από το Capital.gr
Έλαβα την παρακάτω επιστολή με επιχειρηματολογία και
αντιρρήσεις για την ιδιωτικοποίηση
του ΑΔΜΗΕ. Παραθέτω πρώτα κάποιες απαντήσεις δικές μου και μετά την
μακροσκελή επιστολή.
Το γεγονός πως η ΔΕΗ παράγει με κόστος υψηλότερο από τις τιμές που προμηθεύονται οι ευρωπαίοι ανταγωνιστές της ελληνικής βιομηχανικής παραγωγής, καθιστώντας οποιαδήποτε παραγωγική επένδυση αναποτελεσματική σε μια χώρα με 1,5 εκατ. ανέργους είναι ζήτημα ειδικού δικαστηρίου για όλους τους Πρωθυπουργούς, τους υπουργούς, τις διοικήσεις και τους συνδικαλιστές που λυμαίνονταν την εταιρεία για δεκαετίες.
3) ΔΕΗ και ΑΔΜΗΕ αποτελούν περιουσία του ελληνικού λαού και όχι μιας μερίδας πελατών του κομματικού συστήματος που διορίστηκε εκεί και το θεωρεί ιδιοκτησία του, εξυπηρετώντας τα δικά της συμφέροντα, υπό το μανδύα του κοινού συμφέροντος ως προκάλυμμα.
Το σύστημα λειτουργίας μέσω της δημιουργίας μιας δεξαμενής ενέργειας (pool) όπου βγαίνει μια μέση τιμή η οποία χειραγωγείται από τη ΔΕΗ δεν βοηθά τη βελτίωση των τιμών μέσω του ελεύθερου ανταγωνισμού.
Η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας θέλει αναδόμηση εξ αρχής, έστω και αν έτσι κάποιες ιδιωτικές μονάδες συνδυασμένου κύκλου θα κερδίζουν με μεγαλύτερο κόπο λιγότερα.
4) Όταν πουλάς κάτι η τιμή του είναι αυτή που είναι διατεθειμένος κάποιος να πληρώσει γι’ αυτό. Όλα τα άλλα είναι ευσεβείς πόθοι...
Δεν είμαι αντίθετος στην άποψη πως τα δίκτυα όπου δεν μπορεί να υπάρξει ανταγωνισμός πρέπει να παραμένουν υπό δημόσιο έλεγχο. Αυτό δεν σημαίνει πως τη διαχείριση δεν πρέπει να την κάνει κάποιος ιδιώτης έναντι αμοιβής ή συμμετοχής στα έσοδα. Με τον τρόπο αυτό θα υπάρχει καλύτερη αξιολόγηση προσωπικού και μεγαλύτερη αποδοτικότητα. Επιπλέον θα μειωθούν οι πελατειακές σχέσεις με τους πολιτικούς που υποβαθμίζουν το επίπεδο της λειτουργίας της δημοκρατίας.
Αυτό θα είναι κέρδος και για την δημοκρατία, αλλά και για τους εργαζόμενους στον οργανισμό που θα νιώσουν για πρώτη φορά πως είναι εκεί γιατί το αξίζουν και όχι γιατί έχουν «τρυπώσει» μέσω κάποιου ανταλλάγματος...
Δυστυχώς σε συνθήκες χρεοκοπίας της χώρας και υποεπένδυσης στα δίκτυα δεν έχουμε πλέον την πολυτέλεια να μιλάμε για δημόσιο έλεγχο στα δίκτυα. Άρα θα πρέπει να επικεντρώσουμε την προσοχή πως ένα δημόσιο που θα γίνει ιδιωτικό θα ελέγχεται για να μην εκμεταλλευτεί την μονοπωλιακή του θέση όπως γινόταν μέχρι τώρα.
Το πρόβλημα με τον ΑΔΜΗΕ και το ελληνικό δημόσιο είναι πως ούτε ο ίδιος ούτε το ελληνικό δημόσιο είναι σε θέση να καταβάλει τα ποσά που χρειάζονται για επενδύσεις συντήρησης και εκσυγχρονισμού του γερασμένου δικτύου που έχει διακοπές με την παραμικρή βροχή. Δεν έχει 1,5 δισ. για τη διασύνδεση των νησιών που στοιχίζει στους καταναλωτές περί τα 700 εκατ. το χρόνο. Δεν έχει κεφάλαια για τη δημιουργία δικτύων για εξαγωγές και εισαγωγές ενέργειας στα πλαίσια της διεθνούς διασύνδεσης του εγχώριου δικτύου.
Η ΔΕΗ και ο ΑΔΜΗΕ αποτελούν παράδειγμα κακοδιοίκησης και απόλυτης κυριαρχίας της διεφθαρμένης συνδικαλιστοκρατίας. Οι περιπτώσεις Ρίζου και Φωτόπουλου δυστυχώς δεν είναι εξαιρέσεις ακραίας διαφθοράς, αλλά ο κανόνας...
Οι έντιμοι συνδικαλιστές που σίγουρα υπάρχουν δεν έχουν βγει δημόσια να καταγγείλουν και να ζητήσουν έλεγχο στα πεπραγμένα της ΓΕΝΟΠ. Δεν έχουν βγει ούτε καν να υπερασπιστούν του έντιμους εργαζόμενους που σίγουρα υπάρχουν.
Ο κ. Φωτόπουλος (και η ΓΕΝΟΠ κατά επέκταση) αν είχε και το παραμικρό δίκιο στα επιχειρήματα που παραθέτεις θα καθόταν να τα υπερασπιστεί και δεν θα μεταπηδούσε στο ΔΣ της ΔΕΗ για να εξασφαλίσει απαλλαγές ευθυνών.
Ιδιωτικά ή δημόσια ηλεκτρικά δίκτυα ή μονάδες παραγωγής ρεύματος είναι μια συζήτηση για τα συν και τα πλην της οποίας θα μπορούσαμε να μιλάμε για μήνες.
Νομίζω πως μια σωστή προσέγγιση είναι με ποιες χώρες θέλουμε να μοιάζουμε: με αυτές που οι ιδιώτες και ο ανταγωνισμός παίζει σημαντικό ρόλο ή με αυτές που το κράτος και το δημόσιο ασκούν απόλυτο έλεγχο;
Οι πρώτες είναι οι χώρες που οι μισθοί είναι υψηλοί, το βιοτικό επίπεδο είναι επίσης υψηλό και οι δημοκρατικές ελευθερίες ανεπτυγμένες.
Οι άλλες είναι χώρες υπανάπτυκτες στην Αφρική και στην Ασία ή ολιγαρχικού καπιταλισμού όπως η Ρωσία με χαμηλό επίπεδο διαβίωσης για τους πολίτες παρά τον υψηλό φυσικό πλούτο.
Η Ευρώπη από πλευράς απελευθέρωσης αγορών είναι σε μια μέση κατάσταση και αν δεν προχωρήσει γρήγορα η οικονομική στασιμότητα δεν θα αργήσει να μετατραπεί σε επιθετική ύφεση και πολιτική αστάθεια.
Έλαβα την παρακάτω επιστολή με επιχειρηματολογία και
Κύριε Στούπα,
Αν αποφασίσεις να
ακούσεις και τα επιχειρήματα της αλλης πλευράς χωρίς ιδεοληψίες για τις οποίες
κατηγορείς μόνο τους αλλους το συζητάμε...
Απάντηση:
1) Τυπικό θέμα ποιος θα είναι ο δημόσιος φορέας. Σημασία έχει πως το 33,3% ασκεί έλεγχο στην εταιρεία σε μονομερείς αποφάσεις.
2) Για την αύξηση των τιμολογίων του ηλεκτρικού τα
τελευταία χρόνια
δεν μπορεί να ευθύνονται οι μελλοντικοί ιδιώτες, αλλά ενδεχομένως η κακή
διαχείριση του κρατικού μονοπωλίου και τα εμπόδια που έβαλαν οι συνδικαλιστές
π.χ. στις μονάδες λιθάνθρακα. Η απουσία επενδύσεων στο δίκτυο, τα λάθη του
κρατικού παρεμβατισμού με την επιδότηση της πράσινης ενέργειας, η στρεβλή
απελευθέρωση προς συμφέρον του μονοπωλίου αλλά και των λίγων ολιγαρχών που
κερδίζουν χωρίς ανταγωνισμό...Απάντηση:
1) Τυπικό θέμα ποιος θα είναι ο δημόσιος φορέας. Σημασία έχει πως το 33,3% ασκεί έλεγχο στην εταιρεία σε μονομερείς αποφάσεις.
2) Για την αύξηση των τιμολογίων του ηλεκτρικού τα
Το γεγονός πως η ΔΕΗ παράγει με κόστος υψηλότερο από τις τιμές που προμηθεύονται οι ευρωπαίοι ανταγωνιστές της ελληνικής βιομηχανικής παραγωγής, καθιστώντας οποιαδήποτε παραγωγική επένδυση αναποτελεσματική σε μια χώρα με 1,5 εκατ. ανέργους είναι ζήτημα ειδικού δικαστηρίου για όλους τους Πρωθυπουργούς, τους υπουργούς, τις διοικήσεις και τους συνδικαλιστές που λυμαίνονταν την εταιρεία για δεκαετίες.
3) ΔΕΗ και ΑΔΜΗΕ αποτελούν περιουσία του ελληνικού λαού και όχι μιας μερίδας πελατών του κομματικού συστήματος που διορίστηκε εκεί και το θεωρεί ιδιοκτησία του, εξυπηρετώντας τα δικά της συμφέροντα, υπό το μανδύα του κοινού συμφέροντος ως προκάλυμμα.
Το σύστημα λειτουργίας μέσω της δημιουργίας μιας δεξαμενής ενέργειας (pool) όπου βγαίνει μια μέση τιμή η οποία χειραγωγείται από τη ΔΕΗ δεν βοηθά τη βελτίωση των τιμών μέσω του ελεύθερου ανταγωνισμού.
Η απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας θέλει αναδόμηση εξ αρχής, έστω και αν έτσι κάποιες ιδιωτικές μονάδες συνδυασμένου κύκλου θα κερδίζουν με μεγαλύτερο κόπο λιγότερα.
4) Όταν πουλάς κάτι η τιμή του είναι αυτή που είναι διατεθειμένος κάποιος να πληρώσει γι’ αυτό. Όλα τα άλλα είναι ευσεβείς πόθοι...
Δεν είμαι αντίθετος στην άποψη πως τα δίκτυα όπου δεν μπορεί να υπάρξει ανταγωνισμός πρέπει να παραμένουν υπό δημόσιο έλεγχο. Αυτό δεν σημαίνει πως τη διαχείριση δεν πρέπει να την κάνει κάποιος ιδιώτης έναντι αμοιβής ή συμμετοχής στα έσοδα. Με τον τρόπο αυτό θα υπάρχει καλύτερη αξιολόγηση προσωπικού και μεγαλύτερη αποδοτικότητα. Επιπλέον θα μειωθούν οι πελατειακές σχέσεις με τους πολιτικούς που υποβαθμίζουν το επίπεδο της λειτουργίας της δημοκρατίας.
Αυτό θα είναι κέρδος και για την δημοκρατία, αλλά και για τους εργαζόμενους στον οργανισμό που θα νιώσουν για πρώτη φορά πως είναι εκεί γιατί το αξίζουν και όχι γιατί έχουν «τρυπώσει» μέσω κάποιου ανταλλάγματος...
Δυστυχώς σε συνθήκες χρεοκοπίας της χώρας και υποεπένδυσης στα δίκτυα δεν έχουμε πλέον την πολυτέλεια να μιλάμε για δημόσιο έλεγχο στα δίκτυα. Άρα θα πρέπει να επικεντρώσουμε την προσοχή πως ένα δημόσιο που θα γίνει ιδιωτικό θα ελέγχεται για να μην εκμεταλλευτεί την μονοπωλιακή του θέση όπως γινόταν μέχρι τώρα.
Το πρόβλημα με τον ΑΔΜΗΕ και το ελληνικό δημόσιο είναι πως ούτε ο ίδιος ούτε το ελληνικό δημόσιο είναι σε θέση να καταβάλει τα ποσά που χρειάζονται για επενδύσεις συντήρησης και εκσυγχρονισμού του γερασμένου δικτύου που έχει διακοπές με την παραμικρή βροχή. Δεν έχει 1,5 δισ. για τη διασύνδεση των νησιών που στοιχίζει στους καταναλωτές περί τα 700 εκατ. το χρόνο. Δεν έχει κεφάλαια για τη δημιουργία δικτύων για εξαγωγές και εισαγωγές ενέργειας στα πλαίσια της διεθνούς διασύνδεσης του εγχώριου δικτύου.
Η ΔΕΗ και ο ΑΔΜΗΕ αποτελούν παράδειγμα κακοδιοίκησης και απόλυτης κυριαρχίας της διεφθαρμένης συνδικαλιστοκρατίας. Οι περιπτώσεις Ρίζου και Φωτόπουλου δυστυχώς δεν είναι εξαιρέσεις ακραίας διαφθοράς, αλλά ο κανόνας...
Οι έντιμοι συνδικαλιστές που σίγουρα υπάρχουν δεν έχουν βγει δημόσια να καταγγείλουν και να ζητήσουν έλεγχο στα πεπραγμένα της ΓΕΝΟΠ. Δεν έχουν βγει ούτε καν να υπερασπιστούν του έντιμους εργαζόμενους που σίγουρα υπάρχουν.
Ο κ. Φωτόπουλος (και η ΓΕΝΟΠ κατά επέκταση) αν είχε και το παραμικρό δίκιο στα επιχειρήματα που παραθέτεις θα καθόταν να τα υπερασπιστεί και δεν θα μεταπηδούσε στο ΔΣ της ΔΕΗ για να εξασφαλίσει απαλλαγές ευθυνών.
Ιδιωτικά ή δημόσια ηλεκτρικά δίκτυα ή μονάδες παραγωγής ρεύματος είναι μια συζήτηση για τα συν και τα πλην της οποίας θα μπορούσαμε να μιλάμε για μήνες.
Νομίζω πως μια σωστή προσέγγιση είναι με ποιες χώρες θέλουμε να μοιάζουμε: με αυτές που οι ιδιώτες και ο ανταγωνισμός παίζει σημαντικό ρόλο ή με αυτές που το κράτος και το δημόσιο ασκούν απόλυτο έλεγχο;
Οι πρώτες είναι οι χώρες που οι μισθοί είναι υψηλοί, το βιοτικό επίπεδο είναι επίσης υψηλό και οι δημοκρατικές ελευθερίες ανεπτυγμένες.
Οι άλλες είναι χώρες υπανάπτυκτες στην Αφρική και στην Ασία ή ολιγαρχικού καπιταλισμού όπως η Ρωσία με χαμηλό επίπεδο διαβίωσης για τους πολίτες παρά τον υψηλό φυσικό πλούτο.
Η Ευρώπη από πλευράς απελευθέρωσης αγορών είναι σε μια μέση κατάσταση και αν δεν προχωρήσει γρήγορα η οικονομική στασιμότητα δεν θα αργήσει να μετατραπεί σε επιθετική ύφεση και πολιτική αστάθεια.
ΑΔΜΗΕ – ΒΟΥΛΗ
1. Περί
διατήρησης του δημόσιου ελέγχου με καταστατική μειοψηφία 34%.
α) Καταρχήν θα πρέπει να διευκρινιστεί –η κυβέρνηση δεν έχει απαντήσει ως σήμερα, ούτε όμως έχει ερωτηθεί- ποιος θα είναι ο δημόσιος φορέας στον οποίο θα περιέλθει το 34%.
Σύμφωνα με την Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου 15/24.7.2013, όλη η διαδικασία εκποίησης του ΑΔΜΗΕ, όπως και της «μικρής ΔΕΗ» και της εναπομένουσας ΔΕΗ, θα γίνει με τη συνεργασία και την επίβλεψη του Ταμείου Εκποίησης Δημόσιας Περιουσίας (ΤΑΙΠΕΔ). Θα οδεύσει το ΤΑΙΠΕΔ το 34% της στρατηγικότερης υποδομής της χώρας, για να πουληθεί κι αυτό με τη σειρά του;
Πότε σκοπεύει να ανακοινώσει η κυβέρνηση στον ελληνικό λαό και ιδιοκτήτη του ΑΔΜΗΕ το δημόσιο φορέα που θα ασκεί τον έλεγχο εξ ονόματός του; Μετά την πώληση; Στους υποψήφιους αγοραστές έχει γνωστοποιηθεί; Πληροφορούμαστε πως μέλη της διοίκησης του ΑΔΜΗΕ συναντούν υποψήφιους αγοραστές (State Grid – Κίνα και TERNA-Ιταλία) πριν καν την ψήφιση του νομοσχεδίου και την προκήρυξη διαγωνισμού.
β) Αντίστοιχες διαβεβαιώσεις και συμφωνίες μετόχων έγιναν και το 2008 με τον ΟΤΕ. Και εκεί το δημόσιο θα κρατούσε το 34% της καταστατικής μειοψηφίας. Από το 2011, το ποσοστό του δημοσίου στον ΟΤΕ είναι μόλις 10%. Και στις 13.9.2013 ο ο CFO της γερμανικής εταιρείας Deutsche Telekom, Tim Hoettges, δήλωνε: «Έχουμε τη συμφωνία μετόχων η οποία μας δίνει τη δυνατότητα κάποια στιγμή στο μέλλον να αγοράσουμε κάποιο ποσοστό από το ελληνικό δημόσιο». Η γερμανική εταιρεία, η οποία έχει στην κατοχή της το 40% του μετοχικού κεφαλαίου του ΟΤΕ, έχει αφήσει πολλές φορές να εννοηθεί ότι επιθυμεί να αγοράσει το ποσοστό που κατέχουν σήμερα το Δημόσιο και το ΙΚΑ. (Euro2day, 13.9.2013). O 2190/1920 νόμος περί ανωνύμων εταιρειών που επικαλείται ο κ. Παπαγεωργίου ίσχυε και τότε, δεν διασφάλισε όμως τη συμμετοχή του δημοσίου στον ΟΤΕ...
2. Περί του οφέλους του τελικού καταναλωτή
Οι αυξήσεις των τιμών του ηλεκτρικού ρεύματος οικιακής κατανάλωσης την τελευταία τριετία (τόσο στο σκέλος παραγωγής ενέργειας, όσο και σε αυτό των δικτύων Μεταφοράς και Διανομής) φθάνουν μεσοσταθμικά το 52%. 350.000 νοικοκυριά είναι χωρίς ρεύμα και 1.620.000 αντιμετωπίζουν δυσχέρεια στις πληρωμές –ακόμα και με διακανονισμούς.
Η ΡΑΕ εν όψει της εκποίησης του ΑΔΜΗΕ, έχει θέσει ήδη σε διαβούλευση από 27.12.1013 νέα μεθοδολογία υπολογισμού των εσόδων που ανακτά κατ’ έτος ο ΑΔΜΗΕ από τους καταναλωτές και το εύλογο κέρδος (RoR, Rate of Return = WACC) που καθορίζουν τις Χρεώσεις Χρήσης Συστήματος. Άπειρα τα δημοσιεύματα, αλλά και οι δηλώσεις στελεχών της κυβέρνησης και της ΡΑΕ, ότι το κέρδος του ΑΔΜΗΕ θα πρέπει να ανέλθει από το 8% που βρίσκεται σήμερα στο 11-13% «για να καταστεί ελκυστικός στον στρατηγικό εταίρο». Αναλυτικές μελέτες των αρμοδίων υπηρεσιών καταδεικνύουν ότι μια αύξηση της τάξης του 11-13% στο WACC θα επιφέρει αυτόματα αύξηση 21-35% στη Χρέωση Χρήσης Συστήματος, δηλ. στο σκέλος του λογαριασμού του ηλεκτρικού που αφορά στις χρεώσεις του Συστήματος Μεταφοράς τόσο στην οικιακή όσο και στη βιομηχανική κατανάλωση
(π.χ. για την οικιακή: από 5,77 €/1000KWh(=1MWh) σε 6,97 ως 7,77€/1MWh).
Με δεδομένο μάλιστα ότι σύμφωνα με την παραπάνω πρόταση της ΡΑΕ: για επενδύσεις ειδικής σκοπιμότητας (π.χ. διασύνδεση Κυκλάδων, Κρήτης) να προβλέπεται επιπλέον premium (επαύξηση του WACC, δηλαδή επιδότηση του έργου από τους καταναλωτές) η τιμή που θα πληρώνουν οι καταναλωτές θα αυξηθεί ακόμα περισσότερο. Για να μιλήσουμε με «τον όρο στη γλώσσα της ευρωπαϊκής ένωσης», ο ιδιώτης αγοραστής του ΑΔΜΗΕ θα διεκδικεί κάθε φορά ακριβώς WACC (Weighted Average Cost Of Capital) το οποίο σε απλά ελληνικά σημαίνει : σύγκριση του κόστους απασχόλησης των ιδίων και ξένων κεφαλαίων στην παραγωγική εταιρεία σε σχέση με την τοποθέτησή τους σε χρηματιστηριακά προϊόντα. Δηλαδή, ο ιδιώτης που θα πάρει κοψοχρονιά τη στρατηγικότερη υποδομή της χώρας, θα πρέπει να αποζημιώνεται αντίστοιχα με τα γρήγορα υπερκέρδη που θα του απέδιδαν τα κεφάλαια αν τα «επένδυε» σε χρηματιστηριακές φούσκες!!! Ιδού το «σημαντικότατο όφελος του έλληνα καταναλωτή»...
Ο ΑΔΜΗΕ δεν επιβαρύνει το δημόσιο, ανακτά πλήρως τα έξοδα λειτουργίας και επενδύσεών του απ’ ευθείας από τους καταναλωτές μέσω του λογαριασμού του ρεύματος. Έτσι επηρεάζει άμεσα τόσο την κοινωνική ευημερία μιας χώρας, όσο και την τιμή του παραγόμενου αγροτικού και βιομηχανικού προϊόντος. Σε μια χώρα που βουλιάζει στην ύφεση για πέμπτη συνεχή χρονιά, η ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ, της ΔΕΗ, εξασφαλίζει μόνο ότι η οικονομία και ο πληθυσμός της δεν θα ανακάμψουν ποτέ. Το ρεύμα είναι βασική κοινωνική ανάγκη που δεν μπορεί να καλυφθεί παρά μόνο αν η ηλεκτρική ενέργεια αποτελεί καθολικό δημόσιο αγαθό. Η μεταφορά της ηλεκτρικής ενέργειας (το έργο του ΑΔΜΗΕ) δεν μπορεί παρά να αποτελεί καθολική και αποκλειστικά δημόσια υπηρεσία.
α) Καταρχήν θα πρέπει να διευκρινιστεί –η κυβέρνηση δεν έχει απαντήσει ως σήμερα, ούτε όμως έχει ερωτηθεί- ποιος θα είναι ο δημόσιος φορέας στον οποίο θα περιέλθει το 34%.
Σύμφωνα με την Πράξη Υπουργικού Συμβουλίου 15/24.7.2013, όλη η διαδικασία εκποίησης του ΑΔΜΗΕ, όπως και της «μικρής ΔΕΗ» και της εναπομένουσας ΔΕΗ, θα γίνει με τη συνεργασία και την επίβλεψη του Ταμείου Εκποίησης Δημόσιας Περιουσίας (ΤΑΙΠΕΔ). Θα οδεύσει το ΤΑΙΠΕΔ το 34% της στρατηγικότερης υποδομής της χώρας, για να πουληθεί κι αυτό με τη σειρά του;
Πότε σκοπεύει να ανακοινώσει η κυβέρνηση στον ελληνικό λαό και ιδιοκτήτη του ΑΔΜΗΕ το δημόσιο φορέα που θα ασκεί τον έλεγχο εξ ονόματός του; Μετά την πώληση; Στους υποψήφιους αγοραστές έχει γνωστοποιηθεί; Πληροφορούμαστε πως μέλη της διοίκησης του ΑΔΜΗΕ συναντούν υποψήφιους αγοραστές (State Grid – Κίνα και TERNA-Ιταλία) πριν καν την ψήφιση του νομοσχεδίου και την προκήρυξη διαγωνισμού.
β) Αντίστοιχες διαβεβαιώσεις και συμφωνίες μετόχων έγιναν και το 2008 με τον ΟΤΕ. Και εκεί το δημόσιο θα κρατούσε το 34% της καταστατικής μειοψηφίας. Από το 2011, το ποσοστό του δημοσίου στον ΟΤΕ είναι μόλις 10%. Και στις 13.9.2013 ο ο CFO της γερμανικής εταιρείας Deutsche Telekom, Tim Hoettges, δήλωνε: «Έχουμε τη συμφωνία μετόχων η οποία μας δίνει τη δυνατότητα κάποια στιγμή στο μέλλον να αγοράσουμε κάποιο ποσοστό από το ελληνικό δημόσιο». Η γερμανική εταιρεία, η οποία έχει στην κατοχή της το 40% του μετοχικού κεφαλαίου του ΟΤΕ, έχει αφήσει πολλές φορές να εννοηθεί ότι επιθυμεί να αγοράσει το ποσοστό που κατέχουν σήμερα το Δημόσιο και το ΙΚΑ. (Euro2day, 13.9.2013). O 2190/1920 νόμος περί ανωνύμων εταιρειών που επικαλείται ο κ. Παπαγεωργίου ίσχυε και τότε, δεν διασφάλισε όμως τη συμμετοχή του δημοσίου στον ΟΤΕ...
2. Περί του οφέλους του τελικού καταναλωτή
Οι αυξήσεις των τιμών του ηλεκτρικού ρεύματος οικιακής κατανάλωσης την τελευταία τριετία (τόσο στο σκέλος παραγωγής ενέργειας, όσο και σε αυτό των δικτύων Μεταφοράς και Διανομής) φθάνουν μεσοσταθμικά το 52%. 350.000 νοικοκυριά είναι χωρίς ρεύμα και 1.620.000 αντιμετωπίζουν δυσχέρεια στις πληρωμές –ακόμα και με διακανονισμούς.
Η ΡΑΕ εν όψει της εκποίησης του ΑΔΜΗΕ, έχει θέσει ήδη σε διαβούλευση από 27.12.1013 νέα μεθοδολογία υπολογισμού των εσόδων που ανακτά κατ’ έτος ο ΑΔΜΗΕ από τους καταναλωτές και το εύλογο κέρδος (RoR, Rate of Return = WACC) που καθορίζουν τις Χρεώσεις Χρήσης Συστήματος. Άπειρα τα δημοσιεύματα, αλλά και οι δηλώσεις στελεχών της κυβέρνησης και της ΡΑΕ, ότι το κέρδος του ΑΔΜΗΕ θα πρέπει να ανέλθει από το 8% που βρίσκεται σήμερα στο 11-13% «για να καταστεί ελκυστικός στον στρατηγικό εταίρο». Αναλυτικές μελέτες των αρμοδίων υπηρεσιών καταδεικνύουν ότι μια αύξηση της τάξης του 11-13% στο WACC θα επιφέρει αυτόματα αύξηση 21-35% στη Χρέωση Χρήσης Συστήματος, δηλ. στο σκέλος του λογαριασμού του ηλεκτρικού που αφορά στις χρεώσεις του Συστήματος Μεταφοράς τόσο στην οικιακή όσο και στη βιομηχανική κατανάλωση
(π.χ. για την οικιακή: από 5,77 €/1000KWh(=1MWh) σε 6,97 ως 7,77€/1MWh).
Με δεδομένο μάλιστα ότι σύμφωνα με την παραπάνω πρόταση της ΡΑΕ: για επενδύσεις ειδικής σκοπιμότητας (π.χ. διασύνδεση Κυκλάδων, Κρήτης) να προβλέπεται επιπλέον premium (επαύξηση του WACC, δηλαδή επιδότηση του έργου από τους καταναλωτές) η τιμή που θα πληρώνουν οι καταναλωτές θα αυξηθεί ακόμα περισσότερο. Για να μιλήσουμε με «τον όρο στη γλώσσα της ευρωπαϊκής ένωσης», ο ιδιώτης αγοραστής του ΑΔΜΗΕ θα διεκδικεί κάθε φορά ακριβώς WACC (Weighted Average Cost Of Capital) το οποίο σε απλά ελληνικά σημαίνει : σύγκριση του κόστους απασχόλησης των ιδίων και ξένων κεφαλαίων στην παραγωγική εταιρεία σε σχέση με την τοποθέτησή τους σε χρηματιστηριακά προϊόντα. Δηλαδή, ο ιδιώτης που θα πάρει κοψοχρονιά τη στρατηγικότερη υποδομή της χώρας, θα πρέπει να αποζημιώνεται αντίστοιχα με τα γρήγορα υπερκέρδη που θα του απέδιδαν τα κεφάλαια αν τα «επένδυε» σε χρηματιστηριακές φούσκες!!! Ιδού το «σημαντικότατο όφελος του έλληνα καταναλωτή»...
Ο ΑΔΜΗΕ δεν επιβαρύνει το δημόσιο, ανακτά πλήρως τα έξοδα λειτουργίας και επενδύσεών του απ’ ευθείας από τους καταναλωτές μέσω του λογαριασμού του ρεύματος. Έτσι επηρεάζει άμεσα τόσο την κοινωνική ευημερία μιας χώρας, όσο και την τιμή του παραγόμενου αγροτικού και βιομηχανικού προϊόντος. Σε μια χώρα που βουλιάζει στην ύφεση για πέμπτη συνεχή χρονιά, η ιδιωτικοποίηση του ΑΔΜΗΕ, της ΔΕΗ, εξασφαλίζει μόνο ότι η οικονομία και ο πληθυσμός της δεν θα ανακάμψουν ποτέ. Το ρεύμα είναι βασική κοινωνική ανάγκη που δεν μπορεί να καλυφθεί παρά μόνο αν η ηλεκτρική ενέργεια αποτελεί καθολικό δημόσιο αγαθό. Η μεταφορά της ηλεκτρικής ενέργειας (το έργο του ΑΔΜΗΕ) δεν μπορεί παρά να αποτελεί καθολική και αποκλειστικά δημόσια υπηρεσία.
3. Περί ΡΑΕ
Διασφάλιση ότι ο
ιδιώτης δεν θα χρεώνει όσο θέλει και θα πραγματοποιεί επενδύσεις παρέχει κατά
την κυβέρνηση η λειτουργία της «ανεξάρτητης» Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας. Ο
ΑΔΜΗΕ, η ΔΕΗ οι ηλεκτρενεργειακές υποδομές της χώρας χτίστηκαν από τον ελληνικό
λαό και αποτελούν περιουσία του. Δεν τα έφτιαξε η κυβέρνηση που τώρα τα
ξεπουλάει. Γι’ αυτό και βάσει του συντάγματος και κάθε έννοιας δημοκρατίας και
λαϊκής κυριαρχίας ο σχεδιασμός και ο έλεγχος της ενεργειακής πολιτικής της
χώρας πρέπει να γίνεται από το κοινοβούλιο. «Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το
Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα».
Η εξουσία της ΡΑΕ από πού πηγάζει και από πού ελέγχεται; Διορίζεται από την
κυβέρνηση και λογοδοτεί μόνο στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Αν έχει αποδειχθεί κάτι
από το 2000 που λειτουργεί η ΡΑΕ, είναι πως παραμένει ανεξάρτητη και
ανεξέλεγκτη από τον ελληνικό λαό, την περιουσία και τις υποδομές του οποίου
διαχειρίζεται. Το μοντέλο απελευθέρωσης της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας που
επιβλήθηκε στη χώρα μας, σχεδιάστηκε και υλοποιήθηκε από τη ΡΑΕ. Το αποτέλεσμα;
Η ελληνική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας βρίσκεται στα πρόθυρα χρεοκοπίας με 2 δις
€ ελλείμματα των φορέων της και παντελή έλλειψη ρευστότητας. Αυτή την αποτυχία,
ισχυρίζεται η κυβέρνηση, ότι θα θεραπεύσει η εκποίηση του ΑΔΜΗΕ και της ΔΕΗ στη
συνέχεια! Και μάλιστα τη διασφάλιση της θεραπείας εγγυάται η ύπαρξη της ΡΑΕ,
της οποίας, όπως δήλωσε ο κ. Παπαγεωργίου, η κυβέρνηση προτίθεται να αυξήσει κι
άλλο το θεσμικό ρόλο, δηλ. να την καταστήσει πλήρως ανεξέλεγκτη από τις επιθυμίες
των πολιτών και της ανάγκες της εθνικής οικονομίας!! Η «ανεξαρτησία» της είναι
αποδεδειγμένη στο χαρακτηρισμό της θερμικής μονάδας φυσικού αερίου του Ομίλου
Μιτυληναίου ως ΑΠΕ και την αντίστοιχη πριμοδότηση και επιδότησή της με
99,86€/MWh. Όπως και στην αδειοδότηση και τον έλεγχο αντίστοιχων ιδιωτών
«επενδυτών» στην Προμήθεια Ηλεκτρικής Ενέργειας όπως η Energa και η Hellas
Power που φέσωσαν τις εταιρείες ηλεκτροπαραγωγής και το δημόσιο με πάνω από 300
εκ. €. Μόνο στον ΑΔΜΗΕ χρωστάνε 48 εκ. € (δηλ. το 16% των 300 εκ. €, που
ετοιμάζεται να ξεπουλήσει η κυβέρνηση τον ΑΔΜΗΕ)!!!
Ο ΑΔΜΗΕ είναι
στρατηγική υποδομή που σχετίζεται άμεσα με την εθνική άμυνα και ασφάλεια της
χώρας. Από το Εθνικό Κέντρο Ελέγχου Ενέργειας που λειτουργεί ο ΑΔΜΗΕ ελέγχεται
και διασφαλίζεται η ηλεκτροδότηση όλων των τηλεπικοινωνιών και συστημάτων
εντοπισμού των ενόπλων δυνάμεων, η λειτουργία εξειδικευμένων οπλικών συστημάτων
της χώρας. Η κυβέρνηση δεν το γνωρίζει; Πώς δηλώνει ο Υφυπ. Ενέργειας με τόση
ανεμελιά ότι αν ο ιδιωτικός διαχειριστής δεν ανταποκριθεί στις απαιτήσεις και
στις ανάγκες λειτουργίας του Συστήματος η ΡΑΕ θα του επιβάλλει «έκπτωση από την
άδεια και πιστοποίηση ως διαχειριστή»;; Τόσο απλό είναι; Η εκποίηση του ΑΔΜΗΕ
σε ιδιώτες, συνιστά ομηρία της χώρας από αυτούς σε όλα τα επίπεδα.
4. Περί
αποτίμησης του ΑΔΜΗΕ
Η πραγματική αξία
του ΑΔΜΗΕ ανέρχεται σε 8 δις €. Η λογιστική αξία –απομειωμένη σύμφωνα με
απόφαση της ΡΑΕ- σε 1,5 δις €. Η μόνη αποτίμηση μετά την αναγγελία της πώλησής
του που έχει δει το φως, είναι η χρηματιστηριακή αποτίμηση της Goldman Sachs
(16.10.2013) που θέτει οροφή στα 700 εκ. €. Η κυβέρνηση, λέει, θα κάνουν
αποτίμηση οι σύμβουλοι που θα προσλάβει η ΔΕΗ μετά την ψήφιση του νομοσχεδίου
και την προκήρυξη του διαγωνισμού. Η ΡΑΕ στην προαναφερόμενη διαβούλευση,
ισχυρίζεται ότι δεν έχει γίνει ορθή αποτίμηση της αξίας των παγίων που σήμερα
ανήκουν στην κυριότητα του ΑΔΜΗΕ, από το 2005, εκτιμά ότι είναι εξαιρετικά
περίπλοκο και δύσκολο να γίνει και προτείνει ως αξία παγίων για τον υπολογισμό
των εσόδων που θα παίρνει από τον ΑΔΜΗΕ ο ιδιώτης αγοραστής του να θεωρηθεί
αυτή του 2005 –και όχι φυσικά η απομειωμένη που η ίδια επέβαλε μπροστά στην
πώληση του ΑΔΜΗΕ. Ακόμα και η ΠΥΣ 15/24.7.2013 απαιτούσε ενδελεχή αποτίμηση και
επεσήμαινε τις ιδιαίτερες δυσκολίες και προβλήματα. Βρίσκεται στις διατάξεις
της ΠΥΣ που καταργεί το παρόν νομοσχέδιο μαζί με την υποχρέωση η πώληση του
ΑΔΜΗΕ «να μην παρεκλίνει από τους τρέχοντες στόχους εσόδων της γενικής
κυβέρνησης και την υποχρέωση να μη δημιουργηθούν φορολογικές ή οικονομικές
επιπτώσεις για την κυβέρνηση». Στη θέση τους, το νομοσχέδιο προβλέπει αφενός,
να αναλάβει τα έξοδα της εκποίησης του ΑΔΜΗΕ, η ΔΕΗ (δηλ. οι έλληνες
φορολογούμενοι και καταναλωτές) κι αφετέρου και κυρίως, την αποτίμηση του ΑΔΜΗΕ
να κάνει η αγορά, δηλ. ο υποψήφιος αγοραστής, αφού η το τίμημα του 34% που θα
καταβάλει το δημόσιο καθορίζεται από την προσφορά που θα δώσει ο ιδιώτης! Δεν
τηρούνται πια ούτε τα προσχήματα: πουλάνε για να πουλήσουν ή ορθότερα το κόστος
της πώλησης, θα υπερβεί τα έσοδά της.
Όσο για την ενίσχυση
της ΔΕΗ για αναχρηματοδότηση του χρέους της κι επενδύσεις, ηχούν μάλλον ως
ανέκδοτα. Κατ’ αρχή το χρέος της ΔΕΗ ανέρχεται σε 4,65 δις € κι ένα έσοδο 300
εκ. € αποτελεί σταγόνα στον ωκεανό –πόσο μάλλον όταν αφορά απομείωση της
συνολικής περιουσιακής της κατάστασης. Οι δανειακές και επενδυτικές της ανάγκες
την οδήγησαν το Σεπτέμβρη να δανειστεί 739 εκ. € από την Euler Hermes, δηλ.
περισσότερο απ’ όσο αποτιμά τον ΑΔΜΗΕ η Goldman Sachs. Όμως είναι τουλάχιστον
γελοίο να χρησιμοποιείται η «ανάπτυξη» της ΔΕΗ σαν επιχείρημα για την εκποίηση
του ΑΔΜΗΕ, όταν η κυβέρνηση ετοιμάζεται να καταθέσει τις επόμενες μέρες
νομοσχέδιο για την πώληση του 30% της παραγωγικής της βάσης και των πελατών της
(Μικρή ΔΕΗ) και στη συνέχεια την εκποίηση μέσω ΤΑΙΠΕΔ και της εναπομείνασας.
4. Περί
επενδύσεων
Ο ΑΔΜΗΕ, τα δυο
χρόνια της ύπαρξής του, έχει πραγματοποιήσει επενδύσεις ύψους 253 εκ. €.
Δεδομένης της διαδικασίας εκποίησης του αντίστοιχου διαχειριστή φυσικού αερίου
(ΔΕΣΦΑ) το καλοκαίρι του 2013, που ξεπουλήθηκε στην Αζέρικη Socar έναντι 305
εκ. €, όταν την προηγούμενη τριετία κι εν μέσω κρίσης είχε κάνει επενδύσεις 310
εκ. €, είναι ασφαλές να υποθέσουμε ότι το ξεπούλημα του ΑΔΜΗΕ θα κινηθεί στα
250 εκ. €.
Ας αναρωτηθούμε
απλά, ένας «επενδυτής» που ενδιαφέρεται να αγοράσει κοψοχρονιά από κυβερνήσεις
που εκποιούν τη χώρα τους, θα βάλει ποτέ 3 δις € που ισχυρίζεται ο Υφυπ. ΠΕΚΑ
για επενδύσεις;
Ο κ. Παπαγεωργίου
μιλούσε αφειδώς για επενδυτικά έργα στην Επιτροπή: Νέα διασύνδεση με Βουλγαρία
για εισαγωγές και εξαγωγές ηλεκτρικής ενέργειας. Στη Βουλγαρία έπεσε πέρισυ η
κυβέρνηση λόγω της μεγάλης αύξησης των τιμών του ηλεκτρικού –συνεπεία της εκεί
απελευθέρωσης, των ιδιωτικοποιήσεων και της αδρής επιδότησης των ιδιωτών ΑΠΕ. Η
Βουλγαρία παράγει ρεύμα από πυρηνικά –εξαιρετικά φθηνότερο ακόμα κι από τον
εγχώριο λιγνίτη γι’ αυτό κι ως σήμερα, μόνο εισάγουμε από τη Βουλγαρία- και η
ζήτηση πέφτει κι εκεί όπως κι εδώ λόγω κρίσης και φτώχειας. Το δεύτερο καλώδιο
που συζητά(;) το ΥΠΕΚΑ με την Ιταλία προσκρούει στο γεγονός ότι η πτώση της
ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας εκεί άγγιξε κι εκεί, όπως κι εδώ το 8% για δεύτερη
χρονιά. Ή ο Υφυπ. ΠΕΚΑ δεν έχει ιδέα για το τι συμβαίνει στις γειτονικές
ενεργειακές αγορές, είτε τάζει ακόμα μερικά φαραωνικά έργα τύπου Helios ή
διασύνδεσης με το Ισραήλ για να θαμπώνει ανίδεους.
Τα μόνα έργα που
προγραμματίζονται είναι η διασύνδεση των Κυκλάδων και της Κρήτης,
προϋπολογισμού 250 εκ. € και 800-1.100 εκ. € αντίστοιχα, για τα οποία:
α) ο δημόσιος
ΑΔΜΗΕ έχει ήδη εξασφαλίσει επενδυτικούς πόρους –άρα ο ιδιώτης δεν χρειάζεται να
βάλει τίποτα-
β) ο δημόσιος
ΑΔΜΗΕ δεν θα χρέωνε premium, δηλ. επιπλέον επιβάρυνση γι’ αυτά, όπως προτείνει
η ΡΑΕ για τον ιδιωτικό
γ) οι
διασυνδέσεις δεν προγραμματίζονται φυσικά για όφελος των καταναλωτών και
εξοικονόμηση ΥΚΩ (Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας = η συνολική επιβάρυνση της
οικιακής κατανάλωσης στη χώρα για να παραμένει ενιαίο και προσιτό το τιμολόγιο
στους κατοίκους των νησιών, που λόγω του ακριβού καυσίμου για ηλεκτροπαραγωγή
πετρέλαιο μαζούτ και ντήζελ, παράγει ακριβή KWh). Γίνονται μόνο για να
διασυνδεθούν στο Σύστημα, να μπορούν να πωλούν και να εισπράττουν τις
παχυλότατες επιδοτήσεις μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι που δραστηριοποιούνται
σε ΑΠΕ στις Κυκλάδες και στην Κρήτη, όπως Μυτιληναίος, Μπομπολας, EdF-Energies
Nouvelles…
Το όφελος 1 δις €
που θα προκύψει από τις διασυνδέσεις για τον έλληνα φορολογούμενο, δεν
γνωρίζουμε από πού το τεκμαίρει το ΥΠΕΚΑ. Γνωρίζουμε ότι το κόστος ΥΚΩ της
Κρήτης είναι περίπου 300 εκ. € φέτος και ότι η ζήτηση στο νησί έχει πέσει κατά
26% μέσα σε τρία χρόνια. Γνωρίζουμε ακόμα πως και με τη διασύνδεση οι
πετρελαϊκοί σταθμοί θα εξακολουθήσουν να λειτουργούν (για λόγους ευστάθειας,
ρύθμιση τάσεως και συχνότητας, εφεδρείας κ.ο.κ.) και ειδικά για την Κρήτη, η
διασύνδεσή της απαιτεί και την κατασκευή ενός ακόμα θερμικού σταθμού!
5. Ο Υφυπ. ΥΠΕΚΑ
μιλά για συμψηφισμό του ποσού για την αγορά του 34% του ΑΔΜΗΕ με λιγνιτικά
δικαιώματα ή τέλη «ώστε να μην επιβαρυνθεί καθόλου το δημόσιο ή ο
φορολογούμενος» και ονοματίζει αυτά τα τέλη ως:
α) Ειδικό τέλος
λιγνίτη (Υ.Α. Δ5/Β/οικ. 3982), 77 εκ. €/έτος. Το τέλος αυτό αποτελεί έσοδο του
Ειδικού Λογαριασμού ΑΠΕ. Δεν αποτελεί απαίτηση του ελληνικού δημοσίου από τη
ΔΕΗ (άλλωστε το εισπράττει ο ΑΔΜΗΕ!!!), αλλά των παραγωγών ΑΠΕ για τους οποίους
προορίζεται για αποζημίωση-επιδότηση της ενέργειας που έγχυσαν στο Σύστημα!
β) Ειδικό τέλος
τοπικών κοινοτήτων όπου υφίσταται δραστηριότητα εξόρυξης λιγνίτη, 0,5% του
ετήσιου κύκλου εργασιών της ΔΕΗ, περίπου 30 εκ. €/έτος. Το τέλος αυτό αποτελεί
ανταπόδοση της ΔΕΗ μέσω Δήμων στους κατοίκους που υφίστανται την όχληση των
λιγνιτωρυχείων της ΔΕΗ. Κι αυτό θα το απαλλοτριώσει ο Υφυπ. ΠΕΚΑ; Με ξένα
χρήματα θα αγοράσει το δημόσιο τον ΑΔΜΗΕ;
Τέλος, αν είχε
διαβάσει καλύτερα η ηγεσία του ΠΕΚΑ την έκθεση του Υπουργείου της (Αξιολόγηση
πρακτικών χρέωσης εκμετάλλευσης δικαιωμάτων υδάτινων και λιγνιτικών πόρων για
σκοπούς ηλεκτροπαραγωγής – Νοέμβριος 2013) θα γνώριζε ότι η ΔΕΗ εξαιρείται από
χρέωση δικαιωμάτων εκμετάλλευσης υπέρ δημοσίου του Μεταλλευτικού Κώδικα (για
λόγους γενικού δημόσιου συμφέροντος, ανάπτυξης και φθηνού ρεύματος) και άρα δεν
μπορεί να συμψηφίσει.
Το μόνο λογικό συμπέρασμα, είναι συμψηφισμός με την
εκχώρηση αυτών των δικαιωμάτων ή/και η πώληση ορυχείων και λιγνιτικών
κοιτασμάτων σε ιδιώτες με την «μικρή ΔΕΗ» ή όπως αλλιώς σκέπτεται να ξεπουλήσει
τις βασικές δημόσιες υποδομές και τον εθνικό πλούτο η κυβέρνηση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου