Επισημάνσεις σε άρθρο για τη διάλυση και πώληση της ΔΕΗ

 

Σχετικά με το περιβόητο άρθρο http://deinews.blogspot.gr/2014/04/blog-post_21.html - Γιατί διαλύεται και πωλείται η ΔΕΗ του Ε.Μ. ΠΑΝΑΓΙΩΤΑΚΗ(Διευθυντικό στέλεχος στον ΔΕΔΔΗΕ).........

Έχουμε γράψει τόσα άρθρα για το θέμα, που θα αρκεστούμε να πούμε ότι για τη λειτουργία της αγοράς ηλεκτρισμού, (ΜΑΣΜ, ΑΔΙ), τα ίδια περίπου έγραψε κι ο πρώην πρόεδρος της ΔΕΗ Τ. Αθανασόπουλος, που προειδοποιούσε ότι “απειλείται η βιωσιμότητα της ΔΕΗ“. Και για τα περί ανταγωνισμού, τα έχει γράψει ένας άλλος πρώην πρόεδρος της ΔΕΗ, ο Δ. Παπαμαντέλος, μαζί με τον Κ. Γιωτόπουλο. Και για το Βασιλάκο της ΡΑΕ τα έχουμε πει.  

Και σας έχουμε ενημερώσει, απ’ το ξεκίνημα αυτού του...

ιστολόγιου, τον περασμένο Δεκέμβριο, ότι “ο ΑΔΜΗΕ είναι στρατηγικής σημασίας εθνική υποδομή, δεν είναι για ξεπούλημα“, κι επίσης, κατά διαστήματα, ότι η μνημονιακή συγκυβέρνηση θέλει “και τα δικά σας δικά μας, επειδή έτσι γουστάρουμε!“, ακολουθώντας πρακτικές που δεν ακολουθούσε “ούτε ο Νταβέλης“. Αποδομήσαμε “Τα 8 κυβερνητικά ψέματα για τον ΑΔΜΗΕ“, σας εξηγήσαμε ότι “Η ΔΕΗ είναι κομμάτι της ιστορίας του έθνους: η ιστορία δεν τεμαχίζεται, δεν πωλείται, δεν διαλύεται“, σας ενημερώσαμε έγκαιρα όταν το ΥΠΕΚΑ έβγαλε “Σε δημόσια διαβούλευση τη σαλαμοποίηση της ΔΕΗ” και βέβαια καταθέσαμε και τη δική μας άποψη στη διαβούλευση, βάζοντας επιπρόσθετα το θέμα της αξίας των εκτάσεων των λιγνιτοπαραγωγών περιοχών που περιέρχονται στους ιδιώτες αγοραστές της ΔΕΗ, επιστρέφοντας τις περιοχές στην εποχή της φεουδαρχίας.

Για το λόγο αυτό σήμερα θα μείνουμε μόνο στην 1η και στην τελευταία παράγραφο του άρθρου: οι πρώτοι που θα έπρεπε να “αναλογιστούν ότι ο Όμιλος ΔΕΗ είναι τεράστιο μέγεθος για την οικονομία και την παραγωγική βάση της χώρας μας“, είναι φυσικά εκείνοι οι βουλευτές, που με την ψήφο τους έδωσαν στη μνημονιακή συγκυβέρνηση τη δυνατότητα να ξεπουλήσει τον τομέα του ηλεκτρισμού της χώρας. Ψήφο που έδωσαν χωρίς καμιά λαϊκή νομιμοποίηση και γι’ αυτό είναι καταχραστές της λαϊκής ψήφου. Ας αναλογιστούν ότι όταν όλοι τους λένε τα ίδια, (και η ΕΒΙΚΕΝ τα ίδια τους λέει), σίγουρα δεν είναι στραβός ο γιαλός, σίγουρα αυτοί αρμενίζουν στραβά.

Προφανώς και “το πρόβλημα δεν είναι τεχνοκρατικό, αλλά εξόχως πολιτικό“: είναι πολιτική η απόφαση για τη διάλυση και την πώληση της ΔΕΗ. Είναι μια συνέπεια της υποταγής της χώρας στο καθεστώς της τρόικας για τα επόμενα 70 χρόνια, όπως είχε γίνει το 1898 με το Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο. Το είπαμε απ’ το ξεκίνημα αυτού του ιστολόγιου, ότι “Το έργο με την τρόικα το έχουμε ξαναδεί“. Τότε ο διεθνής έλεγχος έμεινε για 81 χρόνια, τώρα ξεκίνησαν μας λένε για 40 και ήδη έφθασαν στα 70 και βλέπουμε. Τότε πήραν το μονοπώλιο στα σπίρτα, το αλάτι, τις τράπουλες και το πετρέλαιο, τώρα ζητούν το νερό και το ηλεκτρικό, αφού το τηλέφωνο πρόλαβε και το πήρε (ποιος άλλος;) η Γερμανία. Η μόνη διαφορά είναι ότι τότε η Ελλάδα χρεοκόπησε μετά από ένα άτυχο πόλεμο, ενώ τώρα τα κατάφερε να χρεοκοπήσει σε καιρό όχι απλά ειρήνης, αλλά στη μακρύτερη περίοδο ειρήνης που γνώρισε ποτέ αυτός ο τόπος. Μετά απ’ το μεγαλύτερο φαγοπότι τρωκτικών που γνώρισε ποτέ αυτός ο τόπος. Γι’ αυτό τώρα προσπαθούν να μας πείσουν ότι “όλοι μαζί τα φάγαμε” και προσπαθούν όπως-όπως να επιβιώσουν στις επερχόμενες εκλογές, για να συνεχίσουν μετά ανενόχλητοι το φαγοπότι τους, εις υγείαν των μόνιμων κορόιδων.. 

Προφανώς και είναι πολιτική η απόφαση για τη διάλυση και την πώληση της ΔΕΗ, για να λύσει και το αξεπέραστο “αγκάθι” της ενσωματωμένης στη ΔΕΗ περιουσίας του ασφαλιστικού φορέα : είναι γνωστό ότι κάποιοι “γέροντες σοφοί” στη ΝΔ δεν ξεπέρασαν ποτέ τις μεγάλες νίλες που έπαθαν απ’ τη ΓΕΝΟΠ, τόσο στο τέλος της δεκαετίας του 1970 όσο και το 1992, όταν μέχρι και ο διορισμένος απ’ τη ΝΔ Πρόεδρος Θεμ. Ξανθόπουλος παραιτήθηκε επειδή δεν ήθελε να υπογράψει το σκάνδαλο ΒΟΤ Μητσοτάκη-Μάνου με την Tractebell. (Λίγα χρόνια μετά βέβαια ο Ξανθόπουλος έγινε Υφυπουργός στην κυβέρνηση Καραμανλή). Όλοι αυτοί λοιπόν θεωρούν ότι ήρθε η ώρα να διαλύσουν τη ΓΕΝΟΠ και να πάρουν τη μεγάλη ρεβάνς. Με πρόσχημα τις επιταγές της τρόικας έχουν απαγορεύσει στη ΔΕΗ να κάνει προσλήψεις προσωπικού, οι παραγωγικές θέσεις της έχουν τεράστια κενά και ο λόγος εργαζομένων προς συνταξιούχους στον ασφαλιστικό φορέα συνεχώς χειροτερεύει. Σε ένα ταμείο που δεν μπαίνουν νέοι εργαζόμενοι κι επομένως νέες εισφορές, είναι ζήτημα χρόνου η ολική κατάρρευση.

Προφανώς και είναι πολιτική η απόφαση για τη διάλυση και την πώληση της ΔΕΗ: από τα τέλη της δεκαετίας του 1990 οι πολιτικοί ήταν εκείνοι που, χωρίς να δημοσιοποιήσουν ποτέ την επιλογή τους, αποφάσισαν να αλλάξουν το ενεργειακό μείγμα της χώρας κι αντί για τον ελληνικό λιγνίτη να καίνε εισαγόμενο φυσικό αέριο. Οι πολιτικοί ήταν εκείνοι που έδωσαν άδειες μόνο σε ιδιώτες, απαγορεύοντας στη ΔΕΗ να κάνει νέες μονάδες, παρά μόνο σε αντικατάσταση παλαιών. Οι πολιτικοί ήταν εκείνοι που έδωσαν άδειες για “βαριές μονάδες φυσικού αέριου, με “υψηλά τεχνικά ελάχιστα“, προκειμένου να λειτουργούν ως μονάδες βάσης κι όχι για την κάλυψη των μεταβαλλόμενων αναγκών του συστήματος. Οι πολιτικοί ήταν εκείνοι που έδεσαν τη χώρα στη στρεβλή “πράσινη ανάπτυξη”, που τόσα δεινά έφερε σε όλη την Ευρώπη. Οι πολιτικοί ήταν εκείνοι που μετέτρεψαν σε μια νύχτα μια άδεια αυτοπαραγωγού σε άδεια παραγωγής και εμπορίας. Οι πολιτικοί ήταν εκείνοι που, αντί να αξιοποιούν τη λίστα Λαγκάρντ, μέσα σε μια νύχτα χαρακτήρισαν την ίδια μονάδα ως ΣΗΘΥΑ και ΑΠΕ. Οι πολιτικοί είναι εκείνοι που ακρίβυναν την ενέργεια τόσο για τα νοικοκυριά όσο και για τη βιομηχανία. Το έχουμε ξαναπεί άλλωστε, πρώτα στην Ελλάδα χρεοκόπησε η ηθική διασταση της πολιτικής κι έπειτα χρεοκόπησε η χώρα.

Τα δυο κόμματα που κυβέρνησαν τη χώρα στη μεταπολίτευση έχουν καταφέρει να ταυτιστούν τόσο πολύ με τον κρατικό μηχανισμό, που να κατασυκοφαντήσουν τελικά την έννοια του “δημόσιου”. Όταν κι αν “πονάει το χέρι” δεν “κόβουμε το κεφάλι”. Δεν είναι οι ιδιωτικοποιήσεις που χρειαζόμαστε, είναι νέοι θεσμοί αποσαφήνισης και προάσπισης της έννοιας του “δημόσιου”. Είναι νέοι θεσμοί που θα φέρουν την αποκομματικοποίηση του κράτους, την αξιοκρατία στο δημόσιο τομέα, ώστε οι Έλληνες επιστήμονες που διαπρέπουν παντού στον κόσμο να μπορούν να βρουν επιτέλους πεδίο επιστροφής στην πατρίδα. Ώστε τα νέα παιδιά να μην ξενιτεύονται, επειδή δεν μπορούν να ανταγωνιστούν με ίσους όρους τα παιδιά του “κομματικού σωλήνα”.

Στις εκλογές του Μάη πρέπει να τελειώνουμε με το παλιό πολιτικό προσωπικό, για να ξεκινήσει η αναζήτηση νέου. Δεν θα είναι απλό, θα είναι μια μεταβατική διαδικασία. Είναι όμως απαραίτητο να ξεκινήσει η διαδικασία. Είναι όρος επιβίωσης της χώρας.

 http://greeklignite.blogspot.gr/2014/05/blog-post_8.html