Dei Energy News

Κυριακή 25 Μαΐου 2014

ΕΠΑΔ-ΔΕΗ:Η ηγεσία του Κ.Κ.Ε. πάσχει από δαλτονισμό «αχρωματοψία»

                               Ε.Π.Α.Δ - ETE/ΔΕΗ


                 ΤΟ ΔΕΚΑΝΙΚΙ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ

§  Οι κομμουνιστές δεν αποτελούν ένα ξεχωριστό κόμμα που αντιτίθεται στα άλλα εργατικά κόμματα.
§  Οι κομμουνιστές δεν έχουν συμφέροντα που ξεχωρίζουν από τα συμφέροντα των εργαζόμενων στο σύνολο του.
§  Οι κομμουνιστές δεν διακηρύσσουν ξεχωριστές αρχές που σύμφωνα με αυτές θα ήθελαν να πλάσσουν το εργατικό κίνημα.


§  Οι κομμουνιστές  διαφέρουν από τα άλλα εργατικά κόμματα γιατί πρέπει να τονίζουν και να  επιβάλουν την ενότητα......
και..... τα κοινά συμφέροντα των εργαζόμενων.      


ΕΝΙΑΙΟ ΜΕΤΩΠΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ


ΣΚΕΨΕΙΣ με αφορμή μερικά δημοσιεύματα :
·Για την  «κόκκινη ουδετερότητα» του Κ.Κ.Ε, στον Βόλο, στην μάχη του εκπρόσωπου του ΣΥΡΙΖΑ με τον γνωστό και μη εξαιρετέο κ. Μπέο . 
 ·  Για την αρνητική απάντηση του υποψηφίου του Κ.Κ.Ε στη Πάτρα, στο κάλεσμα του Τσίπρα στους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ, για στήριξη του στον Β' γύρο .

·Στην έκκληση του εκπρόσωπου της Χ.Α για στήριξη των ναζιστών στην Ν.Δ σε Πάτρα και δυτική Ελλάδα, θα θέλαμε  να κάνουμε μερικές παρατηρήσεις :
1. Σε μια τέτοια περίοδο κρίσης που τσακίζονται τα δικαιώματα των εργαζόμενων με ταυτόχρονη άνοδο των Φασιστικών συμμοριών τα κόμματα που εκπροσωπούν τούς εργαζόμενους θα έπρεπε να έχουν κοινή δράση απέναντι σε κυβέρνηση και στην αντιμετώπιση των φασιστών. Να ακολουθούν δηλαδή την τακτική του ΕΝΙΑΙΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ. Χωρίς να ταυτίζονται κρατώντας τις διαφωνίες τους. Δεν μπορούν να αφήνουν αναπάντητη την δουλειά των φασιστών στις γειτονιές.
 Η ηγεσία του Κ.Κ.Ε. πάσχει από δαλτονισμό «αχρωματοψία». Δεν μπορεί να διακρίνει ότι είναι διαφορετικός ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ από τον Μπέο, τον φασίστα που έχει περάσει την πόρτα του εισαγγελέα για πλήθος παραβιάσεων του ποινικού κώδικα και τον νεοδημοκράτη εκπρόσωπο.
Την ίδια τακτική είχε και το Κ.Κ. Γερμανίας και επέτρεψε στον Χίτλερ διασπώντας τους εργαζόμενους να τους τσάκιση. Η ηγεσία του Κ.Κ.Ε λέει ότι δουλεύει στις γειτονιές και δεν το αρνούμαστε. Τα αποτελέσματα όμως δείχνουν να είναι ισχνά.
Είναι άλλο πράμα να ασκείς κριτική σε ένα κόμμα (που επιβάλετε και πρέπει να γίνετε όσο ρεφορμιστικό και αν το θεωρείς)  και άλλο πράμα μέσα από αυτήν την κριτική να θέλεις να διασπάσεις τη τάξη των εργαζομένων, απλά και μόνο  για να περιχαρακώσεις τους δικού σου ψηφοφόρους ή ακόμα για να υφαρπάξεις μερικούς ψήφους . Πρέπει  επιτακτικά να σπάσουμε το τείχος της διάσπασης να ενώσουμε τις δυνάμεις μας στην δράση πριν είναι  αργά.

2.  Τώρα όσον άφορα την στήριξη της Χ.Α. στην Ν.Δ θέλουμε να τονίσουμε ότι το αίμα νερό δεν γίνεται. Η άρχουσα τάξη θέλει αποτελεσματική «δουλειά» για να έχει κέρδη και οι υπάλληλοι της από όπου και αν προέρχονται στο τέλος αλληλοϋποστηρίζονται.
Ας θυμηθούμε τα προφητικά λόγια του ΤΡΟΤΣΚΥ την περίοδο του μεσοπολέμου μιλώντας για την Γαλλία.

Σε όλες τις χώρες σήμερα ενεργούν οι ίδιοι ιστορικοί νόμοι : είναι οι νόμοι της καπιταλιστικής παρακμής. Αν τα μέσα της παραγωγής εξακολουθήσουν να μένουν στα χέρια ολιγάριθμων καπιταλιστών, δεν υπάρχει σωτηρία για την κοινωνία. Είναι καταδικασμένη να βαδίζει από κρίση σε κρίση από δυστυχία σε δυστυχία, από το κακό στο χειρότερο.
Οι συνέπειες της γεροντικής κατάπτωσης και της παρακμής του καπιταλισμού εκδηλώνονται σε διάφορες  χώρες με διαφορετικές μορφές και με άνισους ρυθμούς. Η ουσία όμως της εξέλιξης είναι παντού η ίδια.
Η μπουρζουαζία έχει φέρει την κοινωνία σε ολοκληρωτική χρεοκοπία. Δεν είναι ικανή να εξασφαλίσει στο λαό ούτε ψωμί, ούτε την ειρήνη. Γι’ αυτό ακριβώς δε μπορεί να ανέχεται περισσότερο το δημοκρατικό σύστημα. Είναι αναγκασμένη να συντρίψει τους εργάτες με τη βοήθεια της φυσικής βίας.

Μα η δυσαρέσκεια των εργατών και των χωρικών δε μπορεί να πνιχτεί με την αστυνομία μονάχα. Πάρα πολύ συχνά είναι αδύνατο να βάζεις το στρατό να βαδίσει ενάντια στο λαό. Γιατί μέσα στο στρατό αρχίζει η αποσύνθεση και στο τέλος πολλοί ατό τους στρατιώτες περνάνε με το μέρος του λαού.
Αυτός είναι ο λόγος που το μεγάλο κεφάλαιο αναγκάζεται να δημιουργεί ιδιαίτερες ένοπλες συμμορίες, ειδικά γυμνασμένες ενάντια στους εργάτες, όμοια όπως ορισμένες ράτσες σκυλιών είναι γυμνασμένες για κυνήγι.

Ο ιστορικός ρόλος του φασισμού είναι να τσακίσει την εργατική τάξη, να καταστρέψει τις οργανώσεις της, να πνίξει τις πολιτικές ελευθερίες από τη στιγμή που οι καπιταλιστές αποδεικνύονται πια ανίκανοι να διευθύνουν και να κυριαρχούν με τη βοήθεια της δημοκρατικής μηχανής.

Το ανθρώπινο υλικό του ο φασισμός το βρίσκει ιδιαίτερα στους κόλπους της μικροαστικής τάξης, η οποία τελικά καταστρέφεται από το μεγάλο κεφαλαίο.
Με τη σημερινή κοινωνική διάρθρωση, δεν υπάρχει σωτηρία γι’ αυτή. Αλλά και εκείνη δεν βλέπει άλλη διέξοδο. Τη δυσαρέσκειά της, την εξέγερση της, την απελπισία της α φασίστες την αποστρέφουν από το μεγάλο κεφάλαιο και την στρέφουν εναντίον των εργατών.

Μπορεί κανείς να πει για το φασισμό άτι είναι μια χειρουργική επέμβαση για εξάρθρωση των εγκεφάλων των μικροαστών προς το συμφέρον των χειρότερων εχθρών τους.


Έτσι, το μεγάλο κεφάλαιο καταστρέφει πρώτα τις μεσαίες τάξεις, και ύστερα με τη βοήθεια των πληρωμένων πρακτόρων του, των δημαγωγών φασιστών, στρέφει την απελπισμένη μικροαστική τάξη εναντίον του προλεταριάτου.


Μόνο με τέτοιες αχρείες μεθόδους μπορεί ακόμα να διατηρηθεί το αστικό καθεστώς .  Λ. ΤΡΟΤΣΚΥ που βαδίζει η Γάλλια.

1 σχόλιο:

  1. <<Το λέω απ' τα βάθη της ψυχής μου, η Ελλάδα ανήκει στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, αυτό δεν αμφισβητείται», είπε πρόσφατα ο Αλ. Τσίπρας.
    Τι δεν αμφισβητείται δηλαδή; Δεν αμφισβητούνται οι συνθήκες της, οι μία προς μία καταδικαστικές αποφάσεις της για ένα προς ένα τα δικαιώματα που σε άλλες συνθήκες κατοχύρωσαν οι λαοί με την πάλη τους. Δεν αμφισβητείται το αντιλαϊκό δόγμα του ΝΑΤΟ, οι υπέρογκες εξοπλιστικές δαπάνες που στο πλαίσιό του η χώρα κάνει, το «γκριζάρισμα» του Αιγαίου με τις δικές του πλάτες, νομιμοποιείται κάθε μακελειό που έκανε ή θα κάνει για να επιβάλει με τη δύναμη των όπλων τα συμφέροντα των μονοπωλίων.
    Ακριβώς επειδή δεν αμφισβητεί την ΕΕ ως στρατηγική επιλογή της ντόπιας αστικής τάξης τα ρίχνει στη Μέρκελ και επικεντρώνει στη Γερμανία την κριτική του. Η τακτική του δεν είναι πρωτόγνωρη. Πολλοί πριν απ' αυτόν έκαναν την επιλογή να χρεώνουν μια σειρά φαινόμενα που είναι γεννήματα του καπιταλισμού σε συγκεκριμένους πολιτικούς εκπροσώπους της αστικής τάξης. Ακόμα και η ίδια η αστική τάξη, όταν έπρεπε να εξευμενίσει την οργή που προκαλούσε στο λαό η πολιτική προς όφελος των συμφερόντων της, πολλές φορές θυσίαζε δικά της παιδιά, αποδιοπομπαίους τράγους.
    Ηταν φιλολαϊκή η ΕΕ προ Μέρκελ; Θα γίνει μήπως αν το πάνω χέρι πάρουν δυνάμεις ομόαιμες του ΣΥΡΙΖΑ ή οι σοσιαλδημοκράτες; Μια ματιά στα έργα τους, όπου βρέθηκαν να στηρίζουν κυβερνήσεις, ασκώντας εξουσία, αποδεικνύει πως δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση.
    αντε και καλά ξεμπερδέματα γιαλατζί αριστεροί !!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Dei Energy News

ΕΙΔΗΣΕΙΣ Dei News