Από τα Καυδιανά δίκρανα των πολιτικών εξελίξεων περνάει η αποκρατικοποίηση του ΑΔΜΗΕ

Ο παράγοντας «πολιτικές εξελίξεις» αναδεικνύεται πλέον ως ο καθοριστικός για μια σειρά εκκρεμών θεμάτων του ενεργειακού χώρου, με πρώτο την αποκρατικοποίηση του 66% του ΑΔΜΗΕ. Και τούτο διότι, ενόψει των μεγάλων προβλημάτων που συναντά η διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με την τρόικα, έχει πολλαπλασιαστεί η δυναμική του σεναρίου που θέλει τους δύο κυβερνητικούς εταίρους να συμφωνούν με τους δανειστές το πάγωμα της διαπραγμάτευσης, μέχρι να ξεκαθαρισθεί το πολιτικό τοπίο στη χώρα, και παράλληλα να επισπεύδουν τη διαδικασία της Προεδρικής εκλογής ξεκινώντας τις ψηφοφορίες από τον Ιανουάριο.
Στην περίπτωση που επικρατήσει αυτό το σενάριο, η εξέλιξη του
διαγωνισμού για τον ΑΔΜΗΕ θα συμπέσει χρονικά με τις εξελίξεις στο θέμα της Προεδρικής εκλογής. Σε ένα τέτοιο τοπίο θεωρείται εντελώς απίθανο να προσέλθουν οι ξένοι επενδυτές και να καταθέσουν δεσμευτικές προσφορές, όταν όλα τα ενδεχόμενα θα είναι ανοιχτά. Πολύ περισσότερο όταν θα έχει καθυστερήσει, επιπλέον, η επίλυση μιας σειράς θεμάτων που θεωρούνται κρίσιμα για τον καθορισμό της προσφοράς, όπως για παράδειγμα η μεταφορά της αρμοδιότητας είσπραξης του ΕΤΜΕΑΡ και των λοιπών τελών που χρηματοδοτούν τον Ειδικό Λογαριασμό ΑΠΕ, από τον ΑΔΜΗΕ στον ΛΑΓΗΕ. Συνεπώς θεωρείται βέβαιον ότι οι 4 μνηστήρες που έχουν περάσει στο δεύτερο γύρο του διαγωνισμού θα ζητήσουν (και βέβαια θα λάβουν) παράταση ολίγων εβδομάδων για να ξεκαθαρίσει το τοπίο.
Εκτός βέβαια αν ο νέος γύρος πολιτικών επαφών που κάνει από χθες ο κ. Σαμαράς και ο κ. Βενιζέλος αποδώσουν καρπούς και έχουμε μέχρι τις 8 του μηνός συμφωνία με την τρόικα. Σε αυτή την περίπτωση η κυβέρνηση θα επιδιώξει να προχωρήσει κανονικά ο διαγωνισμός και να κατατεθούν εντός του Δεκεμβρίου δεσμευτικές προσφορές. Αν θα το καταφέρει είναι άλλο θέμα, καθώς ο σκεπτικισμός των μνηστήρων είναι δεδομένος, αφού οι ενδείξεις ότι η Προεδρική εκλογή θα οδηγήσει τη χώρα σε κάλπες, παραμένουν ισχυρές.
Όπως ισχυροί είναι και οι φόβοι πως η κυβέρνηση, ακόμα και αν συμφωνήσει με την τρόικα, δεν θα περάσει εύκολα από τη Βουλή τα μέτρα που θα έχει υποσχεθεί στους δανειστές.
Κλίμα αναμονής
Οι φόβοι και ο σκεπτικισμός που συνοδεύουν τις πολιτικές εξελίξεις έχουν ήδη επηρεάσει τους επενδυτικούς φορείς που παρακολουθούν τη χώρα μας, βρίσκονται ήδη εδώ ή εξετάζουν τις δυνατότητες παρουσίας τους.  Αν εξαιρέσει κανείς το χρηματιστήριο που εμφάνισε άνοδο χθες και προχθές, επενδυτικά σχέδια και επιχειρηματικές συμφωνίες έχουν “παγώσει”, καθώς οι διαχειριστές κεφαλαίων και τα μεγάλα funds υιοθετούν πολιτική αναμονής έως ότου λάβουν σαφές στίγμα για την πορεία των πολιτικών πραγμάτων στην Ελλάδα.
Ήδη στον τομέα των αποκρατικοποιήσεων καταγράφονται και νέες καθυστερήσεις. Όπως προκύπτει από την αλληλογραφία κυβέρνησης- τρόικας, στους διαγωνισμούς για την παραχώρηση πλειοψηφικών ποσοστών στον Οργανισμό Λιμένος Πειραιώς και Θεσσαλονίκης, αλλά και στην ΤΡΑΙΝΟΣΕ, οι επενδυτές ζήτησαν παράταση του δεύτερου γύρου για την υποβολή βασικών έγγραφων αλλά και τη μετακίνηση της υποβολής δεσμευτικών προσφορών έως τον Φεβρουάριο του 2015. Στον τομέα των αυτοκινητοδρόμων και της Εγνατίας, η εκδήλωση ενδιαφέροντος θα ξεκινήσει στο τέλος του πρώτου τριμήνου του 2015.
H σαφής αναφορά του John Paulson, επικεφαλής της Paulson & Co (που έχει τοποθετηθεί στο μετοχικό κεφάλαιο εταιρειών όπως η Eurobank και η  EYΔΑΠ), για τα επενδυτικά πλάνα του, αποτελεί την «κορυφή του παγόβουνου».  Όπως δήλωσε χαρακτηριστικά ο εμβληματικός διεθνής παίχτης «Είμαστε έτοιμοι να επενδύσουμε περαιτέρω στην Ελλάδα. Αλλά χρειαζόμαστε πολιτική σταθερότητα. Τα επενδυτικά μας σχεδία βρίσκονται πλέον σε αναμονή του αποτελέσματος των προεδρικών εκλογών. Μόλις επιτευχθεί σταθερότητα, θα κλιμακώσουμε τις επενδύσεις μας».
Στελέχη της αγοράς μεταφέρουν μια διαφορετική εικόνα σε σχέση με τους προηγούμενους μήνες, όταν οι επισκέψεις στελεχών μεγάλων επενδυτικών οίκων και επιχειρήσεων και οι συναντήσεις τους στην Αθήνα με εκπροσώπους τραπεζών και επιχειρήσεων ήταν αλλεπάλληλες. Ορισμένες, μάλιστα, πηγές εκφράζουν μεγάλη επιφυλακτικότητα για το πλήθος των επενδυτών που θα ενδιαφερθεί τελικά εμπράκτως για τους ελληνικούς υδρογονάνθρακες.