Μικρή ΔΕΗ - μικρή Ελλάδα

Προαπαιτούμενο για να είναι μια χώρα υποτελής είναι να διαθέτει κυβέρνηση Κουίσλινγκς. Επί παραδείγματι, οι ακτές της Ελλάδας, οι λίμνες κι ορισμένοι λόγγοι ιδιαιτέρου κάλλους. Για να πουληθούν, προαπαιτούμενο είναι να υπάρξει νόμος (και τα σκυλιά αμολητά ν’ αρπάξουν) του πολυχρονεμένου μας κράτους.
Προαπαιτούμενο για να περάσει ένας τέτοιος νόμος απ’ τη..
Βουλή (όπου, όσον και να ’ναι, δεν είναι το σύνολο της συμπολίτευσης ξεφτιλισμένο) είναι να ’ναι το τμήμα θερινό, όπως
«θερινό» μπορεί να το καταντήσει μια κυβέρνηση Κουίσλινγκς. Προαπαιτούμενο επίσης είναι να ακολουθηθεί η διαδικασία του φαστ τρακ και κατεπείγοντος, ώστε να υπομνησθεί εις όλους μας ότι η προϋπόθεση (άντε, προαπαιτούμενο) του εξευτελισμού της δημοκρατίας δεν είναι μόνον η πολιτική βούληση αυτών που την εξευτελίζουν αλλά και η κονόμα, κυρίως αυτή, όσων τους εμπιστεύονται ένα τέτοιο πατριωτικό έργο. Βεβαίως
προαπαιτούμενο στην τελετουργία αυτής της διαδικασίας είναι να διαφωνεί το ΠΑΣΟΚ. Ωσπου να συμφωνήσει, και, από κοινού ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., να μας αλλάξουνε την Παναγία και να την κάνουν Εταιρεία Ανάπτυξης Αιγιαλών και Εκμετάλλευσης Κυμάτων.
Πλην όμως, αν όλα αυτά είναι αισχρά, αίσχιστο είναι το γεγονός ότι για να ψηφίσουν αυτόν τον νόμο τα δύο συνεταιράκια της συμφοράς, προαπαιτούμενο είναι να τον θέσουν πρώτα υπ’ όψιν των Κυρίων τους. Να τον θέσουν δηλαδή υπ’ όψιν της Τρόικας. Κι αν η Τρόικα τον εγκρίνει, τότε -οι άθλιοι- να τον φέρουν στη Βουλή. Και να την εξευτελίσουν. Οχι υποχρεώνοντας, αλλά απλώς ζητώντας από τους βουλευτές τους να υπερψηφίσουν τα όρντινα των Επικυρίαρχων - σαν να ’ναι οι βουλευτές τους οι τελευταίοι σμπίροι
μιας συμμορίας που μοιράζει δώθε κείθε τα ιμάτια της χώρας, σαν να τα βρήκε απ’ τον πατέρα της.
Δεύτερο παρόμοιο άγος η Μικρή ΔΕΗ. Μιλούν και λένε τα ίδια σαν να απευθύνονται σε λωτοφάγους. Για τον ανταγωνισμό, για την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας και τα λοιπά παρόμοια. Ξεχνούν το φιάσκο με την Energa και την Hellas Power; Δεν ανέθεσαν τη διανομή μέρους της ενέργειας σε δύο «νέες, γενναίες εταιρείες», προμάχους του «θαυμαστού κόσμου» των ιδιωτικοποιήσεων; Δεν φέσωσαν το σύμπαν οι δύο εταιρείες, δεν βάρεσαν κανόνι; Κι όχι μόνον! Αλλά το
κράτος των κρατικοδίαιτων, που κατηγορεί την Αριστερά για κρατισμό, δεν πήγε ούτε στα δικαστήρια που ακολούθησαν, δεν παρέστη, για να διεκδικήσει υπέρ του Δημοσίου ψίχουλα έστω απ’ τη μεγάλη μάσα. Πήγε όμως ο κ. Βορίδης (Υπουργός της κυβέρνησης) στα εν λόγω δικαστήρια και πήγε
ως συνήγορος των κανονιοφόρων εταιρειών. (Αυτό το τελευταίο δεν είναι ασυμβίβαστο, ούτε παράνομο, απλώς επαφίεται στην κρίση του δικηγόρου αν είναι ηθικό.) Προαπαιτούμενο όμως για τέτοιες σκέψεις είναι η πολιτική τσίπα. Και η πολιτική τσίπα δεν είναι προαπαιτούμενο μιας τέτοιας διακυβέρνησης.
Προαπαιτούμενο μιας τέτοιας διακυβέρνησης είναι να είμαστε μαλάκηδες και να πιστεύουμε τον κ. Σαμαρά όταν λέει ότι «επί δύο χρόνια έσκιζε μνημόνια». Οταν λέει ότι δεν θα πάρει νέα μέτρα (το πρωί) και ξανακόβει τις συντάξεις (το βράδυ) - ενώ για το επόμενο πρωί προετοιμάζει νέα γενοκτονία μισθών.
Προαπαιτούμενο για όλα αυτά δεν είναι μόνον να είμαστε μακάκηδες, αλλά και να μας θεωρούν μακάκηδες αυτοί οι θεομπαίχτες.
Ομως, έτσι έχουν τα πράγματα! Πάνε πολλά χρόνια από τότε που έχει να νικηθεί η προπαγάνδα των κλισέ. Λόγου χάριν, τρεις στους τέσσερις Ελληνες δεν θα πάνε για τα «μπάνια του λαού» φέτος, «ανακάμπτει ο εσωτερικός τουρισμός» γράφει απτόητη η «Καθημερινή». «Ετσι είναι αν έτσι νομίζετε», που θα έλεγε και ο Πιραντέλο, αν αυτό είναι το προαπαιτούμενο για να μας τρελάνετε.
Παρεπόμενα τέτοιων προαπαιτούμενων είναι καρκινοπαθείς χωρίς φροντίδα, παιδιά που υποσιτίζονται, άνθρωποι που χάνουν τη ζωή τους κατά μεταφοράν (όταν χάνουν τη δουλειά τους, το σπίτι τους, όταν διαλύεται η οικογένειά τους) και κατά κυριολεξίαν, όταν βάζουν ένα τέλος οι ίδιοι. Ψιλά γράμματα αυτά μπροστά στις μεγαληγορίες για τα success stories, για τον ελληνικό πολιτισμό (που τον γνωρίζουν καλύτερα οι Κινέζοι) κι όλα αυτά τα πτωχοπροδρομικά από την «ισχυρή Ελλάδα» του «αρχιερέα της Διαπλοκής» Σημίτη, ώς τη σημερινή της δόξα - να συντρώγουν ο κ. Σαμαράς με τον κ. Σόιμπλε (όχι τα σούσι του κ. Στουρνάρα αλλά) τα «θυέστεια γεύματα» - διότι
τι άλλο παρά τα παιδιά της προσφέρει η Ελλάδα σε αυτό το ατέλειωτο φαγοπότι; Με χάρη κι ανεμελιά -εύγλωττη η φωτογραφία- συνέτρωγαν τις προάλλες αστειευόμενοι κι εύχαρεις Σόιμπλε και Σαμαράς. Ανθρωποφαγία ήταν,
και πάνω στο τραπέζι τους μεζεδάκια από ζωές, σπαράγματα και θραύσματα από ανθρώπους, χαμένα όνειρα, φόρτος απελπισίας στο τραπέζι τους, άχθος αρούρης τα έργα τους. Διότι «τοις
τυράννοις έθος καθέστηκε τοις των άλλων πόνοις και κακοίς αυτοίς ηδονάς παρασκευάζειν»...