να προσελκύσει επενδυτές, όπως για παράδειγμα η κρατική εταιρεία της Κίνας, State Grid Corporation of China (SGCC). Ήδη από το καλοκαίρι του 2011, η συγκεκριμένη εταιρεία σε επαφές της με την διοίκηση της ΔΕΗ είχε εκδηλώσει το ενδιαφέρον της, το οποίο και παραμένει, σύμφωνα με τις πληροφορίες.
http://www.energypress.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου