Επί της αρχής και επί των άρθρων καταψήφισε το νομοσχέδιο του
ΥΠΕΔΑ
«Ρυθμίσεις θεμάτων ΑΔΜΗΕ ΑΕ», κατά τη συζήτησή του στη Βουλή, η
βουλευτής της Δημοκρατικής Αριστεράς, Νίκη Φούντα.
Σύμφωνα με την τοποθέτηση της ίδιας στη Βουλή, «η Δημοκρατική Αριστερά καταψηφίζει το εν λόγω σχέδιο νόμου, τόσο επί της αρχής, όσο και επί των άρθρων. Η πώληση του ΑΔΜΗΕ γίνεται χωρίς σχέδιο, χωρίς όρους, χωρίς δικλείδες ασφαλείας απέναντι στον Έλληνα πολίτη και καταναλωτή, γίνεται χωρίς καν αποτίμηση του Διαχειριστή. Δημόσια Περιουσία, δηλαδή, εκχωρείται χωρίς καν να αποτιμηθεί η αξία της, αυτή είναι η πραγματικότητα. Τα δε άρθρα του σχεδίου νόμου είναι λακωνικά, ασαφή και ελλιπή. Το σημαντικότερο, όμως, παραπέμπουν σε ΚΥΑ όλες τις στρατηγικού χαρακτήρα αποφάσεις. Το άρθρο 5 είναι μνημείο παραπομπής εθνικής σημασίας αποφάσεων σε Υπουργικές Αποφάσεις των Υπουργών Οικονομικών και ΠΕΚΑ.
Πάγια θέση μας είναι ότι το δημόσιο δεν μπορεί να χάνει στρατηγικό έλεγχο και ρόλο στις επιχειρήσεις που διαχειρίζονται φυσικούς πόρους και δημόσια αγαθά ή είναι στρατηγικής σημασίας. Την διατήρηση της κυριότητας στα δίκτυα η Δημοκρατική Αριστερά επιδίωξε να την διασφαλίσει ως έναν από τους απαράβατους όρους της τότε τρικομματικής κυβέρνησης. Και αυτό έκανε, την διασφάλισε.
Τα επιμέρους βασικά σημεία της ομιλίας:
Ένα δημόσιο μονοπώλιο μετατρέπεται σε ιδιωτικό: Τα επιχειρήματα περί ανταγωνισμού δεν μπορεί κανείς να τα επικαλεστεί, εφόσον δεν είναι δυνατό από τη φύση του δικτύου να λειτουργήσουν ανταγωνιστικά σχήματα. Στην πράξη έχουμε τη μετατροπή ενός κρατικού μονοπωλίου σε ιδιωτικό, με εγγυημένο, μάλιστα, και σταθερό κέρδος για τον επενδυτή. Κέρδος που πληρώνουν τελικά οι καταναλωτές με αύξηση των τιμολογίων τους.
Κρίσιμη η διατήρηση του ΑΔΜΗΕ: Είναι ο μόνος διαχειριστής συστήματος μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα και είναι αρμόδιος για ολόκληρο το δίκτυο υψηλής τάσης, για τη λειτουργία, συντήρηση και ανάπτυξη του Ελληνικού Συστήματος Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας, ώστε να διασφαλίζεται ο ενεργειακός εφοδιασμός. Ακόμα και αν υποστηρίζει κανείς τον ...
ιδιοκτησιακό διαχωρισμό σε σχέση με τον νομικό και λειτουργικό, αυτό δεν συνεπάγεται ιδιωτικοποίηση και μάλιστα σε ποσοστό 66% του μετοχικού κεφαλαίου. Η ευρωπαϊκή εμπειρία το επιβεβαιώνει, καθώς στην πλειονότητα των χωρών τα συστήματα είναι υπό δημόσιο έλεγχο και αποτελούν κρατική περιουσία.
Η χρηματοδότηση του ΑΔΜΗΕ είναι εξασφαλισμένη: Ο ΑΔΜΗΕ τρέχει ένα καθόλου ευκαταφρόνητο κατασκευαστικό πρόγραμμα, με εξασφαλισμένη χρηματοδότηση τόσο από το ΕΣΠΑ, όσο και από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Υπάρχει δηλαδή ένα ήδη εγγυημένο σε μεγάλο βαθμό επενδυτικό πρόγραμμα, χωρίς τη συνδρομή ιδιώτη επενδυτή. Αυτά όλα τα συγκριτικά πλεονεκτήματα θα παραχωρηθούν στον μελλοντικό διαχειριστή, χωρίς να έχουν ληφθεί καν υπόψη στην αποτίμηση της εταιρείας, στην αξία της.
Σχολιασμός επί των άρθρων 1-2-3-5:
Έχουμε διατυπώσει την αντίθεσή μας για το 34%, το ποσοστό που θα κατέχει στο νέο σχήμα το ελληνικό δημόσιο και τις δυνατότητες της καταστατικής μειοψηφίας του. Το ποσοστό αυτό δεν ισοδυναμεί με βέτο σε «στρατηγικές πράξεις» της εταιρείας, αφού ναι μεν μπορεί μεν να μπλοκάρει μια σύναψη σύμβασης, αλλά οι «στρατηγικές αποφάσεις» δεν περιορίζονται. Αυτό που διασφαλίζεται είναι μόνο ενισχυμένα ελεγκτικά δικαιώματα, αλλά όχι ο στρατηγικός έλεγχος.
2. Εγείρεται ένα ζήτημα αναφορικά με την παροχή πληροφοριών (και εμπιστευτικών) που κατέχει ο ΑΔΜΗΕ προς τη ΔΕΗ και τους προεπιλεγέντες υποψήφιους επενδυτές Η διαδικασία, όπως ενημερωθήκαμε από το ΥΠΕΚΑ, θα γίνεται βάσει της “due diligence”, της δέουσας επιμέλειας. Όμως, αντικειμενικός προσδιορισμός των ορίων της εμπιστευτικότητας δεν υπάρχει, ούτε είναι σαφές πώς ορίζονται οι «αναγκαίες πληροφορίες». Πρόκειται για μια στρατηγική επιχείρηση και όχι για μια απλή Ανώνυμη Εταιρεία και έτσι θα πρέπει να υπάρχουν συγκεκριμένες και αυστηρές διατάξεις για τις ρήτρες των «συμβάσεων εμπιστευτικότητας».
3. Σε μεταβιβάσιμα ακίνητα από και προς την ΑΔΜΗΕ επιτρέπονται κατά παρέκκλιση κατατμήσεις και τα εναπομείναντα τμήματα κρίνονται άρτια και οικοδομήσιμα. Με το ασαφές αυτό άρθρο, είναι πιθανό πολύ μικρές εκτάσεις να θεωρηθούν άρτιες και οικοδομήσιμες, με πολεοδομικές επιβαρύνσεις. Χωρίς περιβαλλοντικό και βιώσιμο πρόσημο και αυτή η διάταξη.
5. Παρέχεται νομοθετική εξουσιοδότηση στους υπουργούς Οικονομικών και ΠΕΚΑ να καθορίσουν με ΚΥΑ τις λεπτομέρειες και τους όρους και την «εν γένει διαδικασία υλοποίησης οιουδήποτε εκ των ανωτέρω θεμάτων». Για το άρθρο αυτό οι ενστάσεις μας είναι πολύ έντονες. Τι σημαίνει οιουσδήποτε; Τι σημαίνει τροποποίηση του συγκεκριμένου σχεδίου νόμου με ΚΥΑ; Για το άρθρο αυτό, διατυπώνονται ενστάσεις και από την Επιστημονική Υπηρεσίας της Βουλής. Κρίνεται λοιπόν ότι η νομοθετική εξουσιοδότηση που δίνεται στους υπουργούς να ρυθμίσουν ζητήματα με ΚΥΑ ειδικά όσον αφορά τα άρθρα 2 για τη γνωστοποίηση πληροφοριών και 3 για την κατάτμηση ακινήτων δεν είναι «ειδική και ορισμένη», δηλαδή δεν αφορά συγκεκριμένο αριθμό θεμάτων με επαρκή κριτήρια, όπως προβλέπεται στο άρθρο 43.2.β του Συντάγματος για την κατ' εξαίρεση άσκηση κανονιστικής αρμοδιότητας.
Περιμένουμε από το ΥΠΕΚΑ και κατ’ επέκταση από την κυβέρνηση να διασφαλίζει με περισσότερο σθένος τη δημόσια περιουσία και τις αναπτυξιακές προοπτικές της χώρας. Η κυριότητα του δημοσίου στα δίκτυα, η διατήρηση του στρατηγικού ρόλου και ελέγχου στις δημόσιες επιχειρήσεις που διαχειρίζονται, όπως προείπαμε, φυσικούς πόρους και δημόσια αγαθά θα έπρεπε να είναι προτεραιότητα. Τουλάχιστον όμως, αφού επιμένει ιδεοληπτικά στις ιδιωτικοποιήσεις, θα έπρεπε μετά από ενάμιση χρόνο, αν μη τι άλλο, να έχει υιοθετήσει ένα στοιχειωδώς αξιοπρεπές τρόπο να ιδιωτικοποιεί, χωρίς προχειρότητα και με τη μέγιστη δυνατή διασφάλιση για τους πολίτες.
Επίσης, περιμένουμε από το ΥΠΕΚΑ να ασχοληθεί δυναμικά με τα προβλήματα της αγοράς και του κόστους της ενέργειας - όχι εκπροσωπώντας τις ενεργοβόρες βιομηχανίες εις βάρος καταναλωτών και περιβάλλοντος. Αλλά επιδιώκοντας επιτέλους μια εθνική ενεργειακή πολιτική που να αντιμετωπίζει ζητήματα εξυγίανσης της αγοράς ενέργειας, προσέλκυσης νέων επενδύσεων, προστασίας των καταναλωτών και μακροπρόθεσμης αναστροφής της περιβαλλοντικής υποβάθμισης. Το λέμε με κάθε ευκαιρία: οι μέχρι σήμερα ληφθείσες πρωτοβουλίες είναι αποσπασματικές, χωρίς σχεδιασμό και όραμα. Αλλαγή πολιτικής είναι το ζητούμενο».
Σύμφωνα με την τοποθέτηση της ίδιας στη Βουλή, «η Δημοκρατική Αριστερά καταψηφίζει το εν λόγω σχέδιο νόμου, τόσο επί της αρχής, όσο και επί των άρθρων. Η πώληση του ΑΔΜΗΕ γίνεται χωρίς σχέδιο, χωρίς όρους, χωρίς δικλείδες ασφαλείας απέναντι στον Έλληνα πολίτη και καταναλωτή, γίνεται χωρίς καν αποτίμηση του Διαχειριστή. Δημόσια Περιουσία, δηλαδή, εκχωρείται χωρίς καν να αποτιμηθεί η αξία της, αυτή είναι η πραγματικότητα. Τα δε άρθρα του σχεδίου νόμου είναι λακωνικά, ασαφή και ελλιπή. Το σημαντικότερο, όμως, παραπέμπουν σε ΚΥΑ όλες τις στρατηγικού χαρακτήρα αποφάσεις. Το άρθρο 5 είναι μνημείο παραπομπής εθνικής σημασίας αποφάσεων σε Υπουργικές Αποφάσεις των Υπουργών Οικονομικών και ΠΕΚΑ.
Πάγια θέση μας είναι ότι το δημόσιο δεν μπορεί να χάνει στρατηγικό έλεγχο και ρόλο στις επιχειρήσεις που διαχειρίζονται φυσικούς πόρους και δημόσια αγαθά ή είναι στρατηγικής σημασίας. Την διατήρηση της κυριότητας στα δίκτυα η Δημοκρατική Αριστερά επιδίωξε να την διασφαλίσει ως έναν από τους απαράβατους όρους της τότε τρικομματικής κυβέρνησης. Και αυτό έκανε, την διασφάλισε.
Τα επιμέρους βασικά σημεία της ομιλίας:
Ένα δημόσιο μονοπώλιο μετατρέπεται σε ιδιωτικό: Τα επιχειρήματα περί ανταγωνισμού δεν μπορεί κανείς να τα επικαλεστεί, εφόσον δεν είναι δυνατό από τη φύση του δικτύου να λειτουργήσουν ανταγωνιστικά σχήματα. Στην πράξη έχουμε τη μετατροπή ενός κρατικού μονοπωλίου σε ιδιωτικό, με εγγυημένο, μάλιστα, και σταθερό κέρδος για τον επενδυτή. Κέρδος που πληρώνουν τελικά οι καταναλωτές με αύξηση των τιμολογίων τους.
Κρίσιμη η διατήρηση του ΑΔΜΗΕ: Είναι ο μόνος διαχειριστής συστήματος μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας στην Ελλάδα και είναι αρμόδιος για ολόκληρο το δίκτυο υψηλής τάσης, για τη λειτουργία, συντήρηση και ανάπτυξη του Ελληνικού Συστήματος Μεταφοράς Ηλεκτρικής Ενέργειας, ώστε να διασφαλίζεται ο ενεργειακός εφοδιασμός. Ακόμα και αν υποστηρίζει κανείς τον ...
ιδιοκτησιακό διαχωρισμό σε σχέση με τον νομικό και λειτουργικό, αυτό δεν συνεπάγεται ιδιωτικοποίηση και μάλιστα σε ποσοστό 66% του μετοχικού κεφαλαίου. Η ευρωπαϊκή εμπειρία το επιβεβαιώνει, καθώς στην πλειονότητα των χωρών τα συστήματα είναι υπό δημόσιο έλεγχο και αποτελούν κρατική περιουσία.
Η χρηματοδότηση του ΑΔΜΗΕ είναι εξασφαλισμένη: Ο ΑΔΜΗΕ τρέχει ένα καθόλου ευκαταφρόνητο κατασκευαστικό πρόγραμμα, με εξασφαλισμένη χρηματοδότηση τόσο από το ΕΣΠΑ, όσο και από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Υπάρχει δηλαδή ένα ήδη εγγυημένο σε μεγάλο βαθμό επενδυτικό πρόγραμμα, χωρίς τη συνδρομή ιδιώτη επενδυτή. Αυτά όλα τα συγκριτικά πλεονεκτήματα θα παραχωρηθούν στον μελλοντικό διαχειριστή, χωρίς να έχουν ληφθεί καν υπόψη στην αποτίμηση της εταιρείας, στην αξία της.
Σχολιασμός επί των άρθρων 1-2-3-5:
Έχουμε διατυπώσει την αντίθεσή μας για το 34%, το ποσοστό που θα κατέχει στο νέο σχήμα το ελληνικό δημόσιο και τις δυνατότητες της καταστατικής μειοψηφίας του. Το ποσοστό αυτό δεν ισοδυναμεί με βέτο σε «στρατηγικές πράξεις» της εταιρείας, αφού ναι μεν μπορεί μεν να μπλοκάρει μια σύναψη σύμβασης, αλλά οι «στρατηγικές αποφάσεις» δεν περιορίζονται. Αυτό που διασφαλίζεται είναι μόνο ενισχυμένα ελεγκτικά δικαιώματα, αλλά όχι ο στρατηγικός έλεγχος.
2. Εγείρεται ένα ζήτημα αναφορικά με την παροχή πληροφοριών (και εμπιστευτικών) που κατέχει ο ΑΔΜΗΕ προς τη ΔΕΗ και τους προεπιλεγέντες υποψήφιους επενδυτές Η διαδικασία, όπως ενημερωθήκαμε από το ΥΠΕΚΑ, θα γίνεται βάσει της “due diligence”, της δέουσας επιμέλειας. Όμως, αντικειμενικός προσδιορισμός των ορίων της εμπιστευτικότητας δεν υπάρχει, ούτε είναι σαφές πώς ορίζονται οι «αναγκαίες πληροφορίες». Πρόκειται για μια στρατηγική επιχείρηση και όχι για μια απλή Ανώνυμη Εταιρεία και έτσι θα πρέπει να υπάρχουν συγκεκριμένες και αυστηρές διατάξεις για τις ρήτρες των «συμβάσεων εμπιστευτικότητας».
3. Σε μεταβιβάσιμα ακίνητα από και προς την ΑΔΜΗΕ επιτρέπονται κατά παρέκκλιση κατατμήσεις και τα εναπομείναντα τμήματα κρίνονται άρτια και οικοδομήσιμα. Με το ασαφές αυτό άρθρο, είναι πιθανό πολύ μικρές εκτάσεις να θεωρηθούν άρτιες και οικοδομήσιμες, με πολεοδομικές επιβαρύνσεις. Χωρίς περιβαλλοντικό και βιώσιμο πρόσημο και αυτή η διάταξη.
5. Παρέχεται νομοθετική εξουσιοδότηση στους υπουργούς Οικονομικών και ΠΕΚΑ να καθορίσουν με ΚΥΑ τις λεπτομέρειες και τους όρους και την «εν γένει διαδικασία υλοποίησης οιουδήποτε εκ των ανωτέρω θεμάτων». Για το άρθρο αυτό οι ενστάσεις μας είναι πολύ έντονες. Τι σημαίνει οιουσδήποτε; Τι σημαίνει τροποποίηση του συγκεκριμένου σχεδίου νόμου με ΚΥΑ; Για το άρθρο αυτό, διατυπώνονται ενστάσεις και από την Επιστημονική Υπηρεσίας της Βουλής. Κρίνεται λοιπόν ότι η νομοθετική εξουσιοδότηση που δίνεται στους υπουργούς να ρυθμίσουν ζητήματα με ΚΥΑ ειδικά όσον αφορά τα άρθρα 2 για τη γνωστοποίηση πληροφοριών και 3 για την κατάτμηση ακινήτων δεν είναι «ειδική και ορισμένη», δηλαδή δεν αφορά συγκεκριμένο αριθμό θεμάτων με επαρκή κριτήρια, όπως προβλέπεται στο άρθρο 43.2.β του Συντάγματος για την κατ' εξαίρεση άσκηση κανονιστικής αρμοδιότητας.
Περιμένουμε από το ΥΠΕΚΑ και κατ’ επέκταση από την κυβέρνηση να διασφαλίζει με περισσότερο σθένος τη δημόσια περιουσία και τις αναπτυξιακές προοπτικές της χώρας. Η κυριότητα του δημοσίου στα δίκτυα, η διατήρηση του στρατηγικού ρόλου και ελέγχου στις δημόσιες επιχειρήσεις που διαχειρίζονται, όπως προείπαμε, φυσικούς πόρους και δημόσια αγαθά θα έπρεπε να είναι προτεραιότητα. Τουλάχιστον όμως, αφού επιμένει ιδεοληπτικά στις ιδιωτικοποιήσεις, θα έπρεπε μετά από ενάμιση χρόνο, αν μη τι άλλο, να έχει υιοθετήσει ένα στοιχειωδώς αξιοπρεπές τρόπο να ιδιωτικοποιεί, χωρίς προχειρότητα και με τη μέγιστη δυνατή διασφάλιση για τους πολίτες.
Επίσης, περιμένουμε από το ΥΠΕΚΑ να ασχοληθεί δυναμικά με τα προβλήματα της αγοράς και του κόστους της ενέργειας - όχι εκπροσωπώντας τις ενεργοβόρες βιομηχανίες εις βάρος καταναλωτών και περιβάλλοντος. Αλλά επιδιώκοντας επιτέλους μια εθνική ενεργειακή πολιτική που να αντιμετωπίζει ζητήματα εξυγίανσης της αγοράς ενέργειας, προσέλκυσης νέων επενδύσεων, προστασίας των καταναλωτών και μακροπρόθεσμης αναστροφής της περιβαλλοντικής υποβάθμισης. Το λέμε με κάθε ευκαιρία: οι μέχρι σήμερα ληφθείσες πρωτοβουλίες είναι αποσπασματικές, χωρίς σχεδιασμό και όραμα. Αλλαγή πολιτικής είναι το ζητούμενο».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου